محققان پارچه جدیدی را ابداع کرده اندکه از حرکت پوشنده اش تولید انرژی مکانیکی می کند.
طبق نظر مترجم، از لباس آینده کسب درآمد خواهیم کرد و خودمان میتوانیم تامین نیروی الکتریکی حتی برای تلفن های همراه خود را داشته باشیم.
دانشمندان در کره جنوبی پارچه ای انعطاف پذیر، تاشو و پوشیدنی ابداع کرده اند که در حین حرکت، برق تولید می کند. شخصی که پیراهنی بر تن دارد فقط باید برای تامین تنها نیاز به حرکت کردن دارد! این پیشرفت نشان‌دهنده گامی مهم در جهت تحقق منابع برق پوشیدنی است.
ایده اولیه این پروژه به تاثیر برق مالشی برمیگردد که بر اثر مالش ۲ ماده غیر مشابه ایجاد میشود. نانو ژنراتورهای تریبوالکتریک قادر هستند به صورت فشرده به حالت پوشیدنی در بیایند. بدین ترتیب از حرکات بدن برای تامین انرژی الکترونیکی استفاده می شود..
این پوشیدنی چگونه کار می کند؟
مواد مولد نیرو به عنوان نانو ژنراتور سه‌الکتریک پوشیدنی (TRI-bo-ee-LEK-trik) یا WTNG شناخته می‌شوند. معنی آن این است: تریبوالکتریک به برق تولید شده توسط اصطکاک اشاره دارد. اصطکاک مقاومتی است که هنگام حرکت یک ماده روی ماده دیگر یا از درون آن با آن مواجه می شود. افراد وقتی دست های خود را به هم می مالند احساس اصطکاک (به شکل گرما) می کنند. در واقع، پیشوند tribo از کلمه یونانی برای مالش می آید. در ضمن نانو پیشوندی به معنای یک میلیاردم است. این ماده شامل میله های ریز اکسید روی است که طول آن تنها به یک میلیاردم متر می رسد. این نانوذرات سیخ دار به تبدیل حرکت به الکتریسیته کمک می کنند.
برخی از انواع تریبوالکتریکی آشنا هستند. وقتی شخصی سرش را با بادکنک می مالد موهایش سیخ می شود. این به این دلیل است که بالون ذراتی با بار منفی به نام الکترون را از موهای او می دزدد. بالون با بار منفی به پایان می رسد. موهای با بار مثبت. هزینه های مخالف جذب می شود. بنابراین موی مثبت می ایستد تا به بادکنک منفی برسد. این الکتریسیته ساکن است و تریبوالکتریک است.
پارچه جدید ترکیبی از مواد مختلف است. لایه های بالا و پایین پارچه ای است که با نقره پوشانده شده است. لایه میانی حاوی اکسید روی است که با یک پلیمر پوشانده شده است. (پلیمر ماده‌ای است که مولکول‌های آن از زنجیره‌های بلندی از گروه‌های تکرار شونده از اتم‌ها ساخته شده‌اند.)
هنگامی که پارچه خم می شود یا حرکت می کند، میله های پوشش داده شده در برابر نقره به جلو و عقب حرکت می کنند. این حرکت واکنشی شبیه به نمونه مو و بادکنک ایجاد می کند. در اینجا، این لایه پلیمری است که الکترون ها را از لایه نقره می گیرد.
محققان دو لایه نقره ای بیرونی را با یک سیم به هم متصل کردند. سیم اجازه می دهد جریان الکتریکی کمی از آن عبور کند. هنگامی که پارچه را فشرده و آزاد کردند، دانشمندان آن جریان را اندازه گرفتند. آنها نشان دادند که چندین لایه WTNG نسبت به تک لایه ها برق بیشتری تولید می کند.
این پیراهن هوشمند برق کافی برای تامین انرژی یک صفحه نمایش کوچک تولید می کرد. درخشید. این پیراهن همچنین مجموعه ای از دیودهای ساطع نور کوچک را روشن می کرد. و کنترل از راه دور بدون کلید را تغذیه کرد. در آینده نزدیک، تیم کیم می‌خواهد باتری‌های مبتنی بر پارچه تولید کند. اینها باید بتوانند انرژی را ذخیره کنند. در حال حاضر، پیراهن فقط زمانی کار می کند که کسی در حال حرکت باشد. محققان همچنین در حال کار بر روی یک نسخه قابل شستشو هستند.
اولین لوازم الکترونیکی انعطاف پذیر تنها چند سال پیش و فقط در آزمایشگاه ظاهر شد. اینها در حال حاضر به یک منبع تغذیه خارجی نیاز دارند. با مصرف انرژی مکانیکی که هدر می رود و تبدیل آن به الکتریسیته، WTNG ها ممکن است روزی به مردم این قدرت را بدهند که دستگاه های الکترونیکی ما را در طول روز شارژ کنند.
. محققان امیدوارند از این فناوری برای ساخت وسایل الکترونیکی پوشیدنی، از جمله حسگرهای پزشکی که به پوست می چسبند، استفاده کنند.
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید