قدرت توربو و تغییر به چرخ‌های عقب نمی‌تواند Mk3 Escort را در برابر سلاح‌های موتور وسط و 4WD آینده رالی دهه 1980 رقابت کند.
پس از تسلط بر مسابقات رالی دهه 1970 با اسکورت Mk1 و Mk2، فورد با با چندین مسائل جالب وارد دهه 80 شد. اولین مورد اسکورت بود که با Mk3 1980 به دیفرانسیل جلو تغییر مکان داد. دومی تیم رالی آنها بود، مخصوصاً که در سال 1979 آن را فروخته بودند. با این حال، آنقدرها هم که به نظر می رسد کار اشتباهی نبود، زیرا کنار گذاشتن همه چیز مربوط به اسکورت خروجی Mk2 به دپارتمان رالی تازه متولد شده اجازه داد که از نو شروع کند. همچنین تغییر به سمت جلو به دلیل یک تغییرات آتی و چشمگیر در قوانین مشکلی نبود.و آن تغییر با نام رمز "کلمبیا" توسط گروه B اجرایی شد.
تیم موتوراسپرت مستقر در اسکس قبل از اینکه در سال 1981 تصمیم بگیرند که از اسکورت استفاده کنند، بر روی یک فیستا به شدت تغییر یافته آزمایشاتی انجام دادند. با این حال، به لطف قوانین گروه B که اجازه انحراف شدید از مشخصات نمایشگاه را می داد، پوسته هاچ بک متورم آن شاسی محرک عقب با موتور و جعبه دنده گیربکس دراز را پنهان می کرد.
برای نیرو دادن به این ماشین جدید، فورد دو واحد قدرت ممکن را انتخاب کرد،یک چهار سیلندر 2.3 لیتری طبیعی ساخته شده توسط سازنده موتورهای مسابقه ای هارت، یا یک نسخه توربوشارژ قابل اعتماد از Cosworth BDA با برچسب BDT.
برای اینکه متوجه شوند کدام دو مورد قدرتمند تر هستند، دو نمونه اولیه ماشین را ساختند، یکی به موتور دمنده و دیگری به واحد هارت مجهز شده بود. این خودروی توربو عملکرد خوبی داشت در حالی که nat-asp آن مورد تمسخر رانندگان قرار گرفت، و از آنجا تصمیم گرفته ش، : ماشین رالی جدید فورد برای دهه 80 از موتور 1.8 لیتری توربو بهره می برد، هرچند که نشان اسکورت RS1700T بر روی ان خودنمایی میکرد.
متأسفانه، در حالی که فورد تصمیم خود را در مورد موتورها می‌گرفت، آئودی کواترو در حال نمایش واضحی بود که چرا آینده چهار چرخ متحرک خواهد بود و با توجه به این موضوع، پروژه RS1700T مجبور شد مسیر خود را تغییر دهد. RS1700T با محرک عقب همانطور که برای مسابقات قهرمانی رالی 1983 ، با مجموعه ای از 200 خودروی همسان که طبق قوانین گروه B نیاز بود ،برنامه ریزی شده و آماده شد.
در فوریه 1983، استوارت ترنر، به‌عنوان مدیر ورزش‌های موتوری اروپا در فورد منصوب شد و به درستی متوجه شد که این شرکت بیش از آنچه ممکن است ، مطالب را اشتباه انجام داده است و راه را اشتباه انتخاب نموده است، چراکه آینده مسابقات رالی گروه B فقط چهار چرخ متحرک نبود، بلکه موتور وسط آن نیز بود. در این میان عجولانه یک خودروی موتور جلو و محرک عقب با یک پیشرانه جدید دوباره مهندسی شده بود!
با این حال، از دست دادن هر دو پروژه بیهوده نبود، چراکه ترنر پس از آن یک ماشین کاملاً جدید رالی گروه B را راه اندازی کرد، این بار موتور وسط، با استفاده از BDT امیدوارکننده تر از RS1700T با شاسی توسط تونی ساوتگیت بود. نتیجه این تلاش ها. در نهایت RS200 بود.
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید.