ناسا احتمال دارد ممنوعیت پرواز هواپیماهای مافوق صوت را پس از 50 سال، لغو کند.
طبق گزارش وب سایت رسمی ناسا؛ پنجاه سال پیش دولت ایالات متحده به علت نارضایتی ساکنین از پروازهای مافوق صوت تصمیم گرفت پرواز هواپیماهای غیرنظامی را ممنوع اعلام کند. هواپیماهای فراصوت در حالت عادی هنگام شکستن دیوار صوتی صدای مهیبی تولید می کنند که برای ساکنان محل پرواز بسیار آزاردهنده است. این ممنوعیت از سا 1973 به اجرا درآمد. اداره هوانوردی فدرال در طول دهه 1960 و اوایل دهه 1970 با ارائه راه حل هایی تلاش کرد که جلوی اجرای این قانون را بگیرد ولی موفق نشد. یکی از دلایل شکست، نبود فناوری لازم برای این کار بود.
اما با پیشرفت تکنولوژی، آژانس در حال حاضر مشغول ارائه یک راه حل مناسب برای حل این مشکل است. پیتر کوئن، مدیر یکپارچه‌سازی ماموریت کوئست ناسا گفت:« هنوز خیلی از مردم نسبت به این قانون آگاهی ندارند. ماموریت کوئست برای حل این مشکل، هواپیماهای بی صدا مافوق صوت X-59 را پیشنهاد می کند.»
هواپیماهای X-59 برای پروازهای مافوق صوت طراحی شده است. کاهش نویز در این نوع هواپیماها باعث شد ناظران زمینی هنگام شکستن دیوارهای صوتی صدای بسیار ضعیفی به جای صدای بوم بشنوند. با هدف بررسی نحوه واکنش مردم به شکستن ویدار صوتی، چند آزمایش در نقاط مختلف آمریکا انجام شد.
آژانس برای لغو قانون ممنوعیت پرواز قصد دارد نتایج این بررسی را به سازمان های نظارتی ایالات متحده ارائه دهد. هدف از این گزارش، تغییر قوانینی است که به جای محدودیت سرعت روی میزان صدای تولید شده توسط هواپیما تمرکز دارد. کوئن در ادامه افزود:«اکنون زمان آن فرا رسیده تا هواپیماهای مافوق صوت فصل جدیدی در پروازهای هوایی رقم بزنند. با این هواپیماها، سفرهای هوایی سریع تر، ایمن و پایدار خواهند بود.»
علت ممنوعیت پرواز هواپیماهای غیرنظامی مافوق صوت
اجرای این قانون به سال 1947 برمی گردد. اولین باری که هواپیمای XS-1 دیوار صوتی را شکست و عصر جدیدی را در صنعت هوانوردی آغاز کرد. در ابتدا، توجه مهندسان هوا-فضا فقط بر روی سرعت هواپیما متمرکز بود و هیچ کس در مورد صدای بومی که هنگام شکستن دیوار صوتی ایجاد می شد، دقت نکرد. شاید به خاطر این که تعداد این نسل ازهواپیماها هنوز زیاد نشده بود.از طرف دیگر، پدیده بوم های صوتی برای مردم یک پدیده مرموز بود و داده های محدودی برای کمک به درک این پدیده وجود داشت.
اما زمانی که نیروی هوایی و نیروی دریایی ارتش آمریکا شروع به استقرار تعداد زیادی جت های مافوق صوت در پایگاه‌های سراسر کشور کردند، بیشتر مردم در معرض صدای آزاردهنده بوم های صوتی قرار گرفتند.
از سال 1956 تا دهه 1960 این روند ادامه داشت تا این که نیروی هوایی، نیروی دریایی، ناسا و اداره هوانوردی فدرال (FAA) از منابع موجود برای مطالعه چگونگی شکل گیری بوم های صوتی تحت شرایط مختلف، تأثیرات آنها بر ساختمان ها و ساکنین محل های نزدیک به پایگاه استفاده کردند.
در آن سال‌ها ساکنان آتلانتا، شیکاگو، دالاس، دنور، لس‌آنجلس و مینیاپولیس در معرض امواج صوتی ناشی از جت‌های جنگنده نظامی و بمب‌افکن‌هایی قرار گرفتند که در ارتفاعات بالا پرواز می‌کردند.
نتایج تحقیقات نشان داد که عموم مردم به طور کامل از بوم های صوتی ایجاد شده هنگام پرواز، اذیت می شوند. این آزمایش‌ها در سطح ملی منعکس شد و جو منفی را در مورد پرواز هواپیماهای مافوق صوت ایجاد کرد.
هواپیمای بی صدا مافوق صوت X-59
ایکس-59شرکت لاکهید مارتین، برای پرواز سریعتر از سرعت صوت بدون ایجاد صدای بلند که معمولا در لحظه شکستن دیوار صوت ایجاد می شود، ساخته شد. این هواپیما معمولاً صدای کمتری نسبت به هواپیماهایی فعلی دارد. قسمت دم X-59 با یک پوشش قرمز روی نازل موتور پوشیده شد. پلاگین یا پوشش قرمز از موتور محافظت می کند تا اجسام خارجی نتوانند وارد موتور یا ورودی موتور شوند.