آخر هفته گذشته دو خبر خیره کننده درباره تلسکوپ فضایی جیمز وب منتشر شد. یکی از آنها این بود که ، پس از یک فرآیند پیچیده و دو هفته ای، تلسکوپ فضایی جیمزوب استقرار خود را بدون هیچ مشکلی به پایان رساند.
خبر دیگر که کمتر پوشش داده شده اما همچنان مهم است، در یک کنفرانس خبری روز شنبه منتشر شد. مایک منزل ،مهندس سیستم های ماموریت ناسا برای تلسکوپ وب، گفت که آژانس تجزیه و تحلیل خود را در مورد میزان سوخت "اضافی" باقی مانده در تلسکوپ را تکمیل کرده است. که به طور کلی، جیمز وب پیشران کافی(سوخت کافی) برای 20 سال فعالیت دارد.این عدد دو برابر تخمین محافظه کارانه پیش از پرتاب برای طول عمر یک دهه وب است، و این تا حد زیادی به عملکرد موشک اروپایی آریان 5 مربوط می شود که وب را در یک مسیر دقیق در روز کریسمس پرتاب کرد.
قبل از پرتاب، سوخت این تلسکوپ با 240 لیتر سوخت هیدرازین و اکسید کننده تتروکسید دیتروژن تامین می شد. مقداری از این سوخت برای تنظیم مسیر در طول سفر به نقطه ای در فضا، در حدود 1.5 میلیون کیلومتری زمین، جایی که وب مشاهدات علمی را انجام خواهد داد، مورد نیاز بود.
باقیمانده در مدار نهایی وب حول نقطه L2 لاگرانژ برای نگهداری ایستگاه و حفظ مدار آن استفاده خواهد شد. بنابراین هر کیلوگرم سوختی که در سفر وب به نقطه لاگرانژ صرفه‌جویی می‌شود، می‌تواند برای افزایش عمر آن در آنجا استفاده شود. از آنجایی که ده سال برای چنین تلسکوپ فضایی گران قیمت و توانمندی، مدت عملیاتی نسبتاً کوتاهی به نظر می رسید، ناسا از قبل در حال بررسی یک مأموریت پرهزینه و پرخطر رباتیک سوخت گیری بود. و اکنون وب جیمز حداقل دو دهه از زندگی خواهد کرد.
بسیاری از اینها به عملکرد موشک ارجمند آریان 5 برمی گردد. ناسا و آژانس فضایی اروپا بیش از یک دهه پیش به توافقی دست یافتند که به موجب آن اروپا از موشک قابل اعتماد آریان 5 خود برای بلند کردن تلسکوپ به فضا استفاده خواهد کرد و در ازای آن، دانشمندان اروپایی برای استفاده از تلسکوپ زمان خواهند داشت.
مدیر برنامه آریان 5، رودیگر آلبات، طی مصاحبه ای با The Interplanetary Podcast توضیح داد که «دانشمندان موشکی اروپایی چگونه به پرتاب Webb نزدیک شدند و از عهده ان برآمدند . هر وسیله نقلیه آریان 5 قابل تعویض است، اما مهندسان و تکنسین‌هایی که در تولید این موشک شرکت دارند، می‌دانند که کدام قطعات روی کدام موشک قرار می‌گیرند. درنتیجه وقتی آنها در حال ساخت بخشی از جیمز وب بودند، احتمالاً می‌گفتند «یک بار دیگر نگاه خواهم انداخت» تا مطمئن شوم که این قطعه بهترین نمونه‌ی ممکن بوده است.
برنامه Ariane 5 همچنین بر اساس آزمایش قبل از پرواز بهترین اجزا را برای Webb انتخاب کرد. به عنوان مثال، برای موشک طراحی شده توسط وب، این برنامه از یک موتور اصلی استفاده کرد که در طول آزمایش عملکرد دقیقی داشت. آلبات گفت: "این یکی از بهترین موتورهای Vulcain بود که ما تا به حال ساخته ایم با عملکرد بسیار دقیقی که دارد."
مهندسان نگرش مشابهی نسبت به سایر قطعات، از جمله موتورهای موشک جامد که برای ساخت آریان 5 استفاده شد. آلبات اعتراف کرد که روزهای قبل از پرتاب، خسته کننده و اعصاب خردکن بود. اما کمی پس از پرتاب و با پرواز جیمز وب و آغاز بازشدن در فضا، او و کل جامعه‌ی فضایی اروپا توانستند افتخار کنند.
به نظر مترجم دانشمندان زیادی نیز هستند،که به مدت دو دهه ساخت جیمز وب را تماشا میکردند و اکنون آنها نیز حس افتخار و آرامش را دارند.
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید