سامسونگ و آی‌بی‌ام می‌توانند آستانه نانوصفحات را در تراشه‌ها با ترانزیستورهای عمودی کنار هم بشکنند، این طراحی می تواند کارایی تراشه ها را دو برابر کند یا مصرف برق را تا 85 درصد کاهش دهد.
در ماه مه 2021، پیشرفتی در زمینه مواد نیمه هادی بوجود آمد، که شاهد ایجاد تراشه ای بودیم که می توانست "پایان" قانون مور را به عقب براند و شکاف توانایی بین چین و تلاش های مجاور ایالات متحده در زمینه 1- را افزایش دهد.این پیشرفت تراشه های نانومتری نامیده شد.
این پیشرفت در تلاشی مشترک با مشارکت مؤسسه فناوری ماساچوستMIT)) ، دانشگاه ملی تایوان NTUو شرکت تولید نیمه هادی تایوانTSMC که بزرگترین تولید کننده قراردادی تراشه های پیشرفته در جهان است، به دست آمد. هسته اصلی این پیشرفت، فرآیندی بود که از بیسموت نیمه فلزی استفاده می کرد تا امکان ساخت نیمه هادی های زیر سطح 1 نانومتر (nm ) را فراهم کند.
اکنون، آی‌بی‌ام و سامسونگ ادعا می‌کنند که در طراحی نیمه‌رساناها نیز پیشرفت کرده‌اند و بر اساس بیانیه‌ای که توسط IE به دست آمده، مفهوم جدیدی را برای چیدن ترانزیستورها به صورت عمودی بر روی یک تراشه نشان داده‌اند. ترانزیستورهای اثر میدان حمل و نقل عمودی (VTFET ) نامیده می شود و ترانزیستورها را عمود بر یکدیگر می بیند در حالی که جریان به صورت عمودی جریان دارد.
این یک تغییر شدید نسبت به مدل‌های امروزی است که در آن ترانزیستورها روی سطح سیلیکون صاف قرار می‌گیرند و سپس جریان الکتریکی از این طرف به طرف دیگر جریان می‌یابد. با انجام این کار، آی‌بی‌ام و سامسونگ امیدوارند قانون مور را فراتر از آستانه نانوصفحات گسترش داده و انرژی کمتری را هدر دهند.
از نظر پردازنده ها چه شکلی خواهد بود؟ خوب، آی‌بی‌ام و سامسونگ بیان می‌کنند که این ویژگی‌ها نسبت به تراشه‌های طراحی‌شده با ترانزیستورهای FinFET، کارایی را دوبرابر می‌کنند یا ۸۵ درصد انرژی کمتری مصرف می‌کنند. اما این دو شرکت تنها شرکت‌هایی نیستند که این نوع فناوری را آزمایش می‌کنند.
طبق گزارش رویترز، اینتل همچنین در حال آزمایش با تراشه‌هایی است که روی هم قرار گرفته‌اند. پل فیشر، مدیر و مهندس ارشد گروه تحقیقاتی اجزای اینتل در مصاحبه ای به رویترز گفت: «با چیدن دستگاه ها به طور مستقیم روی هم، ما به وضوح در حال صرفه جویی در منطقه هستیم. ما در حال کاهش طول اتصالات و واقعاً صرفه جویی در مصرف انرژی هستیم که این امر نه تنها مقرون به صرفه تر، بلکه عملکرد بهتری نیز می کند.»
همه این پیشرفت‌ها برای تلفن‌های همراه ما که یک روز می‌توانند هفته‌ها بدون شارژ به سر ببرند و برای فعالیت‌های انرژی‌بر مانند استخراج ارزهای دیجیتال عالی هستند. اما پس از آن، ممکن است خود را در یک پارادوکس نیز ببینیم، که زمانی اتفاق می‌افتد که پیشرفت فن‌آوری کارایی استفاده از یک منبع را افزایش می‌دهد، اما نرخ مصرف آن منبع نیز به دلیل افزایش تقاضا افزایش می‌یابد. آیا این چیزی نیست که به نوعی در مورد ارزهای دیجیتال اتفاق می افتد؟
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید