ایران پس از چین، دومین خریدار جنگنده های پیشرفته سوخو-35 روسیه محسوب می شود. خرید این جنگنده ها می تواند تغییراتی در ژئو پلیتیک منطقه ایجاد کند.
در سال های اخیر کشورهای زیادی مانند الجزایر، مصر و اندونزی سعی داشتند جت های جنگنده سوخو-35 را خریداری کنند. اما به علت فشار زیاد آمریکا و تحریم های اقتصادی تمام این قراردادهای اخیر لغو شد. این کشورها مجبور شدند به جای جنگنده روسی، هواپیماهای جنگنده F-15 یا رافال فرانسه را خریداری کنند. تنها کشوری که تا قبل از این موفق به خرید سوخو-35 شد، کشور چین بود. البته هند نیز برای خرید این جنگنده کم میل نیست و مذاکراتی را هم با طرف روسی در آوریل 2019 انجام داد که به بن بست رسید.
در حال حاضر خبر خرید جنگنده های پیشرفته روسیه از سوی ایران، می تواند سطح روابط نظامی ایران و روسیه را نشان دهد. اولین بار موضوع خرید جت های جنگنده روسیه در سال 1391 به صورت رسمی توسط سرتیپ حمید واحدی فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران مطرح شد. در شهریور سال 1400 خرید سوخو-35 جایگزین سوخو سو گردید. شهریار حیدری، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس روز 24 دی ماه 1401 تایید کرد که «جنگنده‌های سوخو-35 که ایران به روسیه سفارش داده است، به زودی در اوایل سال 1402 وارد کشور می‌شود. البته طبق سخنان این نماینده مجلس خرید تجهیزات نظامی دیگری نیز مانند سامانه‌های پدافند هوایی، سامانه‌های موشکی و بالگردها را به روسیه سفارش داده شده است.
برخی اخبار حاکی از آن است روسیه در ازای پهبادهای ایرانی، 24 فروند سوخو-35 را تحویل ایران می دهد. روسیه برای تولید قطعات SU-35 به فناوری های خاصی نیاز دارد که تامین آن با وجود تحریم های شدید غرب امکان پذیر نیست. از طرف دیگر، ناوگان جنگنده های نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی نیاز به مدرن سازی دارد. نیروی هوایی ایران هنوز از هواپیماهای اورهال‌شده آمریکایی مانند جنگنده‌های F-5 و F-14 خریداری‌شده در زمان قبل از انقلاب، متکی است. اورهال هواپیما به اقداماتی که برای سرپا نگه داشتن هواپیما صورت می گیرد، گفته می شود. کارشناسان معتقدند هزینه نگهداری این جت های جدید برای ایران بالاست ولی، می تواند زمینه ساز همکاری مشترک این دو کشور برای تولید موتور Su-35 شود.
محمدحسن سنگ تراش، کارشناس نظامی ایران در مصاحبه اخیر خود گفت: «این هواپیما زمانی مفید خواهد بود که ایران قادر باشد سلاح های اصلی را روی آن نصب کند. بنابراین، سوپر فلانکر Su-35 می تواند به یک مینی آواکس جنگی [سیستم هشدار و کنترل هوابرد] تبدیل شود و با اتصال به شبکه راداری ایران، می تواند قابلیت دفاع نقطه ای را به دست بیاورد. اگر ایران موفق به خریداری این جنگنده های روسی شود و این تجهیزات را به تولید انبوه برساند، می‌تواند برتری زیادی نسبت به جنگنده‌ها و ناوهای جنگی همسایگان خود از جمله آذربایجان به دست بیاورد.
مشخصات فنی سوخو-35
سوخو سو-۳۵ یک جنگنده چندمنظوره فوق سریع و تک سرنشین کشور روسیه است که قدرت مانور بالایی دارد. در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) سوخو-۳۵ را با نام فلانکر-E می شناسند. سوخو-۳۵ می تواند سخت ترین مانورهای نظامی مانند مانور کبرا، مانور کولبیت، مانور زنگوله (بِل)، مانور تِیل اِسلاید و مانور هوک را به راحتی اجرا کند. اجرای مانور هِربست برای جنگنده های مثل سوخو-۳۵ کار پیش پا افتاده است. این جنگنده می تواند در کمتر از پنج ثانیه سرعت خود را از صفر به 2.5 ماخ برساند.
Su-37 در واقع نسخه ارتقا یافته سوخو-27 استاین جنگنده نسبت به مدل قبلی خود دارای برد بیشتر، طراحی آیرودینامیکی، مانورپذیری بهتر، موتور قوی تر، تجهیزات الکترونیکی و ارتباطات هوایی پیشرفته‌تری برخوردار است. البته نسخه ارتقا یافته سوخو-۳۵ که سوخو-۳۷ می باشد به قابلیت جهت‌دهی رانش هم مجهز است. هیچ‌کدام از این جنگنده ها به تولید انبوه نرسیدند اما، ارتقای آن ها همچنان ادامه پیدا کرد. سوخو-۳۵یوبی و سوخو-۳۵بی‌ام که بعد از آن ها ساخته شدند، به عنوان جنگنده های نسل ++۴ شناخته می‌شوند. نسل پنجم این جنگنده ها نیز سوخو-57 نام دارند که قرار است جایگزین میگ-۲۹ و سوخو-۲۷شوند. روسیه در سال ۲۰۱۰ میلادی تصمیم گرفت خط تولید مدل جدید سوخو-۳۵ اس را راه‌اندازی کند. ارتش این کشور توانست تا سال 2021 تعداد 139 فروند از آن را بسازد.
برخی از کارشناسان معتقدند، جنگنده 35Su- می تواند جنگنده F-15 را از فاصله ۴۰۰ کیلومتری، جنگنده 16F- ، 18F/A-و تایفون را از فاصله ۳۰۰ تا ۳۵۰ کیلومتری، جنگنده 35F- را از فاصله ۶۰ و جنگنده 22F- را از فاصله ۳۵ کیلومتری شناسایی و منهدم کند. اما جنگنده 15F- با رادار پالس داپلر بردی حدود ۱۷۵ کیلومتر دارد. برد سامانه هدفگیری لیزری پنج محورCMP آن نیز برای اهداف هوایی تا 20 کیلومتر و برای اهداف زمینی 30 کیلومتر می‌باشد. 35 Su-برای مقابله با دشمن مجهز به سیستم جنگ الکترونیک L175M Khibiny-M است. این سامانه به سوخو کمک می کند سگنالی های ارسالی جنگنده دشمن را مخدوش کند، باعث بروز مشکل در تعیین مسافت، سرعت و موقعیت یابی جنگنده دشمن شود و در نهایت، دیرتر شناسایی شود.
روی دماغه سوخو-35 یک سامانه هدفگیری مادون قرمز به نام OLS-35 قرار داده شده است. OLS-35 توان پوشش زاویه 90+/- درجه را در سیستم مختصات کروی azimuth و زاویه -15 و +60 درجه را در ارتفاع دارد. بنابراین، زمانی که جنگنده دشمن از روبرو نزدیک می شود سوخو می تواند در ۵۰ کیلومتری شناسایی و رهگیری کند. به غیر از این، حتی قادر است جنگنده دشمن با پس سوز روشن را را از پشت در فاصله ۹۰ کیلومتر شناسایی و دنبال کند.