محققان مطالعهای را روی نانووزیکولهای جدید موسوم به کواتزوم ارائه کردند که با موفقیت مهندسی شدهاند تا از میکروRNAها برای درمان تومورها استفاده کنند.
در ابتدای مطلب های فن تک لازم می داند توضیح کوتاهی در ارتباط با MicroRNA و نانووزیکول ها برای خواننده های عزیز داشته باشد؛ نانووزیکول ها دسته ای از حامل های لیپیدی هستند که از پخش سورفاکتانت ها در حلال آبی و اعمال نیروی برشی ساخته می شوند. آنها دارای ساختار دو لایه و آمفی فیل بوده و قادر به درون پوشانی ترکیبات غذا- داروی آبدوست و آبگریز می باشند. استفاده از این ترکیبات در طی ده سال اخیر در علوم دارویی رایج شده است و در سال های اخیر برای درون پوشانی ترکیبات مفید غذایی نیز بکار رفته شده است. روش های مختلفی بای تولید ناوزیکول ها وجود دارد ولی در حال حاضر روش لایه نازک (تبخیر حلال) رایج ترین روش می باشد.
(microRNA یا به اختصار miRNA) یک مولکول کوچک RNA غیرکدکننده است که در گیاهان، جانوران و برخی از ویروسها یافت میشود و وظیفه اصلی آنها در تنظیم بیان ژن پس از رونویسی است
این نانووزیکولها با یک فرآیند ساده سازگار با ICMAB تولید میشوند که یک نیاز اجتنابناپذیر برای استفاده بالینی از داروهای جدید است.
نورا ونتوسا، محقق ICMAB میگوید: «زیبایی این نانووزیکولهای کواتزومی این است که میتوان آنها را به راحتی برای تحویل انواع اسیدهای نوکلئیک مهندسی کرد. نکته مهم این است که آنها در دمای اتاق پایدار هستند که از مشکلات مرتبط با الزامات زنجیره سرد جلوگیری میکند».
MicroRNA ها (همچنین به عنوان miRNA شناخته می شوند) RNA ، مولکولهای کوچکی هستند که می توانند با پایداری مولکول های RNA دیگر (به ویژه RNA پیام رسان) تداخل ایجاد کنند. آنها به دلیل نقش اصلی که در بیماری های عمده ایفا می کنند، کاربردهای درمانی بالقوه زیادی دارند. با این حال، این مولکول ها به دلیل ناپایداری در جریان خون و توانایی ضعیف آنها برای رسیدن به بافت های خاص، هنوز به ندرت در بیماران استفاده می شوند.
یک استراتژی بالقوه برای بهبود تحویل بالینی miRNA ها در بدن، محصور کردن آنها در حامل های کوچکی است که کمبودهای فعلی آن را بدون عوارض جانبی و ارائه عملکردهای مکمل دیگر جبران می کند.
به همین منظور، محققان بهویژه برای این کاربرد، نانوساختارهایی موسوم به کواتزومها که از دو لایه لیپیدی بسته تشکیل شدهاند، ساخته و طراحی کردهاند. محققان یک فرمول جدید مهندسی شده از کواتزوم ها را ارائه می دهند که ساختار، ترکیب و حساسیت pH کنترل شده ای دارند.
این مطالعه نتیجه یک تیم بینرشتهای از محققان مؤسسه علوم مواد بارسلون، ICMAB-CSIC، مؤسسه تحقیقاتی Vall d'Hebron (VHIR)-UAB، مؤسسه مهندسی زیستی کاتالونیا (IBEC)، مؤسسه بارسلونا است. علوم و فناوری (BIST)، شبکه CIBER در مهندسی زیستی، مواد زیستی و نانوپزشکی (CIBER-BBN)، شرکت Nanomol Technologies SL، موسسه فناوری Technion-Israel و موسسه سیستمهای مولکولی پیچیده (ICMS).
ونتوسا میگوید: "در این مطالعه ما با بیمارستانها، شبکههای تحقیقاتی و شرکتها همکاری کردهایم. نتایج موفقیتآمیز بهدستآمده اهمیت همکاری در بین رشتهها و فراتر از سیستم دانشگاهی را نشان میدهد."
این کواتزومهای جدید را میتوان با miRNA جفت کرد و به صورت داخلی به بدن تزریق کرد تا در تومورهای اولیه نوروبلاستوما{ یکی از شایعترین تومورهای بدخیم توپر دوران کودکی است،که مسئول تقریباً 15 درصد از کل مرگ و میرهای ناشی از سرطان کودکان می باشد } یا در مکانهای متاستاز{ گسترش و مهاجرت سلولهای سرطانی از یک بافت به بافتهای دیگر} مکرر مانند کبد یا ریه، با موفقیت و ثبات بالاتری نسبت به زمانی که miRNA به خودی خود تزریق شود، تحویل داده شود. . پس از تحویل، miRNA بر تکثیر سلولی و ژن های مرتبط با بقا در تومورها تأثیر می گذارد و سرعت رشد تومور را کاهش می دهد.
بسیاری از خواص کواتزوم ها را برای این کاربردها مناسب می کند مانند: اندازه آنها کمتر از 150 نانومتر است و در محلول مایع برای بیش از شش ماه پایدار هستند. آنها همچنین دارای حساسیت pH قابل تنظیم هستند، به این معنی که سطوح مختلف pH در اطراف می تواند پاسخ های متفاوتی را ایجاد کند.
تولید این نانووزیکول ها با در نظر گرفتن کاربرد نهایی آنها و اطمینان از قابلیت استفاده در کلینیک ها بهینه شده است. محققان از طریق یک فرآیند یک مرحلهای سبز و مقیاسپذیر، به نام DELOS، رویهای را طراحی کردهاند که به طور کامل با دستورالعملهای عملکرد تولید خوب (GMP) تثبیتشده توسط اتحادیه اروپا مطابقت دارد. اینک زمان آن فرا رسیده است که یافته های علمی محققان به نفع بیماران اجرایی شود. چراکه نتایج نشان میدهد که کواتزومها از miRNA در برابر تخریب محافظت میکنند و حضور آن را بر روی تومورهای نوروبلاستومای کبد، ریه و زنوگرافت، در میان سایر بافتها، افزایش میدهند.
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید