آبگریزی از جمله خصوصیات فیزیکی سطحی یک ماده است.
مواد آبگریز به دلیل ناهمواری‌های سطحی میکرومتری و نانومتری خود، اجازه انتشار یا به خدمت گرفته شدن آب روی سطح را نمی‌دهند و این امر موجب قطره‌ای شدن آب و سر خوردن آن ها می‌شوند. مولکول‌های آبگریز غیرقطبی هستند و به همین علت علاقه به دیگر مولکول‌ها و حلال های غیرقطبی دارند. این مولکول‌های آبگریز در داخل آب به هم متصل می شوند و تشکیل میسل (مواد فعال سطحی ) می‌دهند. آب بر روی سطوح هیدروفوب زاویه‌تماس بسیار وسیعی به خود می‌گیرد و به شکل قطرات کروی درمی‌آید.
چند نمونه مثال از مولکول آبگریز شامل نفت، آلکن‌ها، روغن و چربی و… می‌شوند. از مواد هیدروفوب در صنعت به عنوان شوینده چربی ، جداکننده‌های نفت از آب و برای جدایی ذرات غیرقطبی از سطوح قطبی استفاده می‌شود.
اهمیت آبگریز کردن سطوح:
وجود رطوبت و نشت آب به زیرساخت های متفاوت قطعات ساختمانی و صنعتی مسئله ای های معروف و مشهور شده است.
آب و رطوبت در صنایع مختلفی مانند صنعت ساختمان، صنایع دریایی، سطوح فلزی و … می تواند مشکل آفرین باشد. نفوذ در مصالح ساختمانی، نشت آب به علت خلل و فرج درونی و ترک های ریز، مسئله ای آشنا شده است.
اکثر مصالح ساختمانی مانند گچ، بتن و سیمان دارای سطح کیفی بسیار کوچک و دسته های هیدروکسیل در سطح خود هستند.
این دسته ها هیدروکسیل به دلیل و علت تشابه با قالب و فرم آب و خصوصیت آب دوستی جذب کننده آب بوده، بدین گونه به آسانی خیس شده و آب در سطح آنها رخنه می کند. بنابراین به منظور پیشگیری از رشد ترک ها، پوسته شدن روی رنگ و گچ، ایجاد کپک و قارچ در اثر رطوبت و…
آبگریز کردن این سطح ها دارای ارزش بسیار زیادی است.
روش های دستیابی به سطوح آبگریز:
هنگامی که یک سطح دارای بافت زبری در مقیاس نانومتری باشد، فصل اشتراک بین هوا و آب در یک قطره که بر روی سطوح قرار گرفته است، افزایش یافته و نیروی موئینگی بین قطره و سطح شدیداً کم می شود.
به این علت، قطره آب شکل کروی به خود گرفته و امکان توقف ذرات آب روی سطح را نابود خواهد می کند. به طور کلی برای دستیابی به خاصیت آب گریزی در یک سطح، می توان از رنگ ها و پوشش های آب گریز استفاده کرد.
در استفاده از رنگ ها و پوشش ها، شرایط یکسانی برای دستیابی به آب گریزی سطح وجود دارد.
های فن تک از شما دعوت میکند جهت بحث در مورد این مقاله ، دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید
نانو
خیلی جامع و کامل بود🙏🙏