سطوح آنتی بادی متفاوت در واکسن های RNA

به نظر می رسد واکسن های RNA سطوح آنتی بادی بسیار متفاوتی تولید می کنند ،نتایج حاصل از آن سوالاتی را در مورد ارتباط بین سطح حفاظت و آنتی بادی مطرح می کند.

معمولا واکسن های مبتنی بر RNAمدرنا- Moderna و فایزر/بیوان‌تک- Pfizer/BioNTech از نظر عملکرد یکسان به نظر می آید(واکسن RNA یا واکسن mRNA نوعی واکسن است که از کپی یک ماده شیمیایی طبیعی به نام آران‌ای پیام‌رسان (mRNA) برای ایجاد پاسخ ایمنی استفاده می‌کند). این واکسن ها رویکرد یکسانی برای تولید ایمنی بدن دارند و همچنین از مجموعه مواد تشکیل دهنده مشابه تولید میشوند. داده های کارآزمایی های بالینی نشان می دهد که اثربخشی بسیار مشابهیدر حدود 95 درصد دارند .
با این توضیحات انتشار مقاله ای که نشان می دهد پاسخ آنتی‌بادی حاصل از دو واکسن نام برده به‌سادگی از هم تشخیص‌پذیر است، بسیار تعجب‌آور است، چراکه مطالعات نشان میدهد Moderna سطحی از آنتی‌بادی را تولید می‌کند که بیش از دو برابر سطح آنتی‌بادی مشاهده‌شده در افرادی است که Pfizer/BioNTech را تزریق کرده اند.


60a5b97ea31024adbdc8c1cd 1

البته از یک مطالعه واحد نباید نتیجه‌گیری افراطی صورت بگیرید، ولیکن این مطالعه به اندازه کافی بزرگ بود که به احتمال زیاد نتایج قابل اعتماد باشد. اگر این موضوع صادق باشد، بنابراین نتایج به عنوان یک هشدار است مبنی‌بر اینکه بهتر است روی اندازه‌گیری‌های نسبتا خام سطوح آنتی‌بادی‌ها، بیش‌از‌حد تأکید نکنیم و در نتیجه‌گیری براساس آن‌ها احتیاط کنیم.
روش مطالعه به طور قابل توجهی ساده بود. یک مرکز پزشکی بلژیکی کارکنان خود را در برابر کوید19 واکسینه کرده و از داوطلبانی که مایل به دادن نمونه خون بودند درخواست کرد، نمونه خون خود را در اختیار پژوهشگران قرار دهند. نمونه ها نیز قبل از واکسیناسیون و شش تا 10 هفته پس از آن گرفته شد و سطح آنتی بادی اختصاصی پروتئین اسپایک2 SARS-CoV- در هر دو نقطه آزمایش شد. حدود 700 شرکت کننده واکسن Moderna را دریافت کردند، در حالی که تقریبا 950 نفر آن Pfizer/BioNTech تزریق کردند.
با استفاده از داده های موجود، محققان به سادگی سطوح آنتی بادی های ضد اسپایک را در گروه های مختلف مقایسه کردند. نکته ای که مشخص شد این است که افرادی که قبل از واکسیناسیون آلوده شده بودند، واکنش بسیار بالاتری نسبت به سایر شرکت کنندگان نشان دادند و بیش از پنج برابر مقدار آنتی بادی پس از واکسیناسیون وجود داشت.
اما شگفتی قابل توجه این بود که واکسن Moderna واکنش قوی تری نسبت به نسخه Pfizer/BioNTech ایجاد کرد ازنظر واحدهای آنتی‌بادی در هر میلی‌لیتر نمونه خون، تفاوت ۳۸۳۶ به ۱۴۴۴ و این تفاوت ازنظر آماری کاملا معنادار بود و نمی‌توانست براثر بخت‌واقبال حاصل شده باشد.
با این وجود، چند مورد احتیاط وجود دارد؛
یکی این است که، درحالی‌که مرکز پزشکی‌ای که مطالعه در آن انجام شد، احتمالا توانسته بود واکسن‌ها را ذخیره و از آن‌ها به‌درستی استفاده کند، آن‌ها در انتهای شبکه تولید و توزیع پیچیده‌ای قرار داشتند و این احتمال وجود دارد که پیش از رسیدن واکسن‌ها به کلینیک، مشکلی برایشان پیش آمده باشد. تکرار چنین آزمایشی می‌تواند این موضوع را به‌سرعت روشن کند.
نکته مهم دیگر این است که محققان مطالعه کل سطوح آنتی‌بادی را که به پروتئین اسپایک متصل می‌شود، اندازه گیزی کردند. این در حالی است که فقط زیرمجموعه‌ای از این‌ آنتی‌بادی‌ها از نوع آنتی‌‌بادی‌های خنثی‌کننده هستند که به پروتئین اسپایک به گونه‌ای متصل می‌شوند و توانایی پروتئین را ازنظر تعامل با سلول‌ و ورود به آن مختل می‌کنند. اندازه‌گیری آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده بسیار دشوارتر است؛ بنابراین، بیشتر مطالعات روش ساده‌تر مطالعه حاضر را دنبال می‌کنند.
با تمام این موارد، از نظر فنی این امکان وجود دارد که با وجود تفاوت در کل آنتی بادی ها، هر دو واکسن سطوح مشابهی از آنتی بادی های خنثی کننده را ایجاد کنند . این مسئله را نیز می‌توان در مطالعات آینده مشخص کرد. مشابه‌بودن سطوح آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده حاصل از دو واکسن با سطوح مشابه محافظت دو واکسن سازگار است؛ زیرا به‌نظر می‌رسد محافظت با سطوح آنتی‌بادی خنثی‌کننده همبستگی داشته باشد.
در حالی که ما منتظر هستیم تا داده ها به حل این مشکل کمک کنند، باید توجه داشت کهآیا در تصمیم‌گیری‌هایمان تأکید بیش‌ازحدی روی سطوح آنتی‌بادی‌ها می‌کنیم یا خیر.
در حال حاضر ، استدلال در مورد نیاز به تقویت کننده ها تا حدی بر این واقعیت استوار است که سطح آنتی بادی در طول زمان کاهش می یابد، حتی اگر این یک پیامد عادی تغییر از پاسخ به عفونت فعال و حافظه ایمنی عملکردی آن عفونت باشد. و اثربخشی تقویت کننده ها تا حدی بر این واقعیت استوار است که سطح بالایی از آنتی بادی را بازیابی می کند. بازهم این دقیقا همان چیزی است که وقتی رخ می‌دهد که سلول‌های حافظه ایمنی مجددا با پروتئین اسپایک رو‌به‌رو و آن‌ها در این شرایط دوباره فعال می‌شوند.
در آخر باید این را عنوان کرد که در تقسیر این نتایج باید با احتیاط برخورد کرد، چراکه کاملاً درک نشده است که چگونه این تغییرات در سطح آنتی بادی با حفاظت ارتباط دارد!

های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید.


چاپ