دانشمندان زمین شناسی در نزدیکی سواحل مکزیک موفق به شناسایی چاله آبی شدند که انتهایی ندارد.
عمق چاله آبی جدید موجود در کف اقیانوس نزدیکی سواحل مکزیک قابل تشخیص نیست. عمق این پرتگاه حتی نسبت به چاله اژدها (عمق 301 متری از سطح دریا) بیشتر است. چاله Taam Ja' حدود 100 متر بیشتر عمق دارد. اگر از بالا به این حفره با قطر 150 متری نگاه کنیم، آن را شبیه به مردمک چشمی می بینید که در اطراف آن بستر دریاچه ای مانند عنبیه وجود دارد.
این حفره غیرقابل نفوذ در خلیجی نزدیکی به شبه جزیره یوکاتان در مرز بلیز پنهان شده است. دانشمندان در سال 2023 خبر شناسایی آن را منتشر کردند. بر اساس داده های ماهواره ای، این حفره دومین حفره بزرگ آبی در جهان به حساب می آید. نکته اینجاست: حفره به قدری عمیق است که حتی صدایی که در حالت عادی به خوبی از سطح آب حرکت می کند، نمی تواند از ته آن خارج شود. در واقع چاله Taam Ja' پژواک امواج صوتی با فرکانس بالا را قبل از اینکه بتوانند به عمق بیش از 274 متر نفوذ کنند، می بلعد. یکی از علت های اصلی آن به پدیده پیکنوکلین بر می گردد. پدیده پیکنوکلین یک مرز آبی با چگالی های مختلف است که می تواند سیگنال های صوتی را پراکنده کند.
دانشمندان یک مرکز تحقیقات علمی در مکزیک به نام (ECOSUR) برای درک بهتر عملکرد حفره‌ها، در دسامبر 2017 یک کشتی را به وسط حفره فرستادند و یک کابل 500 متری را به داخل آن فرستادند. این کابل به ابزاری مجهز بود که می‌توانست فشار، دما و رسانایی آب را اندازه‌گیری کند. با وجود کشیدن تمام 500 متر کابل، ابزار هنوز به انتهای حفره نرسیده بود.
دیواره‌های حفره آبی تام به جای اینکه عمودی و صاف باشند، با زاویه‌ای ملایم به سمت پایین متمایل هستند. به همین دلیل، با وجود فرستادن کابل 500 متری به داخل حفره، دستگاه اندازه‌گیری فقط در عمق 420 متری زیر سطح دریا قرار گرفت. احتمال دارد در یک سفر اکتشافی دیگر، ربات‌های زیرآبی بتوانند ابزار را به عمق بیشتری هدایت کنند.
این جمله نشان می‌دهد که در عمق 400 متری حفره، شرایط آب به طور ناگهانی تغییر کرده و با شرایط آب دریای کارائیب مطابقت پیدا کرده است. این تغییر ناگهانی نشان‌دهنده این است که احتمالاً یک تونل یا گذرگاه زیرزمینی وجود دارد که حفره را به اقیانوس متصل می‌کند. به عبارت دیگر، این حفره ممکن است فقط یک چاه عمیق نباشد، بلکه یک سیستم غاری پیچیده باشد که به اعماق زمین و به اقیانوس راه دارد. این جزیره مکزیکی بخاطر وجود 10000 هزار فروچاله شهرت جهانی دارد. این فروچاله‌ها حفره‌های طبیعی عمیقی هستند که در اثر فرو ریختن سقف غارهای زیرزمینی ایجاد شده‌اند. برخی از آن ها حتی حاوی اسرار باستان شناسی و بیولوژیکی گرانبهایی هستند که اگر کنجکاوی دانشمندان نبود، ما هرگز آنها را نمی شناختیم.
دهانه Chicxulub حدود 66 میلیون سال پیش توسط برخورد یک سیارک به وجود آمد. دانشمندان هنوز به طور کامل نحوه تاثیر برخورد سیارک بر زمین‌شناسی یوکاتان را نمی‌دانند. یکی از علت آن هم؛ پیچیدگی فرآیندهای زمین‌شناسی و کمبود شواهد مستقیم از رویداد برخورد است.
انقراض بزرگ، دریچه‌ای به سوی دنیایی کاملاً جدید از تنوع زیستی گشود. دنیایی که با گذر زمان تکامل پیدا کرد. با وجود تاریکی و کمبود اکسیژن، حفره‌های سنوت‌ها می‌توانند میزبان اکوسیستم‌های غنی و سرشار از حیات باشند. با نیروی یک انقراض، مرحله یک طاقچه بیولوژیکی کاملاً جدید به مرور زمان از بین رفت. با وجود محیط های تاریک و کم اکسیژن، سنوت ها توانستند اکوسیستم های پر رونق را در خود جای دهند.