دانشمندان از یک روش نوآورانه جدید برای کشف رازهای پیری استفاده کردند.
دانشمندان دانشگاه والنسیا با هدف مطالعه تغییرات دوران پیری، کاوشگری به نام "کاوشگر طول عمر" ابداع کردند که می تواند به آنها کمک کند به درک عمیق تری از این دوران برسند. در عین حال، بتوانند به راه حلی برای کند کردن روند پیری یا حتی جوانسازی دست پیدا کنند. کاوشگر طول عمر با استفاده از ابزارهای مختلفی قادر است اطلاعات مختلفی را در مورد بدن انسان جمعآوری کنند. این اطلاعات شامل:
- اطلاعات ژنتیکی: کاوشگر میتواند تغییرات ژنتیکی مرتبط با پیری را شناسایی کند.
- اطلاعات بیوشیمی: کاوشگر میتواند سطح مولکولهای مختلف از جمله مولکولهایی که در پیری نقش دارند را در بدن اندازهگیری کند.
- تصویربرداری: کاوشگر میتواند تصاویر دقیقی از بدن انسان ارائه دهد که میتوان از آنها برای ردیابی تغییرات مرتبط با پیری استفاده کرد.
اگر چه هنوز کاوشگر طول عمر در مراحل توسعه قرار دارد اما، نتایج اولیه آن دانشمندان را امیدوار کرده است. به عنوان نمونه: دانشمندان از این کاوشگر برای شناسایی یک سری ژن های جدید مرتبط با پیری استفاده کردند. یکی دیگر از کارهایی که در طول این مطالعه انجام شد، بررسی اثرات برخی از داروهایی بود که روند پیری در موش ها را کندتر می کرد.
کاوشگر طول عمر یک ابزار قدرتمند برای مطالعه روند پیری است. این کاوشگر رازهای پیری را کشف می کندو راههای جدیدی برای پیشگیری و درمان بیماریهای مرتبط با پیری پیدا می کند.
محققان دانشگاه پلیتکنیک والنسیا، دانشگاه والنسیا، بخشهای زیستمهندسی، زیستمواد و نانودارو (CIBER-BBN) و بیماریهای نورودژنراتیو (CIBER-NED) مرکز ملی زیستمهندسی و مرکز تحقیقات شاهزاده فیلیپه (CIPF) با همکاری هم، موفق به ساخت یک کاوشگر جدید برای شناسایی سلولهای پیر در ادرار انسان شدهاند.
این دستاورد میتواند درک ما از فرآیند پیری را عمیقتر کند و به پایش و توسعه روشهای جدید برای مقابله با بیماریهای تحلیلبرنده مرتبط با افزایش سن کمک نماید. همانطور که محققان توضیح میدهند یکی از نشانههای اصلی پیری، افزایش تعداد سلولهای فرسوده در اندامهایی است که باعث اختلال در عملکرد بافت میشود. این سلولها با بیشتر بیماریهای دوران پیری ارتباط دارد.
طبق ادعای دکتر رامون مارتینز مانز، معاون مدیر مرکز IDM در دانشگاه پلیتکنیک والنسیا ؛ نقش سلول های فرسوده در بدن این است که مانع از گسترش سلول های آسیب دیده ای شوند که باعث بیماری هایی مثل سرطان شود. اما زمانی که سن ما افزایش پیدا می کند این سلول ها به صورت غیر عادی روی هم انباشته می شوند و بر عملکرد اندام ها و بافت های حیاتی تاثیر منفی می گذارند. به همین علت، ابداع یک روش جدید برای شناسایی این سلول ها برای دانشمندان اهمیت زیادی دارد.
زمانی که محققان این کاوشگر را به موشها تزریق کردند، با یکی از آنزیم های داخل سلولهای پیر وارد واکنش شد. بر اثر این واکنش، مادهای فلورسنت تولید می شود. بدن این ماده را به سرعت از طریق ادرار دفع می کند. ایزابل فاریناس یکی از محققان شرکت کننده در این مطالعه می گوید: «ما با توجه به شدت سیگنال موجود در ادرار، میتوانیم از تعداد سلولهای پیر در بدن آگاه شویم.»
تیم تحقیقاتی در ادامه توانستند سلول های پیر را از طریق تزریق داروهای سنولیتیک از بین ببرند. با تجزیه وتحلیل داده ها، آنها دریافتند که شدت سیگنال در ادرار با کاهش فرسودگی سلولی در حیوانات و کاهش اضطراب ناشی از افزایش سن مرتبط است.
ایزابل فاریناس از دانشگاه والنسیا و معاون مدیر CIBERNED توضیح میدهد: «هنگام تزریق، مادهای فلورسانسزایی در بدن موش ها آزاد میشود. این ماده در نهایت توسط کلیهها دفع شده و در ادرار قابل اندازهگیری است. شدت فلورسانسزا نشاندهندهی میزان بار فرسودگی سلولی است. ما دیدیم که این شدت سیگنال با اضطراب های ناشی از افزایش سن در دوران پیری و درمان با داروهای سنولیتیک ارتباط دارد.» رامون مارتینز مانز در مورد نتایج مطالعه گفت:«این نتایج میتواند به ما کمک کند تا روشهای مؤثرتری برای مقابله با مشکلات ناشی از افزایش سن و بیماری های ناشی از آن پیدا کنیم.»