قاعده عملگرایی (pragmatic maxim, maxim of pragmatism , maxim of pragmaticism) قاعده منطقی است که توسط چارلز سندرز پیرس تنظیم شده‌است. قاعده عملگرایی به عنوان یک توصیه هنجاری یا یک اصل تنظیم‌گر در علم هنجاری منطق عمل می‌کند. کارکرد این قاعده هدایت سلوک اندیشه در جهت دستیابی به هدف خود، یعنی توصیه به یک روش بهینه برای ."دستیابی به وضوح درک (دریافت)" است. عبارت اصلی این قاعده هنگامی که سال ۱۸۷۸ بیان شد