بلاک چین چیست و چگونه کار میکند؟

(بلاک‌چین اولین‌بار به‌عنوان راهی برای تأیید و محافظت از محتوا ازطریق مفهومی به‌نام برچسب‌زنی زمان ابداع شد)

فناوری بلاکچین در ابتدا برای چه کاری در نظر گرفته شده بود؟ به طور کلی تصور میشود در سال 2008 توسط Satoshi Nakamoto به عنوان بخشی Bitcoin (BTC) ایجاد شده است. از آنجا که بیت کوین بر اساس فناوری دفتر مرکزی غیرمتمرکز ساخته می شود ، لازم است یک بلاکچین به عنوان پایه ارز رمزنگاری شده ایجاد شود.بلاک چین مجموعه‌ی به‌هم‌پیوسته‌ای از بلاک‌ها است و هر بلاک اطلاعاتی از‌قبیل تراکنش‌ها در شبکه‌ی رمز ارز را نگه‌داری می‌کند.
از سال 2008 ، فناوری بلاکچین بسیار فراتر از استفاده از ارزهای رمزپایه گسترش یافته است و اکنون در موارد مختلفی از مراقبت های بهداشتی ، مالی ، فناوری سبز و موارد دیگر در حال استفاده است. اما فناوری بلاکچین با اوراق سفید Satoshi شروع نشد. در واقع در سال 1991 به عنوان راهی برای تأیید و محافظت از محتوا از طریق مفهومی به نام timestamping اختراع شد.
یک درس تاریخ بلاکچین
در مقاله سفید معروف بیت کوین ساتوشی ، او به مطلب دیگری اشاره می کند:
"How to Stamp Time a Document Document،"«نحوه‌ی زدن برچسب زمانی روی سند دیجیتال»
در سال 1991.دو محقق استوارت هابر (Stuart Haber) و دابلیو اسکات استورنتا (W. Scott Stornetta) می دانستند که در یک دنیای کاملا دیجیتالی، مسئله صدور گواهینامه اسناد و زمان ایجاد آنها و تغییر آنها مسئله ای خواهد شد.
آنها در این مقاله توضیح دادند که در گذشته هنگام ورق‌زدن دفتر یادداشت، افراد به‌راحتی می‌توانستند تاریخ یادداشت‌ها را مشاهده کنند. آنها به روش‌های دیگر برای تأیید اصالت اسناد همچون نامه‌نگاری مستقیم یا ثبت رسمی آن‌ها اشاره کرده‌اند.، مانند ارسال نامه به خود شخص یا داشتن چیزی محضری ،ولی در این موارد بلافاصله دستکاری مدارک کشف می شود. اما در دنیای دیجیتال چنین نیست،در این محیط، داده‌ها به‌نحوی دگرگون می‌شوند که مدرکی به‌جا نمی‌ماند. آن‌ها نوشته‌اند: «مسئله، زدن برچسب زمانی روی داده‌ها است نه محیط آن.»

اولین راه حلی که آنها ارائه دادند ارسال ساده یک سند به یک سرویس زمان سنج بود. سپس TSS یک نسخه(کپی) را برای حفاظت از آن ، نگهداری می کند ، که در صورت لزوم می تواند برای مقایسه ارائه شود. ولی مشکل این راه حل چیست؟ متکی‌بودن روی سرویس‌های شخص ثالث است که امکان دارد داده‌ها را دست‌کاری یا با بی‌دقتی مدیریت کنند و برای حل این مشکل،آنها به جای تأیید کننده شخص ثالث ، از یک تابع هش رمزنگاری شده استفاده می کنند ، که به عنوان شناسه منحصر به فرد یک قطعه از محتوا عمل می کند.
به جای ارسال کل سند به TSS ، سازنده شناسه منحصر به فرد(انجام‌دهنده‌ی تراکنش در حوزه‌ی رمزارز) را به جای آن ارسال می کند و پس از دریافت ، TSS با امضای دیجیتالی تأیید می کند. با بررسی امضا ، به مشتری اطمینان می دهید كه TSS در واقع درخواست را پردازش كرده و هش به درستی دریافت شده و زمان صحیح نیز در آن گنجانده شده است.
اما اگر TSS یک مهر زمان غلط بر روی هش قرار دهد ، چه اتفاقی می افتد؟ هابر و استورنتتا دو راه حل ارائه دادند:
(1) برای ایجاد درخواست های جدید از بیت هایی از درخواست های قبلی استفاده كنید كه ثبت زمان رویداد را الزامی می‌کند. (2) کل سیستم را غیرمتمرکز ، شفاف و قابل کنترل کنید.

برای هرکسی که با نحوه کارکرد فناوری بلاکچین آشنا باشد ، راه‌حل هابر و استورنتا همان سیستم بلاک‌چین است. بلوک ها با استفاده از هش آخرین بلوک و یافتن هش بلوک جدید ایجاد می شوند. پس از اضافه شدن بلوک ، توسط گره های موجود در زنجیره بلوک در یک سیستم غیرمتمرکز تأیید می شود و در دفتر عمومی قفل می شود ، و دیگر هیچ تغییری در آن وجود ندارد.

موارد استفاده اصلی
Haber و Stornetta موارد استفاده را برای این نوع برچسب زنی با ذکر اختراعات یا ایده هایی که نیاز به اثبات نویسندگی است ، عنوان کردند. از آنجا که اسناد به صورت توابع هش ثبت می شوند ، بدون مشخص کردن مطالب ، دارایی معنوی و حق ثبت اختراع را مهر تایم (برچسب زمانی) می کند. آنها همچنین مثالهایی را ذکر می کنند که اگر شرکتی اسنادی اش دستکاری شده باشد ، می توانند نسخه های اصلی را از طریق برچسب زمانی ثابت کنند. آنها پیش بینی زمان بندی را در نظر گرفتند تا نه تنها برای محافظت از اسناد، بلکه برای حفظ نسخه‌ی اصلی آهنگ‌ها، کلیپ‌های صوتی، تصاویر، ویدئوها و....در بر بگیرد.

در حالی که Haber و Stornetta سرانجام اقدام به ایجاد شرکت خود به نام Surety کردند ، که همانند TSS عمل می کرد (و جالب است که از سال 1995 هش ها را هر هفته در طبقه بندی های نیویورک تایمز منتشر می کرد) ، اما این ایده هرگز کاملاً محبوب نشد. تا اینکه بیت کوین در سال 2008 ایجاد شد ، سرانجام فناوری بلاکچین کاملاً پا به عرصه گذاشت-(چهار سال پس از اتمام حق ثبت اختراع Haber و Stornetta.)

چرا امروز به زمان سنجی نیاز داریم؟
نیاز به احراز هویت اسناد فقط یک نگرانی دهه 1990 نبود. در جهانی که محتوای دیجیتالی زیادی تولید می شود و به نظر می رسد بی اعتمادی به محتوای اینترنت در حال افزایش است ، رچسب‌زنی زمان راهی برای دستیابی به شفافیت و پاسخگویی مورد نیاز باشد.