چه مدت طول می کشد تا دور ماه قدم بزنیم؟

از نظر ما روی زمین ، ماه کوچک به نظر می رسد. اما اگر بخواهید در یک سفینه فضایی سوار شوید، لباس فضایی بپوشید و یک پیاده روی حماسی را در روی ماه قدم بزنید ، چقدر طول می‌کشید تا دور ماه را بگردید؟

پاسخ به این پرسش به عوامل بیشماری بستگی دارد ، همچون راه‌رفتن و مدت زمان صرف‌شده برای پیاده‌روی در روز و استفاده از کدام مسیرهای انحرافی برای جلوگیری از توپوگرافی خطرناک .
چنین سفری به دور ماه می تواند بیش از یک سال طول بکشد ، اما در واقع ، بسیاری از چالش ها برای غلبه برآن وجود دارد.
به گفته ناسا در مجموع 12 انسان پا بر روی سطح ماه گذاشته اند که همه آنها در سالهای 1969 تا 1972 بخشی از مأموریتهای آپولو بوده اند. تصاویری که به زمین تابانده شد ، نشان داد که پیاده روی - یا به عبارت دقیق تر ، پرش - در جاذبه کم ماه ، که یک ششم گرانش زمین است ، چالش برانگیز است.
با این حال ، تحقیقات ناسا از آن زمان اظهار داشت که امکان مانور برای انسان بسیار سریعتر از فضانوردان آپولو در ماه وجود دارد. از نظر تئوری ، قدم زدن در دور ماه می تواند سریعتر از آنچه پیش بینی شده بود انجام شود.
انتخاب سرعت
به گفته ناسا ، در طول مأموریت های آپولو ، فضانوردان با سرعت 1.4 مایل در ساعت (2.2 کیلومتر در ساعت) به دور سطح برگشتند. این سرعت کم عمدتا به دلیل لباسهای فضایی فشرده و نرم آنها بود که با توجه به تحرک طراحی نشده بودند. اگر "ماه نوردان" لباسهای مناسب تری داشتند، شاید حرکت برای آنها بسیار راحت تر بود و در نتیجه سرعت خود را بالا می بردند.
در سال 2014 ، یک مطالعه ناسا که در Journal of Experimental Biology منتشر شده است ، چگونگی سرعت راه رفتن و دویدن انسان در جاذبه ماه را شبیه سازی کرده است. برای انجام این کار ، تیم هشت شرکت کننده که سه نفر فضانورد بودند را مجبور به استفاده از تردمیل روی هواپیمای DC-9 کرد که در مسیرهای سهمی‌وار خاصی روی زمین حرکت می‌کرد ، تا گرانش ماه را هر بار تا 20 ثانیه شبیه سازی کند.
این آزمایش نشان داد که شرکت کنندگان می توانستند تا سرعت 3.1 مایل در ساعت (5 کیلومتر در ساعت) را طی کنند قبل از این که بدوند. طبق گفته محققان ، این سرعت نه تنها بیش از دو برابر سرعت پیاده روی است که توسط فضانوردان آپولو مدیریت می شود ، بلکه تقریباً به حداکثر سرعت پیاده روی 4.5 مایل در ساعت (7.2 کیلومتر در ساعت) نزدیک است.
شرکت‌کنندگان توانستند با چنین سرعتی قدم بزنند،زیرا آنها قادر به حرکت آزادانه بازوهای خود بودند ، مانند نحوه دویدن انسانها بر روی زمین. این حرکت پاندولی یک نیروی رو به پایین ایجاد می کند ، که تا حدی کمبود جاذبه را جبران می کند. یکی از دلایل کند بودن فضانوردان آپولو در سطح ماه این بود که آنها نمی توانستند این کار را به درستی انجام دهند زیرا لباس های دست و پا گیر آنها بود.
با این حداکثر سرعت فرضی جدید ، پیاده روی دور ماه 6،786 مایل (10،921 کیلومتر) حدود 91 روز طول می کشد، حدود 334 روز طول می کشد تا بدون وقفه (به عنوان مثال توقف برای خوابیدن و غذا خوردن) محیط زمین را قدم بزنیم (محیط زمین روی خط استوا ۴۰۰۷۵ کیلومتر است).، اگرچه انجام این کار به دلیل اقیانوس ها غیرممکن است. بدیهی است که 91 روز پیاده روی بدون توقف امکان پذیر نیست ، بنابراین پیاده روی واقعی در اطراف ماه بسیار بیشتر طول می کشد.

GettyImages 103405631use baeef90

برنامه ریزی مسیر
قدم زدن در اطراف ماه همچنین چالش های مختلفی را به وجود می آورد. آیدان کاولی ، مشاور علمی آژانس فضایی اروپا به Live Science گفت: از نظر لجستیکی ، این کار می تواند انجام شود، اما از نظر پشتیبانی و تدارکاتی بسیار مأموریت دشواری خواهد بود.یکی از بزرگترین چالش ها حمل وسایلی مانند آب ، غذا و اکسیژن است. زیرا حمل آن حتی اگر در جاذبه یک ششم (گرانش کم ماه) باشید بسیار دشوار خواهد بود، بنابراین شما باید یک وسیله نقلیه پشتیبانی به همراه داشته باشید. این وسیله نقلیه همچنین می تواند به عنوان سرپناه نیز شود.
به گفته کاولیبسیاری از آژانس‌ها به‌دنبال وسیله‌ی سیاری هستند که فشار هوای تنظیم‌پذیر داشته باشد که بتواند فضانوردان را هنگام انجام مأموریت‌های اکتشافی حمایت کند. بدین‌ترتیب، می‌توانید از آن برای استراحت در شب و تأمین وسایل لازم استفاده کنید و سپس در روز برگردید و دوباره به راه‌رفتن ادامه دهید.
ماجراجویان ماه همچنین به لباس فضایی با طراحی نیاز دارند که حرکت بهینه را امکان پذیر کند. کاولی معتقد است ، لباس فضایی فعلی هنوز با توجه به جابجایی بیش از حد طراحی نشده است ، اما برخی از آژانس ها لباس های متنوعی را ایجاد می کنند که به شما امکان می دهد حرکت بازوها هنگام راه رفتن روی ماه به خوبی باشد.
علاوه بر این توپوگرافی خشن ماه همچنین پیدا کردن یک مسیر مناسب در اطراف آن را بسیار مشکل می سازد ، خصوصاً با دهانه های شهاب سنگی که عمق آنها چند مایل است و باید آن را دور زد.
هنگام برنامه ریزی مسیر باید نور و دما را نیز در نظر بگیرید. در خط استوا [ماه] و در طول روز ، شما در حال مشاهده دما در حدود 100 درجه سانتیگراد [212 درجه فارنهایت] هستید و سپس در شب ، منفی 180 درجه سانتیگراد [منهای 292 درجه فارنهایت] کاهش می یابد.
چرخه ماه همچنین به این معنی است که روزهایی وجود دارد که نور خورشید کم است یا اصلاً وجود ندارد و حداقل نیمی از سفر باید در تاریکی انجام شود. ایجاد محافظت در برابر این درجه حرارتهای شدید می تواند لباس‌های مخصوص و وسیله‌ی سیار برای محافظت ممکن شود ، اما دما همچنین می تواند حالت سنگ پوشه را تغییر دهد - یک خاک خاکستری خوب که بستر جامد و سنگی ماه را می پوشاند - و بر سرعت حرکت روی آن تأثیر می گذارد. با این حال ، تابش و دما می تواند خطر بیشتری باشد. ماه برخلاف زمین ، یک میدان مغناطیسی ندارد که به انحراف تابش از رسیدن به سطح آن کمک کند.

 

harrison schmitt

به گفته کاولی "اگر فعالیت های خورشیدی خاصی در یک زمان وجود نداشته باشد ، ممکن است خیلی بد نباشد، اما اگر شراره‌های خورشیدی یا خروج جرم از تاج خورشیدی وجود داشته باشد و درمعرض سطوح زیادی از تابش‌ها قرار گیرید، می‌تواند شما را به‌شدت بیمار کند. شراره‌های خورشیدی و خروج جرم از تاج خورشیدی هر دو مقادیر زیادی انرژی و ذرات مغناطیسی‌ آزاد می‌کنند؛ ولی ازنظر نوع ذراتی که منتشر می‌کنند، مدت زمان رویداد و روش حرکت تابش‌هایی که تولید می‌کنند، با‌هم اختلاف دارند.
این نوع مأموریت به دلیل نیاز به ورزش در جاذبه کم بر روی عضلات و سیستم قلبی عروقی فشار میاورد، و به همین دلیل مقدار زیادی تمرین استقامتی نیز نیاز دارد. کاولی در این مورد میگوید: "برای انجام این کار باید یک فضانورد با تناسب اندام در سطح فوق العاده ماراتن بفرستید."حتی در آن زمان ، پیاده روی با حداکثر سرعت فقط برای حدود سه تا چهار ساعت در روز امکان پذیر است. بنابراین ، اگر شخصی با سرعت 3.1 مایل در ساعت (5 کیلومتر در ساعت) به مدت 4 ساعت در روز راه بروید ، قدم زدن در دور ماه حدود 547 روز یا تقریباً 1.5 سال طول می کشد ، با این فرض که مسیر شما توسط دهانه ها خیلی مختل نشده باشد و می توانید با تغییرات دما و تابش مقابله کنید.
از نظر کاولی، انسانها حداقل تا اواخر دهه 2030 یا اوایل دهه 2040 فن آوری یا تجهیزات لازم برای دستیابی به چنین هدفی را نخواهند داشت. مگر اینکه یک میلیاردر دیوانه بخواهد آن را امتحان کند،و شاید بتواند انجام دهد!
های فن تک از شما دعوت میکند جهت بحث در مورد این مقاله ، دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید.


چاپ