ستاره شناسان اروپایی یک کهکشان رادیویی غول پیکر جدید (GRG) را به عنوان بخشی از بررسی آسمان دو متری کشف کردند.
به نظر می رسد که شی تازه یافت شده به نام Alcyoneus بزرگترین کهکشان رادیویی غول پیکر یا GRG است که تا به امروز شناخته شده است.
در ابتدا های فن تک لازم می داند به توضیح کوتاهی در ارتباط با کهکشان های رادیویی برای خوانندگان عزیز بپردازد، کهکشان های رادیویی یا GRG با طول خطی کلی پیش بینی شده بیش از حداقل 2.3 میلیون سال نوری هستند. آنها اشیاء کمیاب هستند که در محیط های کم تراکم رشد می کنند. به طور کلی، GRG ها برای اخترشناسان برای مطالعه شکل گیری و تکامل منابع رادیویی بسیار مهم به حساب می آیند.
تاکنون حدود هزار GRG شناسایی شده است که از این میان تنها ده عدد از آنها بیش از 10 میلیون سال نوری است. بزرگترین آنها J1420-0545 است که طول آن تقریباً 16 میلیون سال نوری است. بنابراین، GRGها و همچنین بقیه کهکشان‌های رادیویی در مقیاس مگاپارسک بزرگترین پدیده‌های القا شده توسط تک کهکشان در جهان هستند.
حال مگاپارسک چیست؟ جهت اطلاعات عمومی شما عزیزان توضیح کوتاهی در این مورد می دهیم، مخفف استاندارد مگاپارسک برابر است با Mpc. یک مگاپارسک عبارت است از یک میلیون پارسک (“مگا” پیشوندی به معنای میلیون است؛ درست مانند مگابایت یا مگاپیکسل) و از آنجا که فاصلۀ رسیدن به “یک پارسک” چیزی در حدود ۳.۳ سال نوری است، پس مسیری طولانی تا یک مگاپارسک وجود دارد.
اکنون تیمی از اخترشناسان به رهبری مارتین اس اس ال. Oei از دانشگاه لیدن در هلند، یک کهکشان رادیویی غول پیکر جدید را یافته اند که به نظر می رسد بزرگترین کهکشان از دیگر GRG های شناخته شده باشد. این یافته با تجزیه و تحلیل دومین انتشار داده (DR2) انجام شد.
اخترشناسان یک ساختار رادیویی سه جزئی را شناسایی کردند که معلوم شد یک کهکشان رادیویی غول پیکر با یک جزء مرکزی (جت مانند) و دو جزء بیرونی (لوب مانند) است. آنها به این نام آلسیونئوس- Alcyoneus لقب دادند و دریافتند که دارای طول مناسب پیش بینی شده در حدود 16.26 میلیون سال نوری است، در حالی که طول واقعی آن 16.43 میلیون سال نوری تخمین زده می شود. و همین امر باعث می شود که این کهکشان رادیویی به بزرگترین ساختار شناخته شده توسط یک کهکشان تبدیل شود.
طبق تحقیقات، آلسیونئوس دارای چگالی درخشندگی کلی در 144 مگاهرتز حدود 80 YW/Hz است که برای کهکشان‌های رادیویی غول‌پیکر معمول است. طی تحقیقات اخترشناسان مشخص شد که میزبان این GRG کهکشان بیضوی J081421.68+522410.0 با جرم ستاره ای تقریباً 240 میلیارد خورشید و جرم سیاهچاله کلان جرم (SMBH) با جرم حدود 400 میلیون خورشیدی است.{ کهکشان بیضوی، کهکشان‌هایی هستند که شکلی دایره گون دارند و بازوهای مارپیچی در آنها دیده نمی‌شود. کهکشان‌های بیضوی بیشترین تعداد را در میان انواع دیگر دارند}
البته میزبان Alcyoneus دارای جرم ستاره ای و جرم SMBH نسبتاً پایینی در مقایسه با میزبان های دیگر GRG است. به گفته آنها، این نشان می دهد کهدر جمعیت کهکشان های رادیویی هیچ همبستگی مثبت قوی بین طول کهکشان رادیویی و توان رادیویی فرکانس پایین (فوری)، جرم ستاره ای یا جرم SMBH نمی تواند وجود داشته باشد.
بنابراین، کهکشان‌های بسیار پرجرم یا سیاه‌چاله‌های مرکزی برای رشد این غول‌های بزرگ کهکشان های رادیویی ضروری نیستند، و همچنین قدرت رادیویی بالایی هم ندارد.
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید