در یک شاهکار حیرت‌انگیز، دارویی جدید فلج را در موش‌های مبتلا به آسیب نخاعی معکوس میکند.
دانشمندان آمریکایی شکل جدیدی از دارو را توسعه داده‌اند که به بازسازی سلول‌ها و فلج معکوس در موش‌های مبتلا به آسیب‌های ستون فقرات کمک میکند و به آنها اجازه می‌دهد تا در عرض چهار هفته پس از درمان دوباره راه بروند.
این تحقیق در مجله Science منتشر شد و تیم دانشمندان دانشگاه نورث وسترن در آن امیدوارند تا اوایل سال آینده به سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مراجعه کنند تا آزمایشات انسانی را نیز پیشنهاد کنند.
ساموئل استاپ از نورث وسترن که رهبری این مطالعه را برعهده داشت، میگوید: «هدف از تحقیقات ما ایجاد یک درمان قابل ترجمه بود که می‌توان آن را به کلینیک آورد تا از فلج شدن افراد پس از ضربه یا بیماری شدید جلوگیری کند.
درمان فلج هدف دیرینه پزشکی است و سایر تحقیقات پیشرفته در این زمینه شامل درمان های تجربی با استفاده از سلول های بنیادی برای ساختن نورون های جدید (سلول های عصبی)است، همچنین ژن درمانی که به بدن می گویدچه پروتئین های خاصی را برای کمک به ترمیم اعصاب تولید کند یا تزریق شود.
از سوی دیگر، تیم استاپ از نانوالیاف برای تقلید از معماری ماتریکس خارج سلولی استفاده کرد. شبکه‌ای طبیعی از مولکول‌های اطراف بافت که مسئول حمایت از سلول‌ها است.
هر فیبر حدود 10000 برابر باریکتر از موی انسان است و از صدها هزار مولکول فعال زیستی به نام پپتیدها تشکیل شده است که سیگنال هایی را برای تقویت بازسازی عصبی منتقل می کنند.
این درمان به صورت ژل به بافت اطراف نخاع موش‌های آزمایشگاهی 24 ساعت پس از ایجاد برش در ستون فقرات آنها تزریق شد
چهار هفته بعد، موش‌هایی که تحت درمان قرار گرفتند، تقریباً مانند قبل از آسیب، توانایی راه رفتن خود را دوباره به دست آوردند. کسانی که تحت درمان قرار نگرفتند، این کار را نکردند.
سپس موش‌ها را برای بررسی تأثیرات این درمان بر روی سطح سلولی روی زمین گذاشتند و تیم پیشرفت‌های چشمگیری در نخاع پیدا کرد.
گسترش‌های قطع‌شده نورون‌ها به نام آکسون‌ها بازسازی شدند و بافت زخمی که می‌تواند به عنوان یک مانع فیزیکی برای بازسازی عمل کند، به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافت.
علاوه بر این، یک لایه عایق از آکسون‌ها به نام میلین که در انتقال سیگنال‌های الکتریکی مهم است، اصلاح شده بود، رگ‌های خونی که مواد مغذی را به سلول‌های آسیب‌دیده می‌رسانند تشکیل شده بود و نورون‌های حرکتی بیشتری زنده ماندند.
رقص مولكول ها
یک کشف کلیدی توسط این تیم این بود که ایجاد یک جهش خاص در مولکول‌ها، حرکت جمعی آنها را تشدید کرده و کارایی آنها را افزایش می‌دهد.
استاپ توضیح داد که به این دلیل است که گیرنده‌های نورون‌ها به طور طبیعی در حرکت ثابت هستند و افزایش حرکت مولکول‌های درمانی در نانوالیاف به اتصال موثرتر آنها با اهداف متحرک کمک میکند.
محققان در واقع دو نسخه از این درمان را آزمایش کردند یکی با جهش و دیگری بدون آن و متوجه شدند که موش هایی که نسخه اصلاح شده را دریافت کرده بودند، عملکرد بیشتری را به دست آوردند.
رگ‌های خونی در حال بازسازی (قرمز) از طریق سلول‌های نخاع (آبی) بافت‌های پشتیبان سلولی (سبز)، 12 هفته پس از آسیب رشد می‌کنند.
ژل ساخته شده توسط دانشمندان اولین در نوع خود است، اما می تواند نسل جدیدی از داروهای معروف به "داروهای فوق مولکولی" را به وجود آورد، زیرا این درمان به جای یک مولکول واحد، مجموعه ای از مولکول های زیادی است.
به گفته این تیم، این بی خطر است زیرا مواد در عرض چند هفته تجزیه بیولوژیکی می شوند و تبدیل به مواد مغذی برای سلول ها می شوند.
استاپ گفت که امیدوار است به سرعت مستقیماً به سمت مطالعات انسانی و بدون نیاز به آزمایشات بیشتر روی حیوانات، مانند نخستی‌ها، حرکت کند.
این به این دلیل است که سیستم عصبی در میان گونه‌های پستانداران بسیار شبیه است و «هیچ چیزی برای کمک به بیماران آسیب نخاعی وجود ندارد و این یک مشکل بزرگ انسانی است».
بر اساس آمارهای رسمی، نزدیک به 300000 نفر تنها در آمریکا با ضایعه نخاعی زندگی می کنند. طول عمر آنها نسبت به افراد بدون آسیب نخاعی کوتاه تر است و از دهه 1980 بهبود نیافته است.
استاپ پیش‌بینی کرد: «چالش این است که سازمان غذا و دارو چگونه به این درمان‌ها نگاه خواهد کرد، زیرا آنها کاملاً جدید هستند».
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید