تاثیر بادهای خورشیدی بر آب و هوای

زمین از لحاظ محلی برای زندگی بسیار امن است، اما بادهای خورشیدی و پرتوهای کیهانی از راه دور می توانند نه‌تنها روی ماهواره‌ها و فضانوردان، بلکه روی زندگی زمینی‌ها هم تأثیر بگذارند.

طی سالیان متمادی، پیش‌بینی ما از وضعیت آب‌وهوای فضا بهتر شده اما خطر برای زمین همواره وجود داشته است. هوای فضا به موارد بسیاری ربط دارد که مهم‌ترین و اصلی‌ترین‌شان، بادهای خورشیدی است که به طور مداوم به زمین برخورد می کنند.
باد خورشیدی (Solar wind) جریانی از ذرات یونی باردار است که به طور مداوم از خورشید به سمت فضا از تمام جهات ساطع می شود.
اگر بادهای خورشیدی شدید باشند، فضاپیماها و ماهواره‌ها را تهدید می‌کنند و حتی می‌توانند با آسیب زدن به دی ان ای فضانوردان موجب ابتلای آنها به سرطان شوند همچنین می‌توانند باعث اختلال تلفن‌های همراه، سیستم حمل و نقل و شبکه‌های برق شوند.
در زمان برخورد بادهای خورشیدی با میدان مغناطیسی زمین، فشار بزرگی به میدان مغناطیسی وارد می شود. سپس این ذرات پر انرژی به سمت قطب‌های مغناطیسی زمین می‌روند و باعث نمایش‌ شفق‌های قطبی می شوند.

میدان مغناطیسی زمین مانند سپر در مقابل بادهای خورشیدی عمل می کند

دمای اتمسفر خارجی خورشید که این بادها از آن ناشی می‌شود حدودا یک میلیون درجه‌ی سانتی‌گراد است و زمانیکه بادهای خورشیدی به زمین می خورند، ، دمایی حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار درجه‌ی سانتی‌گراد دارند.
پژوهشگران انگلیسی امیدوار هستند با مقایسه ی نتایج شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای و داده‌های واقعی به دست آمده از مدارگرد خورشیدی، پیش‌بینی هایشان را اثبات کنند و پاسخی قاطعانه برای تاثیر بادهای خورشیدی بر آب و هوای فضا توسط یک ابر رایانه ارائه دهند .
گروهی از دانشمندان برای کشف اسرار تغییرات آب ‌و هوایی فضا که شامل نحوه‌ی گرم شدن و سرعت گرفتن بادهای خورشیدی است در تلاش هستند، تا با استفاده از این اطلاعات رویدادهای فضایی را پیش‌بینی و از وقوع آنها جلوگیری کنند.
این گروه زیرنظر کالج دانشگاهی لندن(UCL) و با استفاده از بودجه‌ی شورای تسهیلات علوم و فناوری(STFC) انگلیس شبیه‌سازی‌هایی از بادهای خورشیدی را توسط ابررایانه ایجاد و بررسی کردند.
نتیجه ای که از این شبیه‌سازی‌ها بدست آمد به این صورت است که علت داغ ماندن طولانی مدت این بادها ، اتصال مجدد مغناطیسی در مقیاس کوچک است که در آشفتگی‌های بادهای خورشیدی ایجاد می‌شود. این رویداد زمانی رخ می‌دهد که دو میدان مغناطیسی مخالف گسسته و به یکدیگر متصل می‌شوند و انرژی بسیار زیادی آزاد می‌کنند. این اتفاق موجب خروج شراره‌های خورشیدی از سطح خورشید می‌شود.
نویسنده‌ی اصلی مقاله ، جفرسون آگودلو(Jeffersson Agudelo) از کالج دانشگاهی لندن ، می‌گوید: اتصال مجدد مغناطیسی اغلب به طور خود به خود در آشفتگی‌های بادهای خورشیدی رخ می‌دهد. ما با استفاده از ابررایانه‌ها این مشکل را بهتر از همیشه توانستیم بررسی کنیم. پدیده‌ی اتصال مجدد مغناطیسی که ما در شبیه‌سازی مشاهده کردیم بسیار پیچیده و نامتقارن بود و ما در حال بررسی این وقایع هستیم.
محققان برای بررسی پیش‌بینی هایشان داده‌های به دست آمده از شبیه سازی را با داده‌های مدارگرد خورشیدی سولار اوربیتر آژانس فضایی اروپا مقایسه می‌کنند. این مدارگرد برای کشف منشا و علت بادهای خورشیدی و مطالعه‌ی نحوه‌ی عملکرد خورشید طراحی شده است.

مدارگرد خورشیدی سولار اوربیتر

آگودلو همچنین می‌گوید: مقایسه‌ی اطاعات بدست آمده ی ما با اطلاعات جدید مدارگرد خورشیدی سولار ما را یک قدم بزرگ جلو خواهد برد.
های فن تک از شما دعوت می کند جهت بحث در مورد این مقاله ، دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.