سطح آب های شیرین دریاچه مید ایالات متحده از زمانی که برای اولین بار در سال 1937 پر شد، روند نزولی 22 ساله داشته تا این که، در 18 ژوئیه سال 2022 به 27 درصد ظرفیت پر خود رسید. برای اطلاعات بیشتر از دلایل کاهش سدهای آمریکا تا پایان مطلب با های فن تک همراه باشید.
July 6, 2000
July 3, 2022
دریاچه مید، به عنوان بزرگترین مخزن آب های شیرین ایالات متحده محسوب می شود و آب میلیون ها نفر را در هفت ایالت، سرزمین های قبیله ای که شامل شمال مکزیک نیز هست، را تامین می کند. علاوه بر این، بر اساس تصاویری که حاکی از تغییر آب و هوایی و خشکسالی های طولانی مدت می باشد، ممکن است مناطق غرب آمریکا شاهد وقوع بدترین خشکسالی در طول 12 قرن اخیر باشد.
این سطح بسیار پایین آب در شرایطی است که 74 درصد از 9 ایالت غربی با سطوحی از خشکسالی مواجه هستند. 35 درصد منطقه در خشکسالی شدید یا استثنایی قرار دارد. در کلرادو، محل سرچشمه رودخانه کلرادو، 83 درصد از ایالت اکنون در حالت خشکسالی به سر می برد و در بسیاری از نقاط، برف زمستان گذشته کمتر از حد متوسط سالانه آن بوده است.
تصاویر بالا تصاویری با نمای طبیعی هستند که توسط ماهواره های Landsat 7 و Landsat 8 در تاریخ 6 ژوئیه سال 2000 و 3 ژوئیه سال 2022 به دست آمده اند. تصاویر دقیق در مجموعه زیر همچنین شامل نمایی از Landsat 8 در 8 ژوئیه سال 2021 (وسط) است. حاشیه‌های رنگ روشن در امتداد خطوط ساحلی در سال‌های 2021 و 2022 قابل مشاهده هستند. اینها مناطق معدنی ساحل دریاچه می باشند که وقتی مخزن تا ظرفیت کامل پر می‌شد، قبلاً زیر آب بودند.
July 6, 2000 – July 3, 2022
این پدیده اغلب به عنوان "حلقه وان حمام" نامیده می شود. در نمودار زیر، داده‌های ارتفاع دریاچه از اداره احیای دریاچه مید ایالات متحده (USBR) گرفته شده که ، دریاچه پاول و سایر بخش‌های حوضه رودخانه کلرادو را مدیریت می‌کند. در 18 جولای سال 2022، ارتفاع آب در سد هوور 1041.30 فوت (317.4 متر) از سطح دریا بود. اما، ارتفاع آب در پایان ژوئیه سال 2000 (در تصویر لندست 7) به 1199.97 فوت (341 متر) رسید. سطح دریاچه در سد باید بالای 1000 فوت باقی بماند تا توربین های برق آبی بتوانند به کار خود ادامه دهند.
December 1, 2000 – 2022
حداکثر ظرفیت، دریاچه مید به ارتفاع 1220 فوت (372 متر) نزدیک سد خواهد رسید و 9.3 تریلیون گالن (36 تریلیون لیتر) آب را در خود جای خواهد داد. این دریاچه آخرین بار در تابستان های 1983 و 1999 به ظرفیت کامل نزدیک شد.
هر ساله حدود 10 درصد از آب دریاچه مید از بارش های محلی و آب های زیرزمینی تامین می شود و بقیه آن از ذوب برف در کوه های راکی که از حوضه رودخانه کلرادو از طریق دریاچه پاول، گلن کانیون و گراند کانیون می ریزد، می آید. حوضه رودخانه کلرادو توسط USBR و آژانس های دیگر مدیریت می شود تا برق و آب را برای تقریباً 40 میلیون نفر، به ویژه شهرهای سن دیگو، لاس وگاس، فینیکس، لس آنجلس و 4 تا 5 میلیون هکتار زمین کشاورزی در جنوب غربی این کشور را تامین کند. . آب رودخانه از طریق قوانینی مانند قرارداد رودخانه کلرادو در سال 1922 به ایالت ها (از جمله زمین های قبیله ای) و مکزیک اختصاص داده می شود.
در بالای دریاچه مید، دریاچه پاول در حال حاضر تنها 27 درصد ظرفیت آب دارد و کل آب رودخانه کلرادو 35 درصد است. USBR در آگوست 2021 اعلام کرد که تخصیص آب دولتی در سال 2022 کاهش خواهد یافت. مدل سازی و مذاکره بیشتر برای تخصیص منابع آبی سال 2023 در حال انجام است. در ژوئن 2022، USBR یک درخواست اضطراری به ایالت های حوضه رودخانه کلرادو صادر کرد تا مصرف آب را به میزان 2 تا 4 میلیون هکتار در 18 ماه آینده کاهش دهند.
دریاچه مید علاوه بر خدمت به عنوان منبع اصلی نوشیدن و آبیاری برای جنوب غربی، یک منطقه تفریحی ملی است که به ویژه در بین علاقه مندان قایقرانی محبوب است. به گفته سرویس پارک ملی، پنج رمپ قایق رانی برای شش قایق در حال حاضر امکان پذیر نیست. سرویس پارک در وب سایت خود اعلام کرد: کاهش سطح آب به دلیل تغییرات آب و هوایی و 20 سال خشکسالی مداوم، خطوط ساحلی پارک را تغییر داده است. از آنجایی که همچنان آب های دریاچه مید به روند عقب نشینی ادامه می دهد، گسترش رمپ های پرتاب به دلیل توپوگرافی و کاهش پیش بینی سطح آب دشوارتر و گران تر خواهد شد.