گالیله اولین فردی بود که برای اولین‌بار در قرن‌های گذشته به بررسی امواج رادیویی میان‌ستاره‌ای پرداخت. وی برای این کار تلسکوپ کوچک تغییریافته‌ای را به سمت آسمان قرار داده بود که در طی سالهای با پژوهش محققان تلسکوپ‌های رادیویی نام گرفت.
و اکنون نجوم رادیویی به دلیل پوشش وسیع‌تر می‌تواند درک ما از جهان را متحول کند.
گروت ربر، علاقه‌مند به نجوم رادیویی آماتور در سال ۱۹۳۷ در حیاط خانه‌اش بشقابی گود از ورق فلزی به قطر ده متر را روی یک داربست نصب کرد. کسی فکرش را هم نمی‌کرد که این دستگاه آغازی بر روش جدید رصد کیهان باشد. ربر درواقع اولین تلسکوپ رادیویی جهان را ساخته بود. برخلاف تلسکوپ‌های قدیمی‌تر که از لنز و آینه برای متمرکز کردن نور استفاده می‌کنند، این طرح از فلز و مدار برای جمع‌آوری امواج رادیویی میان ستاره‌ای و نوسانات کم فرکانس پرتوهای الکترومغناطیسی استفاده می‌کند. وی با دستگاه خانگی‌اش اولین نقشه‌ی رادیویی از آسمان را تهیه کرد که سرآغازی بر نجوم رادیویی بود.
در ارتباط با این مبحث کارون اونیل، مدیر سایت رصدخانه گرین بانک در ویرجینیای غربی می گوید:
«نجوم رادیویی هم مانند نجوم اپتیک اساس درک ما از جهان را تشکیل می‌دهد. اگر می خواهیم جهان را درک کنیم، واقعاً باید مطمئن شویم که تا آنجا که می توانیم انواع مختلف چشم ها به آن دوخته شود.»
امروزه نجوم رادیویی در سراسر جهان گسترش یافته است .سیگنالهای رادیویی متعدد مرتبط با هم در سراسر قاره ها می تواند به عنوان یک رصدخانه عظیم عمل کنند، بیش از ۱۰۰ تلسکوپ رادیویی از آنتن‌های عنکبوتی تا نسخه‌های عظیم بشقاب ربر که صدها متر را پوشش می‌دهند، در جهان وجود دارند. این چشم‌های به آسمان دوخته‌شده، تاکنون تغییرات زیادی را در جامعه‌ی نجوم به وجود آورده.
جالب است بدانید حوزه‌ی نجوم رادیویی پس از جنگ جهانی دوم توسعه یافت؛ آن هنگام که که گروهی از دانشمندان سیستم‌های رادار را طراحی کردند و این همان نقطه عطفی بود که یکی پس از دیگری شگفتی آفرید.
گفتنی است تلسکوپ‌های رادیویی مناسب رصد در ابرهای متراکم و سرد هستند. در این شرایط مولکول‌ها در حالتی ساکن قرار دارند و در صورت آزادسازی انرژی چرخشی پرتوهایی را منتشر می‌کنند. امروزه فهرست مولکول‌های میان‌ستاره‌ای شناخته‌شده شامل انواع مواد زیستی پیچیده از جمله برخی مواد زیستی لازم برای حیات است. تلسکوپ‌های رادیویی امکان رصد اجرامی را فراهم کردند که تا قبل از آن رصد آنها غیرممکن بود.
در سالهای اخیر انفجارهای کوتاهی از انرژی اردیویی از کهکشان‌های دیگر توجه ستاره‌شناسان را به خود جلب کردند.. علت این انفجارهای رادیویی سریع که در سال ۲۰۰۷ کشف شدند، هنوز در هاله‌ای از ابهام است؛ اما از این انفجارها می‌توان به‌عنوان کاوشگرهای سودمند بین کهکشانی استفاده کرد. نور حاصل از این انفجارها برای رمزنگاری اتم‌های برخوردی به زمین مفید هستند و امکان ردیابی انواع ماده در کیهان را فراهم می‌کنند،(چنین انفجاری به ما امکان داد وزن جهان را اندازه بگیریم و ماده‌ی گمشده را درک کنیم.)
تلسکوپ‌هایی رادیویی قدرت شگفت‌انگیز دیگری هم دارند. با اتصال چند بشقاب رادیویی در سراسر قاره‌های جهان می‌توان رصدخانه‌ای عظیم ساخت. و یکی از آنها تلسکوپ افق رویداد میباشد که یک شبکه جهانی از رصدخانه های رادیویی همگام سازی شده است که در تحلیل برای مشاهده منابع رادیویی مرتبط با، سیاهچاله های با وضوح زاویه ای قابل مقایسه با افق های رویداد کار می کنند. قدرت حل و فصل افراطی مورد نیاز باعث می شود دانشمندان و مهندسان برای جمع آوری داده ها به برخی از افراطی ترین محیط های روی زمین بروند.و در این میان می‌توان با امواج رادیویی نوسانی از سطح سیاره‌ها و سیارک‌های منظومه‌ی شمسی به اطلاعاتی درباره‌ی آنها دست یافت. از سوی دیگر مؤسسه‌ی SETI هم برای جست‌وجوی هوش فرازمینی از تلسکوپ‌های رادیویی استفاده می‌کند.
در نهایت اگر تلسکوپی بسازید و با آن به جایی نگاه کنید که کسی تاکنون ندیده است، قطعا به اکتشافات جالبی خواهید رسید.
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید.