اختلالات اضطرابی چیست؟

شایعترین اختالالات روانپزشکی،اظطراب است که باعث تغییرات جسمی،روانی ورفتاری میشود.در این مطلب های فن تک به معرفی و علایم اختلالات اضطرابی میپردازد.

بسیاری از ما زمانی که در موقعیت های تهدید کننده و پر فشار قرار می¬گیریم احساس اضطراب و تنش می¬کنیم، چنین احساسی طبیعی و بهنجار است، اما زمانی که فرد در موقعیت های پر فشاری که بیشتر افراد جامعه با سختی کمی با آن روبه رو می¬شوند، سطح اضطراب بالایی را تجربه کند به طوری که این اضطراب شدید تر از حالت طبیعی باشد و با دوره رشدی فرد همخوانی نداشته باشد، این اضطراب ناسالم تلقی می¬شود.
ویژگی مشترک اختلالات اضطرابی ترس و اضطراب مفرط و آشفتگی های رفتاری مرتبط با آنهاست (Dsm5)؛ اختلالات اضطرابی دارای نشانه های جسمی مانند فعالیت شدید شاخه سمپاتیک دستگاه عصبی خودکار که با لرزش، عرق کردن، سرعت و شدت تپش های قلبی، سرگیجه و بالارفتن فشارخون می¬باشد؛ همینطور دارای نشانه های ذهنی مانند ترس از جدایی، ترس از بدبختی، ناتوانی در راحت بودن و رفع خستگی می¬باشد. اختلالات اضطرابی به عنوان ششمین عامل بزرگ در ازبین بردن سلامتی در سطح جهان رتبه بندی شده است، تقریبا 6/3 درصد جمعیت در سطح جهان از اختلالات اضطرابی رنج می¬برند.

انواع اختلالات اضطرابی چیست؟
اضطراب جدایی: اختلال اضطراب جدایی ترس و اضطراب شدیدی است که فرد هنگام جدا شدن از خانه یا افراد مهمی که به آنها دلبسته است تجربه می¬کند. این ترس و اضطراب با آنچه از سطح رشدی فرد انتظار می¬رود شدیدتر است. اختلال اضطراب جدایی از کودکی تا نوجوانی و بزرگسالی کاهش می¬یابد به طوری که در کودکان کوچکتر از 12 سال بیشترین شیوع را دارد. افراد مبتلا به اختلال اضطراب جدایی معمولا فعالیت های مستقل خود ردر بیرون از خانه یا دور از افراد دلبسته را محدود میکنند مثلا کودکان به از رفتن به مدرسه و اردو اجتناب میکنند، در تنها خوابیدن مشکل دارند، نوجوانان به دانشگاه های شهر های دور نمی¬روند، بزرگسالان خانه پدری را ترک نمی¬کنند، مسافرت نمی¬روند، در خارج از خانه کار نمی¬کنند). همه¬ی اینها عملکرد افراد را مختل میکند. در اختلال اضطراب جدایی اضطراب و ترس بسیار زیاد فرد به علت جدا شدن از کسانی که به آنها دلبستگی دارد، این ترس و اضطراب زیاد با مرحله رشدی که فرد در آن قرار دارد تناسب ندارد. این اضطراب زیاد با 3 مورد از 8 مورد زیر مشخص می¬شود:
1) فرد هنگامی که از افراد مهمی که به آنها دلبستگی دارد جدا می¬شود یا احساس می¬کند که به زودی از آن¬ها جدا خواهد شد دچار اضطراب شدید می¬شود.
2) فرد به طور دائم و به شدت نگران است که مبادا یکی از افراد مهمی که به آن¬ها دلبستگی دارد از دست بدهد یا بلایی سر او بیاید، مثلا بیمار، مجروح، قربانی بلایای طبیعی شود یا بمیرد.
3) فرد به طور دائم و به شدت نگران رویدادهایی است که میتوانند به جدا شدن او از یکی از افراد مهمی که به آنها دلبسته است منجر شود مثلا گم شدن، آدم ربایی، تصادف یا مرگ.
4) هرگز دوست ندارد یا اصلا حاضر نمیشود از خانه بیرون برود و از خانه دور شود به مدرسه، محل کار یا هر جای دیگری برود زیرا از جدا شدن میترسد.
5) به طور دائم و به شدت میترسد یا میل ندارد در خانه یا جاهای دیگر تنها یا بدون افراد مهمی که به آنها دلبسته است بماند.
6) به طور دائم تمایل ندارد یا میترسد در جای دیگری غیر از خانه خودش بخوابد یا اصلا دوست ندارد بدون حضور یکی از افراد مهمی که به او دلبستگی دارد بخوابد.
7) به طور مکرر کابوس هایی میبیند که موضوع آنها جدایی است.
8) هنگامی که از خانه یا افراد مهمی که به آنها دلبستگی دارد جدا میشود یا احساس می¬کند که به زودی جدا خواهد شد، به طور مکرر سمپتوم های فیزیکی را تجربه میکند.( مثلا سردرد، معده درد، تهوع یا استفراغ).

اضطراب اجتماعی: همه¬ی افراد در بعضی موقعیت های اجتماعی گاهی دچار ترس و اضطراب می-شوند، اضطراب اجتماعی شکل اغراق آمیز این نوع ترس و اضطراب است. ویژگی اصلی اختلال اضطراب اجتماعی ترس و اضطراب شدیدی است که فرد در موقعیت های اجتماعی که ممکن است تحت نظارت و قضاوت دیگران قرار بگیرد تجربه می¬کند در واقع فرد از اینکه در موقعیت های اجتماعی مورد انتقاد و سرزنش اجتماعی قرار بگیرد ترس شدید و غیر منطقی دارد. ترس یا اضطراب شدید نسبت به یک یا چند موقعیت اجتماعی که در آن، فرد در معرض توجه و دقت دیگران قرار می¬گیرد. فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی می¬ترسد که طوری عمل کند، یا سمپتوم های اضطراب از خود نشان دهد که باعث شود مردم برداشت منفی از او داشته باشند (مثلا، مسخره شود، خجالت زده شود، یا تحویل گرفته نشود؛ یا باعث توهین به دیگران یا ناراحت شدن آنها شود). در این افراد موقعیت های اجتماعی تقریبا همیشه باعث ترس یا اضطراب می¬شوند. فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی فعالانه تلاش می¬کند تا از موقعیت های اجتماعی اجتناب کند یا اگر مجبور شود آنها را با ترس و اضطراب بسیار زیاد تحمل کند. ترس یا اضطراب او با خطری که از طرف موقعیت اجتماعی مورد نظر او را تهدید می¬کند تناسب ندارد. توجه داشته باشید که تناسب نداشتن به متن و زمینه فرهنگی اجتماعی اشاره دارد.

اضطراب تعمیم یافته: ویژگی اصلی اختلال اضطراب تعمیم یافته اضطراب یا نگرانی افراطی درباره تعدادی از رویداد ها یا فعالیت ها است. اضطراب پاسخ طبیعی در مقابل محرک های تهدید کننده است اما بعضی از افراد همیشه درمورد هر چیزی مضطرب و نگران هستند این افراد در غیاب هر گونه خطر واقعی دچار اضطراب و نگرانی غیر طبیعی می¬شوند. این گونه افراد را می¬توان مبتلا به اختلال اضطراب تعمیم یافته دانست. اضطرابی که این افراد تجربه می¬کنند از نظر شدت، مدت یا فراوانی اضطراب و نگرانی با احتمال واقعی اتفاق افتادن آن رویداد تناسب ندارد. اضطراب و نگرانی شدید و مفرط درباره تعدادی از رویداد ها یا فعالیت ها (مثلا عملکرد شغلی یا تحصیلی) در اکثر روزهای هفته و به مدت حداقل 6 ماه که فرد نمی¬تواند این نگرانی را کنترل کند.اضطراب و نگرانی افراد مبتلا به اضطراب تعمیم یافته با 3 سمپتوم زیر همراه است :
1- فرد بی قرار است یا احساس عصبی بودن دارد، یا به خاطر نگرانی بی دلیل، بداخلاق است.
2- به آسانی خسته و بی رمق میشود.
3- نمیتواند حواس خود را متمرکز کند یا ذهنش یکدفعه خالی میشود.
4- زودرنج است و زود عصبی میشود.
5- تنش ماهیچه ای دارد ( در اصطلاح عامیانه فارسی فرد منقبض میشود).
6- خوابش مختل شده است (نمیتواند بخوابد، یا از خواب میپرد، یا خواب ناآرام دارد که خستگی را برطرف نمیکند).

های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید