سلول‌های زامبی در مغز انسان پس از مرگ

دانشمندان علوم مغز و اعصاب سلول های زامبی 'Zombie' را در مغز انسان پس از مرگ تشخیص می دهند

شاید فکر می کنید به محض مرگ یک انسان ، بدن انجام کارهایش تمام می شود و بدون گردش خون و هوا ، سیستم های داخلی به سرعت تخلیه می شوند. اما به دلیل عجیب و غریب زیست شناسی ،این‌طور نیست و سلولهای زنده ، حداقل در یک بدن به فعالیتهای خود ادامه میدهند.
برخی از سلولهای مغز انسان پس از مرگ ما در واقع فعالیت خود را افزایش می دهند. این سلولهای "زامبی" بیان ژن خود را افزایش داده و با شجاعت به تلاش خود برای انجام وظایف حیاتی خود ادامه می دهند ، گویا کسی فراموش کرده است به آنها بگوید که اکنون اضافه کاری آنهاست
جفری لوئب ، متخصص مغز و اعصاب ، از دانشگاه ایلینوی و همکارانش مشاهده کردند که این سلول ها با لجاجت شاخک های جدید را جوانه می زنند و ساعت ها پس از مرگ خود را با کارهای روزمره شلوغ می کنند.
لوئب میگوید: "بیشتر مطالعات تصور می كنند با قطع ضربان قلب ، همه چیز در مغز متوقف می شود ، اما این طور نیست اما این‌طور نیست. یافته‌های ما برای تفسیر پژوهش‌های مرتبط با بافت مغز انسان مورد نیاز خواهد بود."
بیشتر اطلاعاتی که درباره اختلالات مغزی مانند اوتیسم ، آلزایمر و اسکیزوفرنی داریم ، از آزمایشاتی است که پس از مرگ بر روی بافت های مغز انجام شده است. این روش در جستجوی درمان بسیار مهم است ، زیرا مدلهای حیوانی برای مطالعات مغزی اغلب به انسان نمیشود ربط داد.

glial cell

معمولاً این کار بر روی بافت افرادی که بیش از 12 ساعت قبل فوت کرده اند انجام می شود. لوب و تیم تحقیق با مقایسه بیان ژن در بافتهای تازه مغز (که به عنوان بخشی از جراحی صرع از 20 بیمار برداشته شده است) با نمونه های مغزی فوق الذکر از افراد متوفی ، تفاوت های چشمگیری یافتند که نه سن و نه بیماری خاص بودند.
آنها از اطلاعات بیان ژن ، که بعداً با بررسی بافت به بافت مغز ، تأیید کردند ، برای درک تغییرات خاص فعالیت سلول در طول زمان از زمان مرگ ، در دمای اتاق استفاده کردند. برای درک تغییرات خاص سلول در طول زمان از زمان مرگ استفاده کردند. درحالی‌که بیشتر فعالیت‌های ژنی طی ۲۴ ساعت ثابت ماند، سلول‌های عصبی و فعالیت ژنی آن‌ها به‌سرعت متوقف شد؛ اما بیان ژن سلول‌های گلیال افزایش پیدا کرد و فرایند ایجاد زائده در آن‌ها قابل مشاهده بود.
این مورد در ابتدا تعجب آور بود ، اما در واقع این امر بسیار منطقی است ، اما با توجه به وجود غلظت سلولهای گلیال ، مانند میکروگلیاها و آستروسیتهای زائد ، به عمل می آیند. و مردن به همان اندازه که موجودات زنده می توانند "اشتباه" باشد ، "اشتباه" است.
لوب میگوید: "اینكه سلولهای گلیال پس از مرگ بزرگ می شوند ، با توجه به التهابی بودن آنها بسیار شگفت آور نیست و وظیفه آنها تمیز كردن مواد پس از آسیبهای مغزی مانند كمبود اکسیژن یا سكته است."
این تیم سپس نشان داد که RNA بیان شده توسط ژن ها خود ظرف 24 ساعت پس از مرگ تغییر نمی کند ، بنابراین هرگونه تغییر در مقدار آن باید به دلیل ادامه روندهای بیولوژیکی باشد. محققان در مقاله خود نوشتند: "بیان کامل ژن نمونه های مغز انسان تازه جدا شده ، امکان مشاهده بی سابقه پیچیدگی ژنومی مغز انسان را فراهم می کند.
این پیامدهای بزرگی برای مطالعات گذشته و حال با استفاده از بافت مغز برای درک بیماریهایی دارد که شامل پاسخهای ایمنی بدن هستند( مانند این سلولهای گلیال "زامبی" که در اثر بلعیدن بیهوده مغزهای در حال مرگ ، متورم می شوند.)
با این حال ، بعد از 24 ساعت ، این سلول ها نیز تسلیم شدند و دیگر از بافت تخریب کننده ای که آنها را احاطه کرده بود ، قابل تشخیص نبودند.
لوئب در این مورد توضیح میدهد: "محققان باید این تغییرات ژنتیکی و سلولی را در نظر بگیرند و برای کاهش اندازه این تغییرات تا آنجا که ممکن است فاصله پس از مرگ را کاهش دهند.خبر خوب از یافته های ما این است که ما اکنون می دانیم کدام ژن ها و انواع سلول ها پایدار هستند ، کدام تخریب می شوند و با گذشت زمان افزایش می یابند تا نتایج مطالعات مغز پس از مرگ بهتر درک شود."
به نظر های فن تک حتی در مرگ ، ما موجودات بیولوژیکی هرگز کاملاً ثابت نیستیم. نظر شما چیست؟


چاپ