ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس ، یک بیماری خود ایمنی سیستم عصبی مرکزی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند علائم ناتوان کننده ای را برای کسانی که از آن رنج می برند، ایجاد کند.
اگرچه درمان هایی وجود دارد، محققان هنوز در جستجوی درمان هایی هستند که بتوانند به طور موثرتری این بیماری را درمان کنند یا حتی به طور کامل از آن جلوگیری کنند.
محققان دانشکده مهندسی مولکولی پریتزکر (PME) در دانشگاه شیکاگو با ترکیب سیتوکین با پروتئین خون درمانی جدید برای بیماری ام اس (MS) طراحی کرده اند. در آزمایشی بر روی موش ها، این ترکیب از نفوذ سلول های مخرب ایمنی به سیستم عصبی مرکزی جلوگیری کرد و تعداد سلول هایی را که در توسعه MS نقش دارند کاهش داد و منجر به علائم کمتر و حتی پیشگیری از بیماری شد.
استاد یوجین بل در مهندسی بافت و نویسنده مقاله ، می گوید: «نتیجه هیجان انگیز این است که ما می توانیم علائم MS را به شیوه ای موثرتر از درمان های فعلی سرکوب کنیم.»
اتصال درمانی به پروتئین خون
در حالی که اکثر سلول های ایمنی، بدن را در برابر بیماری ها محافظت می کنند، در بیماران مبتلا به MS ، سلول های ایمنی خودکار واکنش به سیستم عصبی مرکزی نفوذ کرده و باعث آسیب می شوند. مطالعات اخیر نشان داده است که سلولهای Th17 ، سلولهای ایمنی که در اندامهای لنفاوی ثانویه بدن فعال می شوند، به مغز مهاجرت کرده و در شدت بیماری نقش دارند. داروهای متعددی برای درمان ام اس با تجزیه این سلول ها در غدد لنفاوی و جلوگیری از هدف قرار دادن آنها در بافت کار می کند، اما این داروها می توانند عوارض جانبی نامطلوبی به همراه داشته باشند.
اینترلوکین -4 (IL-4) ، یک سیتوکین ضد التهابی است که به عنوان سرکوب کننده ژن های ایجاد کننده MS شناخته می شود و مشخص شده است که فعالیت مجدد سلول های Th17 را سرکوب می کند. برای استفاده از آن به عنوان یک درمان بالقوه ، محققان باید راهی برای نگهداری IL-4 در اندامهای لنفاوی ثانویه پیدا کنند تا از سرکوب شدن سلولهای Th17 و مهاجرت آنها اطمینان حاصل شود.
برای انجام این کار، آنها IL-4 را به یک پروتئین خون متصل کردند و آن را به موش هایی که دارای انسفالومیلیت خود ایمنی آزمایشی (مدل موش MS) بودند تزریق کردند و دریافتند که باعث می شود IL-4 در اندامهای لنفاوی ثانویه باقی بماند. نتیجه کاهش نفوذ سلولهای Th17 به نخاع بود. این بیماری را سرکوب کرد و علائم کمتری را در پی داشت.
یک راه جدید بالقوه برای جلوگیری از بیماری ام اس
محققان همچنین دریافتند که این درمان حتی از ایجاد MS در اکثر موش هایی که با آن درمان می کردند جلوگیری می کند.
محققان در پژوهش جدیدی تلاش کردند تا یک مولکول به نام فراکتالکین را برای درمان بیماری ام اس به کار بگیرند. به گفته این پژوهشگران این مولکول می تواند به افزایش میلین برای تولید سلول های مغز کمک کند.
میلین عامل اصلی بیماری ام اس به شمار می رود. این سلول همانند یک عایق در اطراف عصب قرار دارد و در اثر التهابات ناشی از بیماری ام اس و یا مشابه آن از بین می رود. نبود این عایق در نهایت به بروز مشکلات عصبی می‌انجامد. تاکنون درمان‌های بسیاری برای مدیریت این بیماری و کاهش سرعت پیشروی آن به کار گرفته شده اند. اما در همه این درمانها نیاز است تا مجدداً میلین از دست رفته دوباره احیا شود. به همین دلیل روشی که بتواند روند میلین سازی را افزایش دهد مطلوب خواهد بود.
عامل اصلی تولید سلول های مغزی مانند الیگودندروسیت ها همان سلول های بنیادی عصبی هستند که در سیستم عصبی مرکزی و سیستم عصبی پیرامونی قرار دارند. تولید میلین نیز توسط این سلولها انجام می‌گیرد. مغز نیز از طریق رشد این سلولهای بنیادی عصبی ساخته می شود. سلول های بنیادی عصبی در مغز بزرگسالان نیز وظیفه تهیه سلول های آسیب دیده از جمله الیگودندروسیت ها را بر عهده دارند. این آزمایش می‌تواند کمک کند مولکول‌هایی شناسایی شوند که با بیدار کردن سلولهای بنیادی عصبی جای خالی الیگودندروسیت ها را پر کنند.
اگرچه درمان عوارض جانبی منفی کمی نشان داده است،ولی به امید اینکه در نهایت به آزمایشات بالینی انسان منتقل شود.
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید.