در 18 مه 2022، مقامات بهداشتی ماساچوست و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) یک مورد آبله میمون را در یک بیمار مبتلا که اخیراً به کانادا سفر کرده بود، تأیید کردند. مواردی از این بیماری در بریتانیا و اروپا نیز گزارش شده است. برای آشنایی بیشتر با این بیماری و راه های تشخیص آن تا پایان مطلب با های فن تک همراه باشید.
آبله میمون بیماری جدیدی نیست. اولین مورد ابتلای انسانی آن در سال 1970 بود، زمانی که این ویروس در یک کودک مشکوک به آبله در جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) مشاهده شد. خوشبختانه، بعید به نظر می رسد که بیماری Monkeypox باعث ایجاد همه‌گیری دیگری شود، اما با توجه به همه گیری کووید-19، ترس از شیوع بیماری دیگری قابل تحمل نخواهد بود. اگرچه آبله میمون بسیار نادر و معمولاً خفیف است، اما همچنان می تواند به طور بالقوه باعث بیماری شدید شود. مقامات بهداشتی نگران هستند که با افزایش سفرها، موارد ابتلا بیشتر شود.
دانشمندان میکروبیولوژیست سئوالات مطرح شده درباره ی این بیماری را پاسخ می دهند. در شیوع آبله میمونی چه اتفاقی می‌افتد و اثرات به جا مانده از آبله میمون در تاریخ بشر، به ما چه می‌گوید؟
آبله میمونی با بیماری آبله از یک خانواده هستند
آبله میمون توسط ویروس آبله میمون ایجاد می شود که متعلق به زیر مجموعه ای از ویروس های خانواده Poxviridae به نام Orthopoxvirus است. این زیر مجموعه شامل ویروس های آبله، واکسینیا و آبله گاوی است. هنوز منبع حیوانی ویروس آبله میمون ناشناخته است، اما دانشمندان به جوندگان آفریقایی مشکوک هستند که در انتقال آن نقش داشته باشند. ویروس آبله میمون تنها دو بار از یک حیوان در طبیعت کشف شده است. آزمایش تشخیصی آبله میمون در حال حاضر فقط در آزمایشگاه‌های ایالات متحده و دیگر کشورهای جهان در دسترس است.
نام آبله میمون از اولین موارد ثبت شده بیماری در حیوانات در سال 1958 می آید، زمانی که دو میمون برای انجام تحقیقات پزشکی در آزمایشگاه ها نگهداری می شدند، رخ داد. با این حال، این ویروس از میمون ها به انسان ها منتقل نشد و میمون ها نیز ناقل اصلی بیماری نیستند.
موارد همه گیری آبله میمون
از زمان اولین مورد گزارش شده در انسان، آبله میمون در چندین کشور دیگر آفریقای مرکزی و غربی، با عفونت شدید در DRC، یافت شده است. موارد خارج از آفریقا با سفرهای بین المللی یا حیوانات وارداتی از جمله در ایالات متحده و جاهای دیگر مرتبط است.
اولین موارد گزارش شده آبله میمون در ایالات متحده در سال 2003، مربوط به شیوع یک بیماری در تگزاس که به محموله حاوی گوشت حیوانات، نسبت داده شده بود. علاوه بر این، مواردی نیز در نوامبر و ژوئیه 2021 در مریلند گزارش شد.
از آنجایی که آبله میمون ارتباط نزدیکی با آبله دارد، واکسن آبله می تواند از انسان در برابر عفونت هر دو ویروس محافظت کند. با این حال، از زمانی که آبله رسما ریشه کن شد، واکسیناسیون های معمول آبله برای جمعیت عمومی ایالات متحده در سال 1972 متوقف شد. به همین دلیل، آبله میمون به طور فزاینده ای در افراد واکسینه نشده ظاهر می شود.
راه های انتقال بیماری آبله میمون
این ویروس می تواند از طریق تماس با فرد یا حیوان آلوده یا سطوح آلوده منتقل شود. به طور معمول، ویروس می تواند از طریق زخم های پوستی، استنشاق یا غشاهای مخاطی چشم، بینی یا دهان وارد بدن می شود. محققان بر این باورند که انتقال از انسان به انسان بیشتر از طریق استنشاق قطرات تنفسی است تا تماس مستقیم با مایعات بدن یا تماس غیرمستقیم از طریق لباس. نرخ انتقال انسان به انسان برای آبله میمون محدود شده است.
مقامات بهداشتی نگران هستند که این ویروس در حال حاضر از طریق مکانیسم یا روش جدیدی در جامعه، به‌طور نامحسوس منتشر شود. کجا و چگونه عفونت ها رخ می دهد هنوز تحت بررسی است.
علائم و نشانه ها
پس از ورود ویروس به بدن، ویروس شروع به تکثیر کرده و از طریق جریان خون در بدن پخش می شود. علائم معمولاً تا یک تا دو هفته پس از عفونت ظاهر نمی شوند.
آبله میمون ضایعات پوستی آبله مانند ایجاد می کند، اما علائم بالینی آن معمولا خفیف تر از خود آبله است. علائم شبه آنفولانزا در ابتدا رایج است، و علائومی مانند تب، سردرد و تنگی نفس از این دسته اند. یک تا 10 روز بعد، تاول های پوستی روی اندام‌ها، سر یا بالاتنه ظاهر می‌شود که در نهایت به تاول‌هایی پر از چرک تبدیل می‌شود. به طور کلی، علائم معمولاً دو تا چهار هفته طول می کشد. ضایعات پوستی معمولاً 14 تا 21 روز طول می کشد تا پوسته پوسته و خشک می شوند.
آبله میمون نادر است و معمولاً کشنده نیست. این ویروس تنها حدود 10 درصد از افراد مبتلا را می کشد، بنابراین آمار مرگ و میر آن کمتر است. تصور می شود شکل ویروسی که در حال حاضر در گردش است از نوع خفیف آن می باشد و میزان مرگ و میر آن نیز کمتر از 1٪ است.
واکسن ها و درمان ها
درمان آبله میمون در درجه اول بر تسکین علائم متمرکز است. طبق گزارش CDC ایالات متحده، هیچ درمانی قطعی برای درمان عفونت آبله میمون در دسترس نیست.
شواهد نشان می دهد که واکسن آبله می تواند به پیشگیری از عفونت آبله میمون و کاهش شدت علائم کمک کند. یک واکسن به نام Imvamune یا Imvanex که دارای مجوز غذا و داروی ایالات متحده می باشد، در جلوگیری از ابتلا به آبله میمون و آبله تاثیر گذار است.
واکسیناسیون پس از قرار گرفتن در معرض ویروس نیز ممکن است به کاهش احتمال بیماری شدید کمک کند. CDC در حال حاضر واکسیناسیون آبله را فقط در افرادی توصیه می کند که در معرض آبله میمون بوده یا احتمالاً در معرض آن قرار دارند. افراد دارای نقص ایمنی در معرض خطر بالایی هستند.
این تحقیقات توسط Rodney E. Rohde و پروفسور Regents از علوم آزمایشگاهی بالینی، دانشگاه ایالتی تگزاس انجام شده بود.