این تحقیق بخشی از یک تلاش مداوم برای ارزیابی خطراتی است که تغییرات آب و هوایی برای بخش‌های کشاورزی، اقتصادی، انرژی و زیرساخت آفریقای جنوبی ایجاد می‌کند.
در سال 2018، کیپ تاون، دومین شهر پرجمعیت آفریقای جنوبی، به دلیل خشکسالی چند ساله «روز صفر» که مخازن آن را تخلیه کرد، بسیار نزدیک بود آب موجود در این منطقه تمام شود. از آن زمان، محققان دانشگاه استنفورد به این نتیجه رسیدند که تغییرات آب و هوایی احتمال وقوع این خشکسالی شدید را پنج تا شش برابر بیشتر کرده است و هشدار دادند که رویدادهای روز صفر بیشتری ممکن است در مناطقی با آب و هوای مشابه در آینده رخ دهد. درک بهتر دمای هوای سطحی احتمالی و روند بارش در آفریقای جنوبی و سایر مناطق خشک و پرجمعیت در سراسر جهان در دهه های آینده می تواند، تصمیم گیرندگان را برای پیگیری و طراحی اقدامات علمی برای کاهش خطرات موجود در سازگاری هوا توانمند کند.
در این راستا محققان برنامه مشترک MIT ، موسسه تحقیقات سیاست غذایی بین‌المللی و CGIAR در علم و سیاست تغییر جهانی ، پیش‌بینی‌های مدل‌سازی شده‌ای از تغییرات قرن بیست و یکم در دمای هوای سطحی فصلی و بارش برای آفریقای جنوبی ارائه کرده‌اند. که به طور سیستماتیک و جامع دلیل عدم قطعیت در نحوه رفتار و تکامل زمین و سیستم های اجتماعی-اقتصادی است.
این پیش‌بینی‌ها که در مطالعه‌ای در مجله تغییرات اقلیمی ارائه شده‌اند، نشان می‌دهند که چگونه دما و بارندگی در سه منطقه زیرملی - غربی، مرکزی و شرقی آفریقای جنوبی - احتمالاً تحت طیف گسترده‌ای از سناریوهای سیاست کاهش آب و هوای جهانی تغییر خواهند کرد.
در یک سناریوی سیاست جهانی آب و هوای معمولی که در آن هیچ گونه انتشار یا اهداف اقلیمی تعیین یا برآورده نشده است، پیش بینی ها نشان می دهد که برای هر سه منطقه، بیش از 50 درصد احتمال دارد که دمای اواسط قرن سه برابر شود. محدوده تغییر اقلیم فعلی اما خطر این افزایش دما در اواسط قرن به طور موثری از طریق اهداف تهاجمی آب و هوایی از بین می رود.
پیش‌بینی‌های معمول نشان می‌دهد که خطر کاهش سطح بارندگی در غرب و مرکز آفریقای جنوبی سه تا چهار برابر بیشتر از خطر افزایش سطح بارندگی است. بر اساس یک سیاست کاهش آب و هوای جهانی که برای محدود کردن گرمایش جهانی به 1.5 درجه سانتیگراد تا سال 2100 طراحی شده است، خطر تغییرات بارندگی در آفریقای جنوبی در اواخر قرن (2065-2074) مشابه خطر دهه 2030 در تجارت است.
از طرفی افزایش خطرات ناشی از کاهش قابل ملاحظه سطح بارندگی در طول این قرن تحت یک سناریوی معمولی، نشان دهنده افزایش اتکا و استرس بر اقدامات گسترده بهره وری آب است که پس از خشکسالی روز صفر ایجاد شد. اما یک سیاست کاهش آب و هوای جهانی 1.5 درجه سانتیگراد این خطرات را 30 سال به تعویق می اندازد و به آفریقای جنوبی فرصت کافی برای آماده شدن و انطباق با آنها می دهد.
C. Adam Schlosser، معاون مدیر برنامه مشترک MIT، نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «تحلیل ما شواهد مبتنی بر ریسک را در مورد مزایای سیاست‌های کاهش آب و هوا و همچنین اثرات غیرقابل اجتناب آب و هوایی ارائه می‌کند که باید از طریق اقدامات انطباقی مورد توجه قرار گیرند. «اقدامات جهانی برای محدود کردن گرمایش ناشی از انسان می‌تواند به آفریقای جنوبی زمان کافی برای تأمین منابع آب کافی برای حفظ جمعیت خود بدهد. در غیر این صورت، تغییرات آب و هوایی پیش‌بینی‌شده تا اواسط دهه آینده ممکن است موقعیت‌های روز صفر را رایج‌تر کند..»
در پایان به نظر های فن تک ، این مطالعه بر نیاز به سیاست‌های تهاجمی کاهش آب و هوا و سازگاری برای جلوگیری از خشکسالی‌های آینده در مناطق خشک و پرجمعیت نه تنها در آفریقا بلکه در سراسر جهان تأکید می‌کند.