در علوم مختلف مثل پزشکی، مهندسی، محاسبات، رباتیک، تولید و … نانو تکنولوژی یا فناوری نانو کاربرد دارد ،و می‌تواند سریعتر به این علوم برای پیشرفت کمک کند.
این صنعت می‌تواند پتانسیل بالابردن سرعت رایانه‌ها، کارآمدسازی منابع انرژی باقی مانده و درمان‌های دارویی را برای علم پزشکی فراهم می‌کند. همچنین نانو تکنولوژی دارای معایبی مثل ایجاد اختلال در اقتصاد، تهدیدهای احتمالی برای امنیت، حریم خصوصی، بهداشت و محیط زیست هم دارد و نیز نانو تکنولوژی می‌تواند مزایای نیز همراه داشته باشد که در این مقاله های فن تک به آن میپردازیم.
در حال حاضر فناوری نانو مواد جدیدی را که می‌تواند بسیاری از زمینه‌های تولید را متحول کند در دسترس قرار داده‌است.برای مثال، نانولوله‌ها و نانو ذرات، که لوله‌ها و ذراتی هستند که فقط از چند اتم عبور می‌کنند و آئروژل‌ها، موادی که از عنصرهای بسیار سبک و قوی با ویژگی‌های عایق بندی چشمگیر تشکیل شده‌اند، می‌توانند راه را برای تکنیک‌های جدید و محصولات برتر هموار کنند. علاوه بر این، ربات‌هایی که فقط چند نانومتر طول دارند، نانوبات نامیده می‌شوند و نانو کارخانه‌ها می‌توانند به ساخت مواد و اشیا novel جدید کمک کنند.
فناوری نانو ممکن است روش‌های به دست آوردن و استفاده از انرژی را دگرگون کند. به طور مثال این احتمال وجود دارد که فناوری نانو با کاهش هزینه ساخت صفحات خورشیدی و تجهیزات مرتبط، انرژی خورشیدی را اقتصادی تر کند در نتیجه دستگاه‌های ذخیره انرژی کارآمدتر می‌شوند.
با فناوری نانو رشته الکترونیک قرار است متحول شود. به عنوان مثال نقاط کوانتومی سلول‌های ریز تولید کننده نور هستند که می‌توانند برای روشنایی یا برای اهدافی مانند صفحه نمایش استفاده شوند. تراشه‌های سیلیکون می‌توانند حاوی میلیون‌ها جز باشند، اما این فناوری در حال رسیدن به حد مجاز است. در یک نقطه خاص، مدارها به قدری کوچک می‌شوند که اگر مولکولی از جای خود خارج شود مدار به درستی کار نمی‌کند. فناوری نانو اجازه می‌دهد تا مدارها با دقت بسیار بالایی در سطح اتمی ساخته شوند و فعالیت‌هایی که برای آن برنامه‌ریزی شده‌اند را به انجام برسانند.
این پتانسیل را فناوری نانو دارد که پیشرفت‌های عمده‌ای در پزشکی داشته باشد. نانوبات‌ها را برای از بین بردن انسداد رگ ها می‌توانند به داخل رگ‌های بیمار فرستاده شوند.و اینگونه جراحی‌ها می‌توانند بسیار سریعتر و دقیق تر شوندو همچنین آسیب‌ها را می‌توان سلول به سلول ترمیم کرد. حتی ممکن است با رفع ژن‌های آسیب دیده، شرایط ژنتیکی بهبود یابد. همچنین می‌توان از فناوری نانو برای تصفیه تولید دارو، دوز داروها در سطح مولکولی برای کارآیی بیشتر آنها و کاهش عوارض جانبی استفاده کرد.
در کنار مزایا در دنیای امروز، استفاده از نانو تکنولوژی می‌تواند خطرات و معایبی هم داشته باشد، صحبت‌هایی از تاثیرات منفی این تکنولوژی بر روی محیط زیست وجود دارد. به عنوان مثال: سناریوی به اصطلاح «خاکستری‌گو» که در آن نانو ربات‌ها با تکثیر خود همه چیز را در اطراف خود مصرف می‌کنند تا کپی‌هایی از خود تهیه کنند، زمانی در تمامی محافل علمی از آن صحبت می‌شد، اما دیگر تهدیدی معتبر تلقی نمی‌شود. با این حال، ممکن است نانو تکنولوژی برخی اثرات منفی بر روی محیط زیست داشته باشد، زیرا سموم و آلاینده‌های احتمالی جدید توسط فناوری این فناوری ایجاد می‌شود.
در بسیاری از زمینه‌های اقتصادی این احتمال نیز وجود دارد که فناوری نانو، مانند سایر فناوری‌های قبل از آن، تغییرات عمده‌ای ایجاد کند. اگرچه محصولات ساخته شده توسط فناوری نانو در ابتدا اقلام لوکس یا تخصصی گران قیمت خواهند بود، اما با افزایش در دسترس بودن، بازارهای بیشتری تأثیر این تکنولوژی را احساس می‌کنند. برخی از فناوری‌ها و مواد ممکن است از رده خارج شوند و منجر به این شود که شرکت‌های متخصص در آن زمینه‌ها اعلام ورشکستگی کنند. تغییر در فرآیندهای تولید که توسط فناوری نانو ایجاد شده‌است ممکن است منجر به از دست دادن شغل بسیاری از افراد در سراسر دنیا شود.
امکان تولید دستگاه‌های ضبط میکروسکوپی با فناوری نانو افزایش مییابد که عملا غیرقابل شناسایی هستند. به طور جدی تر، این امکان وجود دارد که فناوری نانو قابلیت سلاح سازی را داشته باشد. سلاح‌های اتمی به راحتی ساخته می‌شوند و سلاح‌های جدید نیز تولید می‌شوند. یک احتمال، اصطلاحاً «گلوله هوشمند» است، یک گلوله رایانه‌ای که می‌تواند بسیار دقیق کنترل و هدف‌گیری شود. این تحولات ممکن است یک مزیت برای ارتش و دفاع از یک ملت باشد، اما اگر نتوان از این موارد محافظت کرد، احتمالا شاهد بروز فاجعه خواهیم بود!
