اسناد جدیدی در مورد تزریق خون های آلوده به ویروس HIV و هپاتیت C به کودکان در انگلستان فاش شد.
خبرگزاری بی بی سی فاش کرد که گروهی از محققان انگلیسی در یک فاز بالینی به مدت 15 سال به کودکان خون های آلوده به ویروس ایدز و هپاتیت تزریق کردند. در واقع این کودکان به عنوان حیوانات آزمایشگاهی مورد آزمایش قرار گرفته بودند. طبق اسناد منتشر شده، محققان در این مطالعه از کودکان هموفیلی یا مبتلا به سایر بیماری های اختلال در انعقاد خون استفاده کردند بدون اینکه از آنها یا والدینشان رضایت بگیرند. این اسناد نشان می دهد که صدها نفر در طول فاز بالینی به هپاتیت C و HIV آلوده شدند. یکی از قربانیان این فاجعه گفت که محققان با او مانند «خوکچه هندی» رفتار می کردند.
جان‌های از دست رفته و سکوت اجباری
هزاران نفر در بریتانیا به دلیل دریافت خون و فرآورده‌های خونی آلوده به ویروس‌های هپاتیت سی و HIV جان خود را از دست داده‌اند. اما ابعاد این فاجعه به همین جا ختم نمی شود. متأسفانه، بسیاری از این کودکان که در معرض خون آلوده قرار گرفته بودند، دیگر در قید حیات نیستند و خانواده‌هایشان داغ فقدان آنها را بر دل دارند. بدتر از آن، سهل‌انگاری و بی‌توجهی پزشکان در مراکز هموفیلی سراسر بریتانیا بود. پزشکان از آلودگی خون ها خبر داشتند اما با این وضع، جان بیماران خود را به خطر انداختند.
آغاز فاجعه:
این فاجعه از کجا شروع شد؟ در دهه‌های 1970 و 1980 میلادی، بریتانیا با کمبود فرآورده‌های خونی مواجه شد. دولت وقت تصمیم گرفت برای حل این بحران از ایالات متحده پلاسما وارد کند. آمریکا هم این پلاسماها را از اهداکنندگان پرخطر مانند زندانیان و معتادان جمع‌آوری کرد که احتمال آلودگی آنها به ویروس‌های هپاتیت و HIV بسیار بالا بود. در نتیجه این سهل‌انگاری و طمع سود، جان هزاران نفر به ویژه کودکان بی‌گناه به خطر افتاد.
ابعاد فاجعه:
فرآورده های خونی از جمله فاکتور VIII، که برای لخته شدن خون ضروری است توانست این بحران را برطرف کند. اما، به بهای گزاف!! خون ها آلوده به هپاتیت C و HIV بودند. هپاتیت C به بافت های کبد حمله می کند و باعث بروز بیماری سیروز کبدی و سرطان می شود. چه مراکز درمانی در این فاجعه نقش داشتند؟! بیشتر این آزمایش های بالینی در تمامی مراکز هموفیلی انگلستان از جمله بیمارستان میدلسکس لندن و یک کالج تخصصی در نزدیکی همپشایر صورت گرفت.
یکی از این قربانیان، لوک اوشی فیلیپس 42 ساله بود. پزشکان بیاری او را هموفیلی خفیف تشخیص دادند. او برخلاف مبتلایان دیگر دچار خونریزی و کبودی می شد. او در سال 1985 فقط سه سال داشت. لوک به علت بریدگی کوچک در دهان در بیمارستان میدلسکس لندن تحت مداوا قرار دادند. اما به نظر می رسد که او پس از تزریق خون آلوده در این مرکز به عفونت ویروسی احتمالا کشنده هپاتیت C مبتلا شد. بی‌بی‌سی ادعا می کند که پزشکان از روی عمد به او فرآورده خونی تزریق کردند، تا بتوانند در مطالعات بالینی خود از لوک استفاده کنند.
پزشکان درگیر در این ماجرا، انگیزه ای خاص داشتند: اثبات خطر ابتلای بیماران به بیماری از طریق نسخه جدید فاکتور هشت که با حرارت تصفیه شده بود. یکی از مدارکی که در طول تحقیقات پیداشد نامه ای بود که دکتر لوک ساموئل ماچین، به یکی از همکارانش در بیمارستان سلطنتی فری لندن نوشت. دکتر ماچین در این نامه گفت: "امیدوارم آنها برای انجام آزمایش گرما درمانی شما مناسب باشند." دکتر کرنوف قبلاً از همکاران در زمینه پزشکی خواسته بود تا بیماران واجد شرایط را برای انجام آزمایشات بالینی شناسایی کنند. یکی از شرایط مهم شرکت در مطالعه بالینی این بود که هرگز تحت درمان قرار نگرفته باشند.
به این قربانیان «هموفیلی‌های باکره» نیز گفته می شد. اصطلاحی که دکتر ماچین در پرونده پزشکی لوک هم از آن استفاده کرد. اوشی فیلیپس گفت: «در آزمایش‌های بالینی با من مثل یک خوکچه هندی رفتار می کردند. آنها حتی می توانستند مرا به راحتی بکشند. هچی توضیح منطقی برای انجام چنین کاری وجود ندارد. روش درمانی مرا تغییر دادند تا بتوانند از من در آزمایش های بالینی خود استفاده کنند. آنها با تغییر داروی من شروع کردند و حتی مادرم را هم در جریان کار خود قرار ندادند.»
با این حال، دکتر ماچین در شواهد خود برای تحقیقات عمومی، تأیید کرد که اوشی فیلیپس در مطالعه دکتر کرنوف استخدام شده است. او ادهای اوشین را رد کرد وگفت:"ما این موضوع را به مادرش اطلاع دادیم. البته من تایید می کنم که روش دریافت رضایت از وادین در دهه 1980 با چیزی که امروزه می بینید فرق داشت."
مادر اوشی گفت:" من هرگز اجازه نمی دادم فرزندم بخشی از یک آزمایش علمی شود. با یک کودک بی گناه سه و نیم ساله چنین کاری نمی کنند."
طبق اسناد پزشکان می‌دانستند لوک در اوایل سال 1993 به هپاتیت C مبتلا شده است، اما تا سال 1997 این موضوع را پنهان نگه داشتند. در پرونده‌های پزشکی نتیجه تست خون مثبت است و پزشک معالج روی آن نوشته بود: «با بیمار یا خانواده او صحبت نکرده‌ام».