کشتی‌های هوایی ممکن است مانند یک فناوری از دوران گذشته به نظر برسند، اما یک استارت‌آپ می‌گوید طراحی جدید آنها می‌تواند به چرخ دنده‌ای حیاتی در زنجیره تامین هیدروژن سبز تبدیل شود.
در حالی که دور شدن از سوخت‌های فسیلی در تلاش‌های ما برای مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی بسیار مهم است، اما گفتن آن برای برخی از صنایع آسان‌تر از انجام آن است. در حالی که حمل‌ونقل جاده‌ای و ریلی به سرعت در حال برق‌رسانی هستند، در حمل‌ونقل هوایی، باتری‌ها فاصله زیادی تا ارائه نسبت وزن به توان مورد نیاز برای حمل و نقل هوایی دارند. و حتی بزرگترین باتری ها هنوز به اندازه کافی بزرگ نیستند که یک کشتی کانتینری را در گذرگاه های طولانی مدت تامین کنند.
هیدروژن به طور فزاینده ای به عنوان یک جایگزین امیدوارکننده برای این بخش هایی که کربن زدایی آن سخت است، دیده می شود. چگالی انرژی بالاتری نسبت به گاز طبیعی دارد و می تواند در موتورهای احتراق داخلی سوزانده شود و یا با اکسیژن در پیل سوختی ترکیب شود تا الکتریسیته تولید کند.
در حالی که بیشتر هیدروژن امروزی از گاز طبیعی مشتق می‌شود و بنابراین خیلی بهتر از سوخت‌های فسیلی نیست، از نظر تئوری می‌توانید آن را با استفاده از برق تجدیدپذیر برای تغذیه الکترولیزکننده‌هایی که آب را به هیدروژن و اکسیژن تقسیم می‌کنند، بسازید. تولید هیدروژن سبز از نظر اقتصادی هنوز یک چالش بزرگ است، اما امیدواری وجود دارد که بتواند به برق‌رسانی بخش‌ها از سوخت‌های فسیلی آلوده‌کننده کمک کند.
اما انتقال هیدروژن همچنان یک مشکل باقی می‌ماند: مناطقی که انرژی‌های تجدیدپذیر فراوانی مانند خورشید و باد دارند، همیشه به محل مورد نیاز هیدروژن نزدیک نیستند. حمل مقادیر زیادی از گاز در سراسر جهان به وضوح یک چالش لجستیکی بزرگ خواهد بود، اما استارت آپی به نام H2 Clipper یک راه حل مبتکرانه دارد.
شرکت کالیفرنیا قصد دارد کشتی‌های هوایی بسازد که به طور همزمان هیدروژن را انتقال می‌دهند و از آن به عنوان گاز سبک‌تر از هوا برای بالا بردن هواپیما استفاده می‌کنند. علاوه بر این، کشتی‌های هوایی این شرکت از سلول‌های سوختی هیدروژنی نیز برای تامین انرژی موتورهای خود استفاده می‌کنند.
در حالی که پروژه هنوز در مرحله مفهومی است، این شرکت می‌گوید که به لطف طراحی مدرن هوانوردی، مواد قوی‌تر و سبک‌تر و تکنیک‌های ساخت مدرن، کشتی هوایی آنها سریع‌تر، ایمن‌تر و کارآمدتر از پیشینیان خود خواهد بود. و این شرکت اخیراً برای گنجاندن در شتاب دهنده ای که توسط نرم افزار اصلی Dassault Systems اجرا می شود انتخاب شد.
اگرچه H2 Clipper به سرعت یک هواپیما نخواهد بود، اما H2 Clipper می‌تواند با سرعتی در حدود 175 مایل در ساعت حرکت کند که به آن امکان می‌دهد محموله را 7 تا 10 برابر سریع‌تر از یک قایق حمل کند. همچنین حجم باری معادل 265000 فوت مکعب دارد - 8 تا 10 برابر بیشتر از بسیاری از کشتی‌های باربری - و می‌تواند تا 340000 پوند محموله را در 6000 مایل با سرعت استاندارد خود حمل کند.
بین مسافت‌های 1000 تا 6000 مایلی، کشتی هوایی می‌توانست یک تن بار را با قیمت 0.177 تا 0.247 دلار در هر مایل حمل کند که یک چهارم هزینه حمل و نقل هوایی است. و از آنجایی که می تواند به صورت عمودی بلند شود و فرود بیاید، می تواند کالاها را مستقیماً به جایی که مورد نیاز است حمل کند به جای اینکه مجبور باشد آنها را به کامیون های فرودگاه منتقل کند.
یکی از موانع احتمالی که توسط نیواطلس ذکر شده است، این واقعیت است که قوانین ایالات متحده در حال حاضر استفاده از هیدروژن را به عنوان گاز بالابر در کشتی های هوایی ممنوع می کند. شاید تعجب آور نباشد، زیرا نزدیک به یک قرن پیش پس از شعله ور شدن هیندنبورگ مملو از هیدروژن، دوران کشتی هوایی به یکباره پایان یافت.
H2 Clipper در پرسش‌های متداول خود به این موضوع می‌پردازد و به این نکته اشاره می‌کند که فناوری ذخیره‌سازی هیدروژن به لطف خودروهای سلول سوختی هیدروژنی، بدون انفجار ثبت‌شده، آزمایش‌های دقیقی را در صنعت خودروسازی انجام داده است. این شرکت می‌گوید سرعت انبساط بسیار سریع هیدروژن به این معنی است که معمولاً خیلی سریع پراکنده می‌شود تا یک انفجار اتفاق بیفتد. باید دید که آیا تنظیم کننده ها متقاعد خواهند شد یا خیر.
این شرکت تنها شرکتی نیست که فکر می‌کند کشتی‌های هوایی باید دوباره راه‌اندازی شوند. در اوایل سال جاری، شرکت بریتانیایی Hybrid Air Vehicles از تصاویر مفهومی هواپیمای آتی Airlander 10 خود رونمایی کرد که معتقد است می‌تواند جایگزین سبزتر و راحت‌تری برای پروازهای کوتاه‌مدت باشد.
هنوز موانع زیادی برای هر دو شرکت وجود دارد که باید قبل از اینکه چشم‌اندازهایشان به واقعیت تبدیل شود، غلبه کنند، اما اگر زپلین‌ها را در آینده‌ای نه چندان دور دیدید که از بالای سرتان عبور می‌کنند، تعجب نکنید.
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید