تعداد زیادی از افراد مسن درد ستون فقرات دارند. اگرچه داروها برای مدیریت درد بسیار مهم هستند، اما بیماران سالمند به دلیل کاهش عملکرد کبد و کلیه، نمی توانند همزمان از چندین دارو استفاده کنند. وجود یک برنامه مشخص می تواند علاوه بر کاهش درد، از تداخل دارویی نیز جلوگیری کند. برای آشنایی بیشتر از نحوه استفاده داروها با های فن تک همراه باشید.
مطالعه اخیر نشان داده که استامینوفن در افراد مسن بی خطر است، اما داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (ایبوپروفن) ممکن است برای درد ستون فقرات مفیدتر باشند. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی باید در بازه‌های زمانی کوتاه با دوز پایین‌تر استفاده شوند تا از لحاظ گوارشی مشکلی ایجاد نکنند، اما کورتیکواستروئیدها کمترین اثر را برای درمان کمردرد دارند.
علاوه بر این، افراد مسن ممکن است از داروهای ضد درد عصبی گاباپنتین و پره گابالین با دز پایین به خاطرعملکرد ضعیف کلیه‌ها استفاده کنند. با در نظر گرفتن خواب آلودگی و سرگیجه احتمالی، داروهای ضد افسردگی جدیدتر (دولوکستین) ممکن است بیشتر از داروهای قدیمی (نورتریپتیلین) به کمردرد کمک کنند. با توجه به عملکرد کلیه و کبد، داروهای شل کننده عضلانی (مانند باکلوفن و تیزانیدین) ممکن است توسط افراد مسن مصرف شود. مواد افیونی(مواد مخدر) در درمان کمردرد معمولی کاربرد کمی دارند، اما ممکن است در شرایطی که سایر درمان ها اثر بخشی لازم را نداشته باشند، با احتیاط استفاده شوند.
اکثر افراد مسن در برخی مواقع درد گردن یا کمر درد را تجربه می کنند که به اندازه کافی برای آنها آزاردهنده است. مایکل دی پرلوف، MD، دکترای تخصصی و استادیار عصب‌شناسی در دانشکده پزشکی (BUSM) و متخصص مغز و اعصاب دانشگاه بوستون توضیح داد:" یافته‌های ما یک راهنمای دارویی مفید به پزشکان ارائه می‌دهد تا از آن برای درمان درد ستون فقرات افراد سالمندی که می‌توانند سابقه پزشکی پیچیده‌ای داشته باشند استفاده کنند."
محققان بررسی جدیدی را برای ارزیابی اثرات داروهای مورد استفاده برای درمان درد ستون فقرات افراد مسن با تمرکز بر متابولیسم دارو و واکنش‌های نامطلوب دارویی انجام دادند. آنها بر اساس نتایج به دست آمده، توصیه های دارویی ذیل را به پزشکان پیشنهاد می کنند.
نتایج
داروهای ضد درد گاباپنتین و پره گابالین ممکن است باعث سرگیجه یا مشکل در راه رفتن شوند، اما فوایدی برای درد گردن و اعصاب کمر (مانند سیاتیک) افراد مسن داشته باشند. آنها باید در دوزهای پایین استفاده شوند.
برخی شل‌کننده‌های عضلانی (کاریسوپرودول، کلرزوکسازون، سیکلوبنزاپرین، متاکسالون، متوکاربامول و اورفنادرین) در افراد مسن به دلیل خطر آرام‌بخشی و بیهوشی تجویز نمی شوند. در میان داروهای تیزانیدین، باکلوفن و دانترولن نیز، بر اساس شواهد داروهای تیزانیدین و باکلوفن برای درد گردن و کمر مفیدتر هستند. این داروها باید در دوزهای کم و با پرهیز از تجویز تیزانیدین در بیماران کبدی و کاهش دوز باکلوفن در بیماران کلیوی استفاده شوند.
از میان داروهای ضد افسردگی نیز نورتریپتیلین و دزیپرامین ممکن است در دوزهای پایین‌تر برای درد گردن و اعصاب کمر ر استفاده شوند. به طور کلی، داروهای ضد افسردگی جدیدتر (یعنی دولوکستین) دارای مشخصات ایمنی بهتر و اثربخشی بهتری برای درمان درد عصبی مربوط به ستون فقرات هستند.
ترامادول ممکن است در افراد مسن قابل استفاده باشد، اما خطر آرام بخشی، ناراحتی معده و یبوست را با خود به همراه خواهد داشت. احتمال دارد دلیل تجویز آن، عدم اثر بخشی داروهای جایگزین در دوزهای پایین باشد که در کنار مصرف همزمان استامینوفن به خوبی عمل کند. از مصرف مواد افیونی به دلیل عوارض جانبی و خطر مرگ و میر آنها اجتناب می شود، اما درمان با مواد افیونی با دوز پایین ممکن است برای دردهای مقاوم به درمان با نظارت دقیق بالینی بیماران مفید باشد.
به گفته محققان، طب مکمل، فیزیوتراپی، تزریقات و جراحی همگی راه هایی برای کمک به افراد مسن مبتلا به درد ستون فقرات هستند. نویسنده اول، جاناتان فو، فارغ التحصیل 2022 MD از BUSM، اضافه کرد: "داروهایی که در دوز صحیح استفاده می شوند، می تواند منجر به درمان بهتر درد ستون فقرات شود."