دانشمندان بقایای مار غول پیکری از دوران ماقبل تاریخ را به تازگی کشف کردند که مشابه آن هرگز در هیچ کجای زمین دیده نشد.
این مار غول پیکر که دانشمندان آن را "واسوکی ایندیکوس" نامگذاری کرده اند، بزرگترین ماری خواهد بود که تا کنون روی زمین زندگی کرده است. مار "واسوکی ایندیکوس" ابعادی به طول حدود 15 متر و وزنی معادل 1000 کیلوگرم دارد. فسیل‌های این هیولا در معادن زغال سنگ هند به تازگی کشف شدند. کشف این حیوان غول پیکر می تواند چه کمکی به دانشمندان کند؟ واسوکی ایندیکوس می تواند دیدگاه ما را به تنوع زیستی و موجودات در دوران ماقبل تاریخ تا حد زیادی تغییر دهد. دانشمندان امیدوارند با مطالعه بیشتر بر روی فسیل‌های این حیوان به اطلاعات بیشتری در مورد نحوه زندگی، علت انقراض و جایگاه آن در زنجیره غذایی آن دوران دست پیدا کنند.
با تجزیه و تحلیل اطلاعاتی که تیم تحقیقاتی از فسیل ها بدست آورد معلوم شد این مار غول پیکر حدود 47 میلیون سال پیش در ایالت گجرات هند زندگی می‌کرد. «دبجیت داتا» و «سونیل باجپایی» دو دانشمندی بودند که موفق به کشف این گونه در معدن لینييت «پاندرو» ایالت گجرات شدند. طبق گفته‌ی آنها، طول این مار باستانی می‌توانسته بین ۱۱ تا ۱۵ متر باشد. "واسوکی ایندیکوس" یک نوعی از مارهای «مادتسوییده» به حساب می آید. با این حال، به گفته‌ی دانشمندان این مار بومی هندوستان است.
خانواده‌ی "مادتسوییده" شامل مارهای منقرض‌شده‌ای می شود که بین دوره‌ی گچ‌سفید پسین (سنومانین) و پلیستوسن پسین زندگی می‌کردند. این گروه در دسته بندی بزرگترین مارهای شناخته‌شده‌ی زمین قرار می گیرند. نام این مار از نام مار افسانه ای "شیوا" یکی از خدایان مذهب هندو الهام گرفته شد و به کشوری که از آن کشف شده است اشاره دارد.
در طول این تحقیقات، دانشمندان حدود ۲۷ مهره‌ی سالمی که از این مار بدست آمد را مورد بررسی قرار دادند. از آنجایی که تعدادی از این مهره‌ها به هم متصل بودند محققان فکر می کنند این مهره ها به یک حیوان بالغ تعلق دارد. اندازه مهره‌ها نشان دهنده بدن پهن و استوانه‌ای حیوان است. طول این مهره‌ها بین ۳۷.۵ تا ۶۲.۷ میلی‌متر و عرض آنها بین ۶۲.۴ تا ۱۱۱.۴ میلی‌متر متغیر بود. براساس این ابعاد، دانشمندان طول «واسوکی ایندیکوس» را بین ۱۰.۹ تا ۱۵.۲ متر تخمین زده‌اند.
نبرد هیولاها یا نبرد تایتان ها؟
طول مار «واسوکی ایندیکوس» به اندازه بزرگترین مار شناخته‌شده‌ی تاریخ، تایتانوبوا است. تایتانوبوا در دهه‌ی ۲۰۰۰ کشف شد. این هیولا بعد از زمان انقراض دایناسورها زندگی خود را بر روی زمین آغاز کردند. نام آن ترکیبی از «تایتان» به معنای موجود عظیم‌الجثه‌ی افسانه‌ای یونان باستان و «بوآ» به دلیل طبقه‌بندی آن در خانواده‌ی بواسوسمارها است.
بقایای مار تایتانوبوا در سال 2009 در یک معدن زغال سنگ در اعماق جنگل های کلمبیا کشف شد. بزرگترین تایتانوبوا کشف‌شده بر اساس تحقیقات محققان، حدود ۱۲.۸ متر و وزن تقریبا ۱۱۳۵ کیلوگرم داشته اند . اما در مورد «واسوکی ایندیکوس»، دانشمندان اینطور فکر نمی کنند. آنها فکر می کنند جثه‌ی بزرگ مار Vasuki Indicus باعث کندی حرکت می شد بنابراین، نمی تواند مانند مار آناکوندا خطرناک باشد.
نکته جالب اینجاست که هر دو مار تایتانوبوا و واسوکی ایندیکوس در معادن کشف شده‌اند. این موضوع می‌تواند به دانشمندان اطلاعاتی در مورد آب‌وهوا و اکوسیستم گذشته‌ی زمین بدهد. این حیوانات در دوره‌هایی با دمای جهانی گرم‌تر زندگی می‌کردند.
ایالت گجرات، که در هند به عنوان پارک ژوراسیک شناخته می شود، محل نگهداری یکی از بزرگترین مجموعه های فسیل دایناسور در جهان است. در دهه‌ی ۱۹۸۰، دیرینه‌شناسان در روستای رایولی در بالاسینور ایالت گجرات، به بقایای فسیلی و استخوان‌هایی برخورد کردند. از آن زمان به بعد، این منطقه توجه بسیاری از باستان شناسان را به خود جلب کرد و منجر به حفاری‌های متعدد و کشف شگفت‌انگیزی شد. بیش از ۱۳ گونه دایناسور در این منطقه زندگی می کردند. دولت ایالتی موزه‌ای برای دایناسورها احداث کرد که مساحت آن بالغ بر ۲۵۰۰۰ متر مربع می رسد.