الکترودهای کاشته شده در مغز می توانند درد شدید را بدون ایجاد عوارض جانبی مهار کنند.
کسانی که از دردهای طولانی مدت و شدید رنج می برند، اغلب باید بین طاعون و وبا یکی را انتخاب کنند. گزینه‌ها عبارتند از: تلاش برای تحمل، که اغلب غیرممکن است، یا مصرف داروهای قوی که بر زندگی روزمره تأثیر می‌گذارد، که می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند و به اعتیاد منجر شود
اما محققان دانشگاه لوند روشی را ابداع کرده‌اند که می‌تواند تقریباً به طور کامل درد را مسدود کند و هیچ عارضه‌ای نداشته باشد. محققان به جای دارو، میکروالکترودهای بسیار نازک و سازگار با بافت را در مغز کاشته اند.
به گفته محققان، این فناوری باید بتواند روی بیشتر انواع درد کار کند و تقریباً به طور کامل درد را بدون تاثیر بر سایر احساسات و مهارت های حرکتی مسدود کند.
ینس شوئنبورگ، استاد دانشگاه لوند و یکی از محققین این روش، در بیانیه‌ای مطبوعاتی می‌گوید: «در مطالعه‌مان، روش خود را با مورفین نیز مقایسه کردیم، که مشخص شد به طور قابل‌توجهی تسکین درد ضعیف‌تری دارد».
تاکنون این روش فقط بر روی حیوانات آزمایش شده است، اما محققان انتظار دارند که طی 5 تا 8 سال آینده یک روش درمانی کامل برای انسان ها داشته باشند.
کاشتن چیزی در مغز ممکن است خطرناک به نظر برسد، اما ظاهراً این روش بسیار ایمن است. کلید موفقیت این است که محققان موفق به توسعه فناوری مبتنی بر ژلاتین سازگار با بافت و تکنیک‌های جراحی شده‌اند که کاشت میکروالکترودها را با دقت بسیار بالا امکان‌پذیر می‌سازد.
الکترودها مانند علف دریایی نرم هستند و برای مغز بسیار ملایم هستند. آنها برای فعال کردن مراکز کنترل درد مغز بدون فعال کردن همزمان مدارهای سلول عصبی که باعث ایجاد عوارض جانبی می شوند، استفاده می شوند. این روش با کاشت دسته ای از الکترودهای فوق نازک کار می کند. و سپس انتخاب زیرمجموعه ای از الکترودهایی که تسکین درد خالص را ارائه می دهند، اما هیچ عارضه جانبی ندارند. این روش یک درمان تحریکی بسیار دقیق و فردی را امکان پذیر می کند که ثابت شده است که در هر فردی کار می کند."
تسکین درد نیز ممکن است تازه شروع کار باشد. محققان بر این باورند که این فناوری دارای پتانسیل بسیار گسترده تری است.
"این روش را می توان اساساً برای تمام قسمت های مغز طراحی کرد، بنابراین ما معتقدیم که می توان از آن در درمان بیماری های دژنراتیو مغز مانند بیماری پارکینسون، و همچنین در افسردگی، صرع و سکته های مغزی احتمالی استفاده کرد. فناوری الکترود نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد. ینس شوئنبورگ می‌گوید: «در تشخیص‌ها کاربرد دارد و نه کم‌کم تحقیق در مورد چگونگی کارکرد مغز معمایی».