با گسترش واکسیناسیون کرونا، اخیراً بعضی از افراد در شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های خبری ایران و دیگر کشورها بیان کرده اند که بدن آنها پس از دریافت واکسن خاصیت آهنربایی پیدا کرده است.
ولی معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، ادعای مغناطیسی شدن بدن انسان بر اثر تزریق واکسن‌های کرونا را به صورت علمی بررسی و آن را رد کرد.با های فن تک همراه شوید تا این ادعا را بررسی کنیم.
افرادی که این ادعا را مطرح کرده‌اند با انتشار عکس یا ویدئوهایی از خود می‌گویند کل بدن‌شان یا قسمتی از بازو که واکسن در آن تزریق شده قابلیت مغناطیسی شبیه به آهنربا پیدا کرده و اجسام فلزی و در برخی موارد دیگر اشیاء چوبی ، پلاستیکی و شیشه ای را به خود جذب می‌کند. از جمله در یکی از ویدئوهایی که بسیار دیده شد، مردی با نمایش برگه دریافت واکسن آمریکایی «فایزر» بالا تنه ی خود را نشان می‌دهد که تعدادی چنگال به آن چسبیده است. البته با گذشت مدت زمانی از انتشار این دست از تصاویر برخی افراد بدون اینکه واکسنی تزریق کرده باشند، این اتفاق را در منزل امتحان کردند و در مواردی با شگفتی دریافتند که بدن آنها نیز خاصیت آهنربایی دارد به نحوی که نه تنها وسایل فلزی ، بلکه اجسام دیگر پلاستیکی و چوبی نیز به پوست آنها می چسبد.
افرادی که اینگونه ویدئوها را منتشر کرده اند و به واکسیناسیون عمومی انتقاد دارند، دلیل این امر را وجود ترکیبات فلزی مانند میکروچیپ فلزی کوچک در داخل واکسن می دانند. اینگونه جریانات علیه واکسن در جهان ، از زمان آغاز تحقیقات جهانی و داخلی برای ساخت واکسن کرونا، به وجود آمده و از هر فرصتی برای شایعه سازی و بی اعتماد کردن مردم به واکسن استفاده می کنند.
کمیته ساماندهی تحقیقات کووید-۱۹ وزارت بهداشت در یک بررسی نشان می‌دهد، اگر واکسن‌های تولید شده ی کرونا توانایی ایجاد میدان مغناطیسی را در بدن داشته باشند یا باید محتویات خود واکسن‌ها خواص مغناطیسی داشته باشند یا خاصیت مغناطیسی را در بدن القا کنند. پس در ابتدا ترکیبات برخی از واکسن‌های رایج کرونا را بررسی می کنیم که قابل استعلام و پیگیری از منابع معتبر جهانی نظیر CDC و FDA هستند.
برای مشاهده گزارش اصلی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در رابطه با ترکیبات واکسن فایزر اینجا، ترکیبات واکسن مدرنا اینجا و ترکیبات واکسن جانسون و جانسون اینجا را می توانید کلیک کنید.
همانگونه که در ترکیبات واکسن‌های فوق مشاهده می‌شود، هیچ ماده‌ای که بتواند خواص مغناطیسی مؤثری داشته باشد، وجود ندارد.
درحقیقت ، فرمولاسیون این واکسن‌ها شامل مولکول‌های زیستی، نوکلئیک اسیدها، لیپیدها، قندها و بافرهایی هستند که در بسیاری از داروهای دیگر و حتی گاهی در مواد غذایی نیز وجود دارند. همچنین کاملاً واضح است که ترکیبات داخل این واکسن ها به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر توانایی ایجاد میدان مغناطیسی در بدن را ندارند و در حقیقت ماهیت این ترکیبات با القای میدان‌های مغناطیسی ارتباطی ندارد. پروفسور ال ادواردز، استاد تکنولوژی بیولوژیک در دانشگاه ردینگ بریتانیا درباره محتویات داخل واکسن‌ها می‌گوید: «هیچ چیز مغناطیسی در فرمول واکسن وجود ندارد. بخش عمده محتویات واکسن آب مقطر و مقداری نمک ساده برای کاهش درد تزریق است ؛ مقدار خالص واکسن بسیار ناچیز است. ترکیبات ساختاری موجود در همان مقدار واکسن خالص هم عمدتا مشابه همان مولکول‌هایی است که در غذاهای روزانه هم یافت می‌شود و خوردن غذا باعث مغناطیسی شدن مردم نمی‌شود.»
البته لازم به ذکر است که هر سلولی در بدن انسان دارای یک میدان مغناطیسی است ولی شدت میدان مغناطیسی ایجادشده توسط کل بدن یک انسان بسیار ناچیز و به هیچ وجه توانایی جذب فلزات را ندارد.
از طرفی فرض را بر این بگذاریم بدن ما بر اثر دریافت واکسن کووید-19تا حدی خاصیت مغناطیسی پیدا کند که توانایی جذب فلزات را داشته باشد. در اینصورت میدان مغناطیسی ایجاد شده حتما فرایندهای عصبی و قلبی را به شدت و به سرعت تحت تأثیر قرار می دهد . همچنین، مواد فلزی و دارای خاصیت مغناطیسی اندام‌ها و بافت‌های حیاتی بدن را دچار سمیت شدید می کند. به طور کلی ایجاد این میزان خاصیت مغناطیسی در بدن با ادامه فعالیت‌های طبیعی سلول‌های بدن از نظر فیزیولوژیک منافات دارد و زندگی فرد دریافت کننده واکسن با ایجاد عوارض وخیم تحت تاثیر قرار می گیرد. بر این اساس می‌توان گفت که «مغناطیسی شدن بدن بر اثر تزریق واکسن» مطلبی نادرست است.
اکنون این سوال پیش می آید که اگر دلیل جذب مواد فلزی و غیر فلزی واکسن نیست پس چه چیزی است ؟!
به اعتقاد دانشمندان، اگر فردی علاوه بر جذب فلز توانایی جذب اجسام غیرفلزی را هم دارد این پدیده ارتباطی با نیروی مغناطیس ندارد. «بنجامین رادفورد» نویسنده و محقق آمریکایی برای بررسی میدان مغناطیسی در این افراد پس از استفاده از قطب نما و بررسی آن ، اعلام کرد که در واقع این افراد فاقد میدان مغناطیسی هستند. این آزمایش نشان داد که این اتفاق به علت آثار فیزیکی دیگری رخ می‌دهد. بسیاری از دانشمندان بر این عقیده‌اند که چربی موجود در پوست این افراد که سبب چسبندگی می شود ، عامل اصلی این پدیده است. «گابور سومورجای» دانشمند برجسته و استاد شیمی دانشگاه برکلی می‌گوید: «توضیح این موضوع در میزان چربی پوست افراد نهفته است. اساساً اگر شما می‌توانید اشیای زیادی را به بدن خود بچسبانید، به این معنی است که شما پوست چربی دارید.»
ظاهراً «سبوم» که چربی تولید شده توسط غدد چربی موجود در پوست بدن است هم در ویژگی خاص بدن افراد مغناطیسی نقش دارد.
جالب است بدانید در یک برنامه تلویزیونی در کره جنوبی وقتی مردی ادعا کرد بدنش قدرت جذب مواد را دارد، پژوهشگر حاضر در صحنه ، سطح پوست او را به کمی پودر بچه آغشته کرد و از وی خواست بار دیگر چسبیدن اجسام به بدنش را نمایش دهد. نتیجه قابل پیش بینی بود؛ «قدرت مغناطیسی» محو شد و جسم دیگر جذب بدن نشد.
در پایان چند آزمایش ساده یادآور می شویم که می توانید با انجام آنها خاصیت آهنربایی در خود یا اطرافیان را بررسی کنید.
اساساً آهنربا با درست کردن میدان مغناطیسی کار قطب‌نما را دچار مشکل می‌کند. یک قطب‌نما را به بدن‌تان یا عضوی که فکر میکنید آهنربا شده نزدیک کنید. اگر عقربه‌ها به شکل سرسام‌آوری شروع به چرخش کردند یعنی شما خاصیت آهنربایی پیدا کرده‌اید. اگر نه، یعنی خبری از میدان مغناطیسی و آهنربا شدن نیست.
یک تکه پارچه روی عضو مشکوک به اهنربا شدن بیاندازید یا مثلا اگر فکر میکنید بازویتان آهنربا شده صاف و بدون خمیدگی بایستید، خود را به عقب متمایل نکنید و جسم فلزی را از روی لباس به بازو یا عضو مشکوک بچسبانید. اگر واقعا آهنربا شده باشید، پارچه و مصنوعات غیرفلزی هیچ مانعی بر سر جذب ایجاد نخواهند کرد و جسم به شما برای مدت طولانی خواهد چسبید. اگر نچسبید یعنی شما آهنربا نشده‌اید.
آن قسمت از پوست‌تان را که فکر میکنید آهنربا شده به مقداری پودر بچه آغشته کنید، مانند ویدئویی که نمایش داده شد. سپس جسم فلزی را روی آن بچسبانید. اگر نچسبید یعنی آهنربا نیستید و مسئله چسبندگی به ترشحات چربی و عرق پوست شما برمی‌گردد.
های فن تک از شما دعوت می کند جهت تجربیات خود را در این مورد به اشتراک بگذارید.