ناسا در زمان برخورد سیارک ها با زمین چه کاری انجام می دهد؟!

زمانی که فیلم جنگ ستارگان ساخته شد به فکر کسی خطور نمی کرد که روزی این اتفاق به واقعیت بپیوندد!

زمین

66 میلیون سال پیش، سیارکی به نام Chicxulub که به اندازه 6 مایل عرض داشت، به زمین برخورد کرد و دایناسورها را از بین برد. اگر امروز چنین سیارکی به زمین برخورد کند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ موج انفجار آن دو میلیون برابر قویتر از بمب هیدروژنی خواهد بود و باعث می شود جنگل‌ها در آتش بسوزند و سونامی‌های عظیمی همه جا را فرا بگیرد.

بعد از برخورد سیارک موج زمین لرزه ای به بزرگی 10 ریشتر ایجاد خواهد شد. این زلزله همه شهرها را به ویرانی می کشد. ابر بزرگی از گرد و غبار، خاکستر و بخار سراسر جهان را در بر می گیرد و خورشید برای ماه‌ها از دید همه پنهان می شود. سر انجام، عصر یخبندان دوباره آغاز خواهد شد!

اما اگر زمان وقوع این اتفاق را می دانستیم، شاید می توانستیم از آخرالزمان جلوگیری کنیم! دفتر هماهنگی دفاع سیاره ای ناسا مسئولیت بررسی یافتن، ردیابی و ارزیابی خطرات مرتبط با سیارک های بالقوه خطرناک در منظومه شمسی را بعهده دارد. لیندلی جانسون، مدیر هماهنگی دفاع سیاره‌ای گفت: «ما می‌خواهیم همه این سیارک های خطرناک را قبل از اینکه آنها ما را پیدا کنند، بتوانیم آنها را پیدا کنیم. برای انجام این کار، ناسا با یک گروه جهانی متشکل از ستاره شناسان به نام شبکه بین المللی هشدار سیارک ها (IAWN) همکاری می کند.»

اگر یک سیارک آخرالزمانی به سمت زمین حرکت کند، انجمن IAWN چه کاری انجام می دهد؟ اگر یک سیارک خطرناک به سمت زمین حرکت کند، IAWN دستوراتی را برای هشدار عموم منتشر خواهد کرد. ابتدا، اعضای حزبی که تهدید را شناسایی کردند، مشاهدات خود را در سراسر شبکه IAWN منتشر می کنند تا از یافته‌های خود اطمینان پیدا کرده و میزان خطر را ارزیابی کنند. بعد از بررسی، اگر طرف ها بپذیرند که زمین باید برای برخورد آماده شود، ناسا هشدار عمومی صادر می کند.

جانسون گفت: «من نه تلفن قرمز روی میزم دارم و نه چیز دیگری. اما ما دستورات رسمی داریم که از طریق آنها اطلاع رسانی می شود. اگر سیارک به سمت ایالات متحده حرکت کند، ناسا کاخ سفید را در جریان قرار می دهد و دولت بیانیه رسمی را برای عموم منتشر می کند. اگر سیارک به اندازه ای بزرگ بود که بتواند یک تهدید بین المللی ایجاد کند، IAWN به دفتر امور فضایی سازمان ملل اطلاع می دهد.

طبق دستور العمل ناسا، اگر ابعاد سیارک بزرگتر از 460 فوت باشد و مدار زمین را در حداقل فاصله 0.5 واحد نجومی قطع کند، هشدار"احتمال خطر بزرگ" در نظر گرفته می شود. طبق آمارهای سازمان فضایی ایالات متحده حدود 2300 سیارک بالقوه خطرناک شناخته شده در منظومه ما وجود دارد که عرض 153 سیارک از بین بقیه به 0.6 مایل می رسد. اصابت این سیارک ها می تواند فاجعه به بار بیاورد.NASA با همکاری گروه IAWN علاوه بر ردیابی سیارک هایی که قبلاً کشف شده اند، به دنبال سیارک های جدید نیز می گردند. نتایج مشاهدات آنها در پایگاه داده ای در مرکز سیاره کوچک جمع آوری می شود.

تا امروز گروه IAWN بیشتر از 34000 سیارک نزدیک به زمین را پیدا کرده است. جانسون در ادامه گفت:" با داده‌های رصدی فعلی، ناسا می‌تواند با اطمینان مدارهای آنها را حداقل یک قرن بعد از آینده پیش‌بینی کند. احتمال کمی وجود دارد که سیارک خطرناک Bennu بتواند تا 159 سال آینده به زمین برخورد کند. قدرت انفجار پس از برخورد این سیارک برابر با 24 بمب هسته ای است. اما بر اساس مطالعه ای که در سال 2021 انجام شد، احتمال این اتفاق فقط یک در 2700 است. اگر سیارک بننو به سمت زمین حرکت کند، ناسا برای دفاع از سیاره ما اقدامات مختلفی انجام می دهد.

به گفته جانسون، در بیشتر مواقع گروه IAWN سیارک‌های پیشرو را خیلی قبل از اینکه به تهدیدی خطرناک برای زمین تبدیل شوند، ردیابی می کند. اما ناسا برای جلوگیری از نزدیک شدن سیارک آخرالزمان به حداقل 5 تا 10 سال از تاریخچه آن نیاز دارد. در سال 2021، ناسا اولین مانور آزمایشی دفاع سیاره ای خود را انجام داد. در این مانور، یک فضاپیمای بدون خدمه به یک سیارک برخورد کرد تا مدار خود را از زمین دور کند. این ماموریت موفقیت آمیز بود و ناسا قصد دارد در آینده تکنیک های انحراف بیشتری را آزمایش کند. یک تکنیک در حال توسعه "تراکتور گرانشی" است. آنها یک فضاپیما به نزدیکی سیارک می فرستد و به تعامل گرانشی اجازه می دهد تا سیارک را از مدارش بیرون بکشد. روش دیگری که ناسا مشغول مطالعه بر روی آن است " پرتو یونی" است که برای تغییر مسیر یک سیارک استفاده می شود.

اما اگر این تهدید در کمتر از پنج سال آینده رخ می داد، ناسا هیچ فرصتی برای منحرف کردن سیارک نداشت. تنها راه آنها در چنین شرایطی؛ حداقل رساندن آسیب و پراکنده کردن آن بود. خوشبختانه، استراتژی IAWN یافتن سیارک‌ها قبل از برخورد در دهه های بعدی است. جانسون گفت: «این به ما فرصت کافی می‌دهد تا زمانی که آنها در فضا هستند، کاری انجام دهیم و از بروز هرگونه فاجعه در روی زمین جلوگیری کنیم.»


چاپ