تماشای مشتری، زهره و سحابی شکارچی را در شب های سرد بهمن و اسفند از دست ندهید
برای فوریه(بهمن)در آسمان چه خبر است؟ با های فن تک همراه شوید تا با زمان های مناسب برای لذت بردن از تماشای آسمان آشنا شوید.
با خروج زحل و زهره در دو ماه گذشته، مشتری تنها سیاره درخشان باقیمانده در آسمان گرگ و میش ما در ماه فوریه -بهمن است! این سیاره غول پیکر(مشتری) پس از غروب خورشید در ماه فوریه به تنهایی در آسمان غربی قرار دارد. در اواسط ماه، تنها یک ساعت پس از خورشید غروب می کند.
هنگامی که در اوایل اسفند(پایان فوریه) مشتری حرکت می کند، آسمان اساساً پس از غروب خورشید ،از سیارات با چشم غیر مسلح تا ماه اوت(مرداد)خالی خواهد بود، و آن زمانی ست که زحل از شرق در حوالی غروب خورشید شروع به طلوع می کند. (هر چند یک دوره کوتاه در آوریل و مه(فروردین و اردیبهشت1401) وجود دارد که ممکن است بتوانید عطارد را در حالی که برای مدت کوتاهی از افق می‌آید ببینید.)
برای یافتن آسمان های گرگ و میش بدون سیارات درخشان، باید چهار سال به عقب برگردید، یعنی به مارس 2018(اسفند1396). زمانیکه مشتری قبل از اینکه از بین برود دیده میشود. و به دنبال آن که در ماه آوریل(فروردین) به یک سیاره صبحگاهی تبدیل می شود.
وقتی صحبت از آسمان صبح می شود، سیاره زهره ، تقریباً اواسط ماه فوریه(بهمن)، در درخشان‌ترین حالت خود در سال خواهد بود. و حدود ساعت 4 صبح با مریخ طلوع می کند و تا طلوع خورشید در سمت پایین در جنوب شرقی قابل مشاهده خواهد بود.. سیاره زهره به دلیل ابرهای بسیار بازتابنده ای که به طور کامل کره آن را پوشانده است، درخشان ترین سیارات منظومه شمسی شناخته می شود.
ولی با تمام این تفاسیر، روشنایی سیاره زهره در آسمان ما بسته به فاصله آن از زمین و فاز آن متفاوت است. البته اخترشناسان مشخص کرده اند که ، زهره نه زمانی که به زمین نزدیک است، بلکه زمانی که تقریباً در نزدیک ترین حالت خود قرار دارد و هنوز یک فاز هلالی بزرگ و درخشان را به ما نشان می دهد، درخشان ترین لحظه خود را دارد.
پس از هلال ناهید که در درخشان ترین حالت خود است لذت ببرید. و در صبح روز 26 فوریه(7اسفند) به دنبال زهره باشید تا با ماه و مریخ یک تشکیل سه گانه را نمایان کنند.
فوریه (بهمن و اسفند)زمان مناسبی برای لذت بردن از یکی از محبوب ترین و مطالعه شده ترین مناظر در آسمان شب است، چراکه سحابی بزرگ در جبار{تنها سحابی آسمان است که با چشم غیرمسلح هم دیده میشود.} سحابی شکارچی که به نام عربی سحابی جبار معروف است، ابر عظیمی از گاز و غبار است که هزاران ستاره در آن متولد می شوند. در واقع، این نزدیک‌ترین منطقه ستاره‌زایی بزرگ به منظومه شمسی است که در حدود 1500 سال نوری از ما فاصله دارد. ناحیه مرکزی و درخشان سحابی شکارچی حفره‌ای غول‌پیکر در ابر است که توسط نور شدید فرابنفش چند ستاره جوان بسیار پرجرم ایجاد شده است.
یافتن سحابی شکارچی یا همان سحابی جبار در شب های فوریه (بهمن و اسفند) آسان است، زیرا صورت فلکی شکارچی در حدود ساعت 8 یا 9 بعد از ظهر در ارتفاعات جنوب خواهد بود. به دنبال سه ستاره کمربند شکارچی بگردید و سپس ستاره هایی را پیدا کنید که زیر آن آویزان شده و شمشیر شکارچی را تشکیل می دهند. در مرکز این خط از ستاره ها، ستاره ای وجود دارد که به نوعی مبهم به نظر می رسد. این سحابی است. با چشم غیرمسلح زیر آسمان نسبتا تاریک قابل مشاهده است و به راحتی با دوربین دوچشمی به صورت یک مه ضعیف دیده می شود. و از طریق تلسکوپ، این منظره ای است که هرگز فراموش نخواهید کرد.
سحابی شکارچی یک کتاب تصویری از شکل‌گیری ستارگان است، از ستارگان عظیم و جوانی که سحابی را شکل می‌دهند تا ستون‌های گاز متراکم که ممکن است خانه‌های ستارگان جوان باشند. منطقه مرکزی روشن چهار ستاره سنگین در سحابی را ستارگان ذوزنقه می نامند زیرا به صورت ذوزنقه ای چیده شده اند.
تلسکوپ فضایی هابل ناسا از شکل گیری ستاره های تازه متولد شده و منظومه های سیاره ای عکس می گیرد
نور فرابنفش منتشر شده توسط این ستارگان حفره ای در سحابی حک می کند و رشد صدها ستاره کوچکتر را مختل می کند. در نزدیکی ستارگان ذوزنقه، ستارگانی هستند که هنوز به اندازه کافی جوان هستند که قرص هایی از مواد در اطراف آنها وجود داشته باشد. این ستارگان جوان، دیسک‌های پیش سیاره‌ای یا "proplyds" نامیده می‌شوند و.اجزای سازنده سیستم های خورشیدی هستند.
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید