فضاپیمای اوریون ناسا بعد از گذشت 24 روز به ماموریت آرتمیس1 خاتمه داد و با موفقیت به زمین برگشت.
به نقل از وبلاگ رسمی ناسا؛ تیم‌های پشتیبانی ناسا فرود فضاپیما را در 11 سپتامبر 2022 برنامه ریزی کرده اند. در همین حین، نیروی پشتیبانی زمینی به منطقه فرود در سواحل باجا مکزیک (جزیره ای در اقیانوس آرام) اعزام شدند.
طبق برنامه ریزی به عمل آمده، کنترلرهای پرواز سیستم کنترل واکنش ماژول خدمه را فعال کردند و بر روی هر رانشگر آزمایش آتش داغ انجام دادند. در این آزمایش، به هر رانشگر پنج پالس به مدت 75 میلی ثانیه وارد شد تا تغییرات احتمالی در طول آزمایش به حداقل برسد. نیروی رانش سیستم پیشرانه ماژول خدمه توسط 12 موتور تک پیشرانه از نوع MR-104G تولید می شود. موتورهای پیشران MR-104G همان موتورهایی هستند که در فضاپیماهای دیگر ناسا مانند وویجرز 1 و 2 استفاده شده است.
تا کنون، تقریباً 12100 پوند پیشران استفاده شده است که حدود 240 پوند کمتر از برآورد اولیه است. در مسیر بازگشت به زمین، فضاپیما در هنگام عبور از کمربندهای ون آلن عبور کرده است. این جا مملو از پرتوهای خورشیدی و ذرات پر انرژی است که حول محور مغناطیسی زمین در گردش می باشد. فضاپیما علاوه بر غلبه بر میدان مغناطیسی زمین، باید در برابر انفجارهای هسته‌ای خورشیدی و پرتوهای کیهانی نیز مقاوم باشد.
Orion از ابتدا برای آزمایش قابلیت اطمینان سیستم‌های ناوبری طراحی شد. این فضاپیما می تواند برای خدمه به عنوان یک پناهگاه در مقابل طوفان‌های خورشیدی عمل کند و از آن‌ها در برابر خطرات ناشی از تشعشعات محاظت کند. در ماموریت بدون خدمه Artemis I، اوریون با استفاده از ابزارها اطلاعات بسیار ارزشمندی را جمع آوری کرده است که می تواند برای مهندسان بخش فنی آژانس خیلی مفید باشد. یکی از این ابزارها، حسگرهای فعالی هستند که وقتی به برق وصل می شوند می‌توانند در حین پرواز اطلاعات را به زمین مخابره کنند.
Commander Moonikin Campos به دو سنسور تشعشع، یک سنسور در پشت سر و دیگری در پشت صندلی خدمه برای ثبت شتاب و لرزش مجهز است. این صندلی در حالت خوابیده یا دراز کشیده قرار گرفته است که به حفظ جریان خون در سر بدن فضانوردان در ماموریت های آینده کمک خواهد کرد. این قابلیت‌ها فشار را از ناحیه سر و پاها برداشته و در کل بدن پخش می کند تا آسیب‌های احتمالی را به حداقل برساند.
یک فضانورد در هنگام فرود به زمین فشاری معادل چهار برابر نیروی گرانشی که در زمان پرتاب تجربه کرد، حس می کند. حالا در گام دوم، ناسا قصد دارد این آزمایش را با یک آدمک تحت ماموریت آرتمیس2 تکرار کند. بیشتر بخوانید
در این آزمایش آدمک لباسی کاملا شبیه به فضانوردان خدمه اوریون به تن می کند. اگر فشار کابین اوریون در طول سفر از کنترل خارج شود، فضانوردان می توانند در این لباس تا شش روز زنده بمانند و به زمین بازگردند. پوشش بیرونی لباس به رنگ نارنجی است تا اعضای خدمه به راحتی در اقیانوس توسط تیم های پشتیبانی قابل ردیابی باشند. اگر فضانوردان نیاز داشته باشند خیلی سریع تر و بدون کمک نیروهای پشتیبانی از سفینه خارج شوند، امکانات ویژه ای برای این منظور در لباس قرار داده شده است.