در یک حرکت بی سابقه نیروی هوایی آمریکا با کمک یک هوش مصنوعی کمک خلبان و استفاده از تجهیزات شناسایی اقدام به هدایت هواپیمای جاسوسی خود کرد.
نیروی هوایی آمریکا طی آزمایشی در تاریخ 15 دسامبر سال 2020، یک فروند هواپیمای شناسایی راهبردی U-2 دراگیون لیدی Dragon-lady که مجهز به هوش مصنوعی کمک خلبان بودرا در آسمان کالیفرنیا به پرواز درآورد. نخستین بار همکاری تیمی انسان با هوش مصنوعی در تاریخ رخ داد که تعلق به ارتش آمریکا داشت.بیش از یک میلیون بار این هوش مصنوعی کمک خلبان قبل از انجام ،آزمایش و شبیه سازی شده بود. برای جنگ افزارهای خود نیروهای مسلح آمریکا در تمام مراح سعی در توسعه قابلیت دیجیتالی دارند. ۳ سال پیش کار روی این هوش مصنوعی که ARTUµ نام دارد بر اساس الگوریتم هوش مصنوعی µZero ساخته شده و اخیرا در آزمایشی که انجام شد ،برای هدایت تاکتیکی و کار با رادار هواپیما این هوش مصنوعی برای یک عملیات شناسایی آموزش دیده بود. هوش مصنوعی در کنار ناوبری هواپیما به دنبال سکوی پرتاب موشک دشمن نیز میگشت در حالی که خلبان با کمک رادار آسمان به دنیال شناسایی هواپیمای دشمن بود. و در این ازمایش هوش مصنوعی و خلبان از یک رادار استفاده میکردند.
هوش مصنوعی با کمک آموزش‌هایی که دریافت کرده و شبیه سازی‌هایی که در کسری از ثانیه انجام می‌دهد، کوچکترین احتمالات و جزئیات را نیز در نظر می‌گیرد و به همین دلیل در میدان نبرد میتواند بهترین تصمیمات را بگیرد. هرچند موضوع اعتماد و واگذاری کامل کنترل به یک ربات بحث برانگیز است.
در آزمایش اخیر ARTUµ کنترل کامل را بدست گرفت و دسترسی به دیگر سیستم ها محدود شد. یعنی کاربر دسترسی هوش مصنوعی به سیستم‌ها و اجزای مختلف را کنترل میکرد.
با توجه به اینکه این هواپیما کار با رادار را کمتر از 5 هفته آموزش دیده بود اما فوق العاده عالی عمل کرد. به همین دلیل نیروی هوایی قصد دارد کنترل سیستم‌های جنگ الکترونیک را نیز به ARTUµ واگذار کند. اینگونه نقش هوش مصنوعی بیش از پیش به نقش کمک خلبان شباهت پیدا میکند و این امر به سمت میدان‌های نبرد الگوریتمی آینده جهشی بزرگی است
نیروی هوایی آموزش هایی که به هوش مصنوعی داده است جهت یافتن تجهیزات الکترونیکی دشمن و اخلال روی آن‌ها میباشد.
امروزه تجهیزات نظامی اتکای بسیاری بر ارتباط بی‌سیم و استفاده از طیف‌های مختلف امواج الکترومغناطیسی دارند که هوش مصنوعی مذکور قادر به کشف آن‌ها است.
"سیستم‌های اخلالگر نسل بعد با قابلیت حمله سایبری" را امریکا اخیرا آماده کرده است و با تکنولوژی روز ضمن برخورداری از قابلیت جنگ الکترونیک، با حمله سایبری نیز به مصاف پیشرفته‌ترین جنگ افزارها می‌رود
این همکاری بین انسان و هوش مصنوعی کمک خلبان محدود به هواپیماهای شناسایی و جاسوسی نیست. چراکه جنگنده محرمانه نسل ۶ نیروی هوایی آمریکا نیز به یک کمک خلبان سایبری مجهز است. در حال حاضر به صورت مخفیانه نیروی هوایی آمریکا مشغول آزمایش جنگنده فوق محرمانه نسل بعد خود است که هیچ اطلاعات و تصویری از آن موجود نبوده و حتی مشخص نیست توسط کدام کمپانی هوافضا طراحی و ساخته شده است.
قبل تر جنگنده مخفی F-117 نایت هاوکNighthswk که نخستین هواپیما پنهانکار و رادارگریز دنیاست را نیروی هوایی آمریکا در اختیار داشت. در چند سال اول این هواپیمای تهاجمی کاملا پنهان بود و معرفی نشد و تنها در شب پرواز میکرد تا اتوسط ماهواره های جاسوسی ردیابی نشود. و مجداد این جنگنده جدید نیز همچنان پنهان است و اطلاعی از ان منتشر نشده است.
تنها قابلیتی که توسط مقامات نیروی هوایی به آن اشاره شده است، یک هوش مصنوعی کمک خلبان است که به خلبان کمک میکند. برخی کارشناسان معتقدند که این هوش مصنوعی همان ARTUµ خواهد بود و نیروی هوایی اکنون در حال آزمایش و آماده سازی آن برای ورود به خدمت همزمان با جنگنده جدید است.
در جنگنده‌های نوین و میادین نبرد امروزی، خلبان علاوه بر سرعت، میزان سوخت، صفحه رادار، ارتفاع و اطلاعاتی از این قبیل، بایستی حواسش به طیف گسترده‌ای از سنسورهای گوناگون جدید همچون سنسنور فرانگر فروسرخ IRST، سنسنورهای پیش اخطار و آگاهی محیطی همچون سیستم روزنه توزیع شده و… نیز باشد. به عبارتی امروزه پرواز به خودی خود سخت‌تر و پیچیده‌تر شده اما هوش مصنوعی می‌توان آن را تسهیل کند. خلبان میتواند بخشی از وظایف را خود انجام داده و بخش دیگر را به دستیار کامپیوتری خود محول کند.
این کمک خلبان میتواند وظایفی همچون امور مخابراتی، نظارت و جستجو برای یافتن تهدیدات و اهداف، امنیت شبکه، ناوبری، کنترل سامانه‌های جنگ الکترونیک و وظایف متنوع دیگری را برعهده بگیرد و خلبان نیز وظایفی که بایستی حتما توسط انسان انجام شوند را انجام دهد؛ وظایفی از قبیل پرواز هواپیما و هدایت آن، تغییر مسیر و نقشه پرواز، ارتباط با دیگر کاربران انسانی و خلبانان و از همه مهم‌تر کار با تسلیحات و شلیک آن‌ها توسط خلبان انجام می‌شوند. هوش مصنوعی میتواند با انجام بخشی از کار به خلبان این امکان را دهد تا تمرکز خود را معطوف کارهای دیگر کند و بدین ترتیب سطح عملکرد وی افزایش می‌یابد، چرا که دغدغه و بار فکری کمتری دارد.
نظر شما درباره همکاری نظامی انسان کربن با هوش مصنوعی سیلیکونی چیست؟ آیا این فناوری را خطری برای آینده بشریت می‌دانید؟