ابتلا به کووید ۱۹ دراغلب موارد، خفیف یا حتی بدون علائم است؛ درنتیجه بسیاری از ما ممکن است بیآنکه بدانیم، حامل ویروس کرونا باشیم.
چند ماه پس از ظهور SARS-CoV-2 به عنوان یک فاجعه جهانی مشخص شد، که بسیاری از افرادی که این بیماری را گسترش داده اند ، ناخواسته این کار را انجام داده اند، چراکه هیچ نشانه ای از آن دربدن خود احساس نکرده اند تا آنها را از خطر درون خود آگاه کند.
تشخیص افرادی که واقعاً بدون علامت هستند از افرادی که هنوز علائم ویروس را نشان نداده اند، محاسبه رقم دقیق خطرات ناشی از بیماری کرونا را دشوار کرده است.
در حال حاضر تجزیه و تحلیل گروهی از محققان پزشکی ایالات متحده بر روی بیش از 350 مطالعه نشان داده است که کمی بیش از ۳۵ درصد تمامی عفونتهای کووید ۱۹ وارد مرحلهی بروز علائم نمیشوند.
برآوردهای اولیه از ۴ درصد عفونت بدون علامت تا ۸۱ درصد متغیر بوده است. حتی با شروع همه گیری، ارقام محافظه کارانه تخمین می زنند که کمتر از 20 درصد مردم ممکن است بدون نشان دادن علائم عفونی باشند. تعیین عدد دقیق دشوارتر از آن است که به نظر میرسد. بدون وجود تب، افراد تا زمانی که از دست دادن حس بویایی، گلودرد، درد عضلانی و سرفه مجبورشان نکند به درمانگاه مراجعه نمیکنند.و به فکر آزمایش دادن نیستند!
یکی از ساده ترین راه ها برای کنترل شیوع واقعی عفونت، انجام یک بررسی مقطعی است که به طور تصادفی از یک جمعیت نمونه گیری می شود تا وجود ویروس را بدون در نظر گرفتن سلامت فرد تشخیص دهد، البته یک مشکل در این روش وجود دارد. کسی که روز آزمایش احساس سالم بودن دارد، ممکن است چند ساعت یا چند روز بعد بیمار شود و در حقیقت بدون علامت نبوده باشد. علاوه بر این، SARS-CoV-2 میتواند موجب علائم مختلفی شود که هنوز در مورد برخی از آنها دانش چندانی به دست نیامده است.
البته به این معنی نیست که دانشمندان تلاش نکرده اند. اما به گفته محققانی که این تلاش اخیر را منتشر کرده اند، اکثر آنها این سوگیری را در نظر نمیگیرند که افراد دارای علامت بیشتر از افراد بدون علامت به دنبال آزمایش هستند یا شامل دادههای طولی کافی نمیشوند تا افرادی را در نظر بگیرند که ممکن است در زمان آزمایش بدون علامت باشند اما بعداً بیمار میشوند. نتیجه به احتمال زیاد درک نادرست از میزان واقعی موارد بدون علامت است.
برای رفع این محدودیت ها، تیم به طور سیستماتیک دو متاآنالیز جداگانه از مطالعات موجود COVID-19 را انجام داد که در مورد عفونت های تأیید شده آزمایشگاهی گزارش شده بود.
اولین مورد محدود به مطالعاتی بود که شامل یک دوره پیگیری قابل توجه برای پاکسازی افرادی بود که بعداً نوعی تأثیر از ویروس را تجربه کردند. نتایج این تجزیه و تحلیل خاص نشان می دهد 35.1 درصد از افرادی که ممکن است نتیجه آزمایشگاهی مثبت دریافت کنند، شخصاً از عواقب عفونت خود رنج نمی برند.
مورد دوم شامل مطالعاتی بود که هم عفونت های خاموش را در زمان آزمایش تشخیص می داد و هم تجزیه و تحلیل پیگیری را انجام می داد. این عدد در اینجا 36.9 درصد بود.
اعداد و ارقام آنقدر نزدیک هستند که بتوانند محققان را متقاعد کنند که روش آنها قابل اعتماد است و گمانه زنی ها را تقویت می کند که بسیاری از بهترین حدس های ما بسیار کمتر از تعداد واقعی بوده است. حتی با در نظر گرفتن موارد شاخصی که میتوانند محاسبات را منحرف کنند، اعداد آنها نشان میدهد که از هر چهار مورد عفونت، یک مورد پنهان است.
بدون در نظر گرفتن علائم بیماری بعد از زمان آزمایش، حدود 40 درصد از افرادی که دارای نتیجه مثبت COVID بودند در زمان آزمایش احساس خوبی داشتند.
با گذشت زمان، ممکن است مطالعات بیشتری داده هایی را اضافه کنند که این ارقام را بیشتر تغییر میدهد. Long COVID یا همان کویید طولانی - علائم باقیمانده که مدتها پس از فروکش دوره اولیه بیماری باقی می ماند - برای اپیدمیولوژیست ها کمی شگفت آور بود، بنابراین پژوهشهای آینده ممکن است علائمی که مورد توجه قرار ندادهایم، کشف کند.
با این حال، پیام اصلی پژوهش جدید روشن است. بسیاری از ما، بیش از آنچه تصور می کنیم با وجود احساس سلامتی، می توانیم ویروس را به همراه داشته باشیم. با توجه به این که واکسن ها علائم را محدود می کنند و در عین حال فاصله زیادی برای تکثیر ویروس باقی می گذارد، درک از توانایی COVID-19 برای ایجاد عفونت در زمانی که علائمی مشخص نمی باشد، بسیار مهم است.
فراموش نکنیم که، افراد بدون علائم بیماری میتوانند بیماری را منتقل کنند، بار ویروسی افراد مبتلا به کووید ۱۹ تا ۴۸ ساعت قبل از نشان دادن علائم بیماری قابل انتقال است. شواهد نشان میدهد گونه دلتا در مقایسه با ویروس SARS-CoV-2 اولیه و گونههای فعلی ویروس مسریتر است. هرچندکه گونههای جدید ویروس میتوانند اثربخشی واکسنها را نیز کاهش دهند، ولی به نظر میرسد پس از تزریق دو دوز واکسن محافظت خوبی در برابر کووید فراهم میشود. در برخی موارد، عفونت ممکن است پس از واکسیناسیون رخ بدهد؛ اما به احتمال زیاد بار ویروسی کمتر و نشانههای عفونت بسیار خفیفتر از حالتی است که فرد واکسن نزده باشد.
بنابراین اگر نشانهای دارید، حتی اگر ناچیز باشد، آزمایش انجام بدهید. هرچه زودتر واکسن را دریافت و از توصیههای بهداشت عمومی پیروی کنید.