سقوط ذره ای که می تواند منشأ فرازمینی داشته باشد!!

دانشمندان موفق شدند یکی از پر انرژی ترین ذراتی که تا کنون به زمین سقوط کرده است را، شناسایی کنند.

دانشمندان آژانس فضایی ایالات متحده با کمک تلسکوپ رصد‌خانه سالت لیک سیتی واقع در ایالت یوتا موفق به شناسایی یکی از پرانرژی ترین ذرات کیهانی شدند که تا کنون به زمین رسیده است. پرتوهای کیهانی معمولا از ذرات پر انرژی تشکیل شده اند که از سیاره های دیگر مانند خورشید می آیند. اما ذرات جدید قوی تر از ذراتی هستند که در کهکشان ما یه حتی فراتر از آن وجود داشته باشند. انرژی این ذره حدود 2.4 x 1020eV تخمین زده می شود که میلیون ها برابر انرژی ذرات تولید شده در دستگاه برخورد دهنده ذرات است.

تلسکوپ های سالت لیک سیتی از 500 آشکارساز سطحی تشکیل شده است که در مساحتی به ابعاد 300 مایل مربع پراکنده شده اند. کار این تلسکوپ، شناسایی پرتوهای کیهانی است که به جو زمین برخورد می کنند. از زمان شروع به کار آن در سال 2007 تا کنون بیش از 30 پرتو کیهانی با انرژی فوق العاده بالا کشف شد اما، پرتوی جدید قدرتمندترین پرتو بعد از پرتو 1991 بود که تا کنون کشف شد. پرتو کیهانی که در آن سال شناسایی شد Oh-My-God نام داشت. هنوز دانشمندان منشآ این پرتوها را نمی دانند.

انرژی این ذرات به حدی بالاست که تحت تاثیر هیچ میدان های مغناطیسی کهکشانی و فرا کهکشانی قرار نمی گیرد. یکی از اعضای تیم مطالعاتی به نام جان متیوز از دانشگاه یوتا در مورد این پرتو می گوید:"ما باید منبعی که این پرتوها از آنجا آمده اند را پیدا کنیم. در مورد ذره Oh-My-God و ذره جدید کافی است مسیری که آنها طی کردند را دنبال کنیم تا به منبع اصلی آنها برسیم. تاکنون هیچ منبعی شناسایی نشد که بتواند انرژی بالایی در این اندازه داشته باشد. حتی یک ابرنواختر به اندازه کافی قدرت ندارد که بتواند ذراتی مانند این تولید کند. ما فکر می کنیم این ذرات از یک ناحیه خالی در لبه کهکشان راه شیری به نام Local Void آمده است.‌"

جان بلز، یکی دیگر از محققین و عضو تیم مطالعاتی در ادامه اضافه کرد:« به نظر می رسد این پرتوهای کیهانی از مکان های مختلفی در فضا ساطع می شوند. اما این به این معنانیست که این پرتوها را یک منبع ناشناس مرموز به سمت ما می فرستد. این ذرات می توانند بر اثر یک اتفاق در ساختار فضا-زمان یا برخورد رشته های کیهانی به وجود آمده باشند. البته این فقط یک فرضیه است زیرا، هیچ توضیح قانع کننده ای برای آن نداریم.». نتایج این مطالعه به تازگی در مجله Science منتشر شد.