یک مطالعه جدید نشان می دهد که قطب های مغناطیسی زمین بعید به نظر می رسد که تغییر کنند. برای اطلاعات بیشتر از دلایل عدم تغییر قطب های مغناطیسی با های فن تک همراه باشید.
تا چندی پیش محققان تصور می کردند به دلیل ظهور یک منطقه مرموز در اقیانوس اطلس جنوبی که قدرت میدان ژئومغناطیسی آن محل را به شدت ضعیف نموده، قطبیت مغناطیسی زمین را تغییر خواهد داد. با این حال، تغییرات کنونی ممکن است منحصر به فرد نباشند. بر اساس مطالعه اخیری که بر روی دادههای جمع آوری شده 9000 سال قبل صورت گرفته، احتمال دارد زمان تغییر آن خیلی نزدیک نباشد. این مطالعه به تازگی در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
سد نامرئی ایجاد شده توسط میدان مغناطیسی زمین، سیاره ما را از بادهای خورشیدی و محیط پرخطر فضا محافظت می کند. با این حال، این میدان مغناطیسی ثابت نیست و وارونگی قطبیت به طور متوسط هر 200000 سال یک بار رخ می دهد. به عبارت دیگر، قطبهای مغناطیسی شمال و جنوب جای خود را عوض می کنند.
میدان مغناطیسی زمین در 180 سال گذشته حدود 10 درصد ضعیف شده است. هم زمان با این تغییرات، یک میدان مغناطیسی غیرعادی ضعیف در منطقه ای از اقیانوس اطلس جنوبی و حوالی سواحل آمریکای جنوبی، به وجود آمد. این منطقه که ماهواره ها چندین بار به دلیل قرار گرفتن در معرض ذرات باردار زیاد خورشید در آن خراب شده اند، ناهنجاری اقیانوس اطلس جنوبی نامیده می شود. این تغییرات احتمال تغییر قطبیت را به زودی افزایش خواهد داد. با این حال، مطالعه جدید نشان می دهد که ممکن است چنین نباشد.
آندریاس نیلسون، زمین شناس دانشگاه لوند می گوید: "ما تغییرات میدان مغناطیسی زمین را در 9000 سال گذشته ترسیم کرده ایم. ناهنجاری هایی مانند آنچه در اقیانوس اطلس جنوبی وجود دارد، احتمالاً پدیده های تکرار شونده ای هستند که با تغییرات قدرت میدان مغناطیسی زمین مرتبط هستند."
نمونه های آتشفشانی و هسته های رسوبی، اطلاعات زیادی در مورد میدان مغناطیسی زمین به ما می دهند. گلدانهای سفالی که تا بیش از 580 درجه سانتیگراد گرم شده اند، گدازه های آتشفشانی که جامد شده اند و رسوباتی که در دریاچه ها یا دریاها ته نشین شده اند، همگی به عنوان کپسول های زمان عمل کرده و اطلاعات زیادی درباره ی میدان مغناطیسی در زمان گذشته را با خود حمل می کنند. محققان با استفاده از ابزارهای حساس توانسته اند این مغناطیسها را اندازه گیری کرده و جهت و قدرت میدان مغناطیسی را در مکان ها و زمان های خاص بازسازی کنند.
آندریاس نیلسون میگوید: «ما یک تکنیک مدلسازی جدیدی ایجاد کردهایم که این مشاهدات غیرمستقیم را از دورههای زمانی و مکانهای مختلف به یک مدل جهانی از میدان مغناطیسی در 9000 سال گذشته متصل میکند».
با مطالعه چگونگی تغییر میدان مغناطیسی، محققان می توانند در مورد فرآیندهای زیربنایی در هسته زمین که این میدان را ایجاد می کنند اطلاعات بیشتری به دست آورند. مدل جدید همچنین می تواند برای تاریخ گذاری سوابق باستان شناسی و زمین شناسی، با مقایسه تغییرات اندازه گیری شده و مدل شده در میدان مغناطیسی استفاده شود. این مدل توانست، آنها را در رابطه با گمانه زنی ها در مورد وارونگی قریب الوقوع قطبیت به نتیجه ای مهم برساند:
آندریاس نیلسون نتیجهگیری میکند: «بر اساس شباهتها و ناهنجاریهای بازسازیشده، ما پیشبینی میکنیم که ناهنجاری اقیانوس اطلس جنوبی احتمالاً ظرف 300 سال آینده ناپدید میشود و در نتیجه زمین به سمت وارونه شدن قطب های مغناطیسی پیش نخواهد رفت».