دانشمندان پس از بررسی بیماری زوال عقل در افراد مسن، دریافتند که این بیماری می تواند با چاقی سارکوپنیک مرتبط باشد. چاقی سارکوپنیک یک بیماری پزشکی است که با از دست دادن عضله یا سارکوپنی و چاقی تعریف می شود. برای آگاهی از جزئیات این تحقیق تا پایان مطلب با های فن تک همراه باشید.
بیش از 15 درصد از بزرگسالان ژاپنی بالای 65 سال از زوال عقل رنج می برند که یک وضعیت پزشکی شدید محسوب می شود. زوال عقل می تواند کیفیت زندگی افراد مسن را به شدت کاهش دهد، زیرا این وضعیت باعث بدتر شدن عملکرد حافظه، تفکر و کاهش توانایی های اجتماعی آنها خواهد شد.
از سوی دیگر چاقی به یک، بیماری رایج با توجه به سبک زندگی افراد در سرتاسر جهان تبدیل شده است. اغلب با تحلیل توده عضلانی به وجود می آید. چاقی سارکوپنیک معمولا بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) و توده عضلانی ارزیابی می شود. محققان با کمال تعجب در حین بررسی تحقیقات خود، دریافتند این وضعیت خطر اختلالات شناختی را افزایش می دهد. با شواهد به دست آمده، این سئوال در ذهن دانشمندان مطرح شد که، آیا این عامل می تواند با زوال عقل مرتبط باشد؟
محققان دانشگاه Juntendo ژاپن به سرپرستی دکتر یوشیفومی تامورا در مطالعه اخیری که در مجله Clinical Nutrition منتشر شده است به این سوال پاسخ دادند. دکتر تامورا بر اهمیت این موضوع تأکید می کند و می گوید: "در صورت اثبات ارتباط بین چاقی سارکوپنیک و زوال عقل، می توان اقدامات پیشگیرانه مناسبی را برای کاهش وقوع این بیماری و خطر ابتلا به زوال عقل در بیماران مسن انجام داد."
این مطالعه شامل 1615 فرد مسن ژاپنی در محدوده سنین بین 65 تا 84 سال بود، که در مطالعه سلامت Bunkyo ،شرکت داشتند. با توجه به وضعیت سارکوپنی و چاقی افراد، محققان شرکت کنندگان را به چهار گروه تقسیم کردند: افراد مبتلا به چاقی، افراد مبتلا به سارکوپنی، آنهایی که چاقی سارکوپنی داشتند و افراد بدون چاقی یا سارکوپنی (شاهد). آنها سپس رابطه بین سارکوپنیا، چاقی و چندین عملکرد ذهنی را بررسی کردند.
شاخص توده عضلانی کمتر از 28 کیلوگرم برای مردان و 18 کیلوگرم برای زنان نشان دهنده سارکوپنی یا قدرت عضلانی ضعیف است، در حالی که افراد با BMI بیش از 25 کیلوگرم بر متر مربع به عنوان چاق طبقه بندی می شوند. برای تعیین اینکه آیا دمانس و اختلال شناختی متوسط (MCI) وجود دارد، از دو تکنیک ارزیابی استفاده شد. MCI و دمانس به ترتیب با نمره کمتر از 22 در ارزیابی شناختی مونترال و کمتر از 23 در آزمون وضعیت معدنی-روانی تعیین شدند.
آنها دریافتند که 59.4 درصد از این جمعیت نه چاقی دارند و نه سارکوپنی، 21.2 درصد چاقی، 14.6 درصد سارکوپنی و 4.7 درصد از جمعیت چاقی سارکوپنی دارند. شرکت کنندگان مبتلا به چاقی سارکوپنیک بیشترین میزان MCI و دمانس را داشتند و پس از آن افراد مبتلا به سارکوپنی، چاقی و در نهایت گروه کنترل قرار گرفتند.
هنگامی که تیم تجزیه و تحلیل های چند متغیره را برای بررسی ارتباط های آماری مرتبط انجام داد، دریافتند که چاقی سارکوپنیک به طور مستقل با افزایش شیوع MCI و زوال عقل در مقایسه با مواردی که به سارکوپنی و چاقی، مبتلا نبودند مرتبط است. این مطالعه همچنین نشان داد که سارکوپنی به طور قابل توجهی با بیماری زوال عقل در زنان مرتبط است، اما در مردان نه.
دکتر تامورا می گوید: «این مطالعه به وضوح نشان می دهد که چاقی سارکوپنیک، که با ترکیب BMI و توده عضلانی تعریف می شود، با MCI و زوال عقل در میان افراد مسن ژاپنی مرتبط است.»
اما پیامدهای بلندمدت این مطالعه چیست؟
پاسخ دکتر تامورا به این سوال دلگرم کننده است. از آنجایی که اکنون می دانیم که بین چاقی سارکوپنیک و زوال عقل پیوند قوی وجود دارد، ممکن است روش های درمانی جدیدی برای مدیریت این بیماری ایجاد کنیم و در نتیجه حتی شیوع زوال عقل را کاهش دهیم.