یک هنرمند پزشکی قانونی، بر اساس داده های ژنتیکی ، چهره‌ی سه مومیایی مصری را به صورت سه بعدی بازسازی نمود.
چهره سه مرد که بیش از 2000 سال پیش در مصر باستان زندگی می کردند دوباره زنده شده است! البته به لطف بازسازی های دیجیتالی، مردانی را در سن تقریبی 25 سالگی، بر اساس داده های DNA استخراج شده از بقایای مومیایی شده آنها به تصویر کشیده شده اند.
مومیایی ها از ابوسیر الملیق، شهری باستانی در دشت سیلابی جنوب قاهره هستند، و بین سال 1380 قبل از میلاد مدفون شدند. و 425 میلاد دفن شده اند. دانشمندان موسسه ماکس پلانک برای علوم تاریخ بشر در توبینگن آلمان، DNA مومیایی ها را در سال 2017 توالی یابی کردند، و برای اولین بار توانستند ژنوم مومیایی مصری را با موفقیت بازسازی کنند.
محققان Parabon NanoLabs ، یک شرکت فناوری DNA در رستون ویرجینیا ، از این داده های ژنتیکی برای ایجاد مدل های سه بعدی از چهره مومیایی ها از طریق فرایندی به نام فتوتایپ DNA به صورت قانونی استفاده کرده اند، این محققان از تجزیه و تحلیل ژنتیکی برای پیش بینی شکل ویژگی های صورت و جنبه های ظاهری فرد استفاده کردند.
نمایندگان پارابون در بیانیه ای گفتند: «این اولین بار است که فنوتایپینگ سازی جامع DNA روی DNA انسان در این عصر انجام می شود.» پارابون از چهره مومیایی ها در 15 سپتامبر در سی و دومین سمپوزیوم بین المللی شناسایی انسان در اورلاندو فلوریدا رونمایی کرد.
دانشمندان از روش فنوتایپی به نام Snapshot برای پیش بینی اصل و نسب مردان ، رنگ پوست و ویژگی های صورت استفاده کردند. آنها دریافتند که مردان دارای پوست قهوه ای روشن با چشم ها و موهای تیره هستند. بر اساس این بیانیه، به طور کلی، ترکیب ژنتیکی آنها به افراد امروزی در مدیترانه یا خاورمیانه نزدیکتر از مصریان امروزی بوده است.
نقشه‌ی گرمایی چهره‌های مختلف به دانشمندان اجازه داد جزئیات چهره و تفاوت‌های مومیایی‌ها را پالایش کنند
سپس محققان مشهای(0شبکه های توری) سه بعدی با ویژگی های صورت مومیایی ها تهیه کردند و نقشه های حرارتی را محاسبه کردند تا تفاوت بین این سه فرد را برجسته کرده و جزئیات هر صورت را اصلاح کنند. سپس پزشک قانونی Parabon این نتایج را با پیش بینی های Snapshot در مورد رنگ پوست ، چشم و مو ترکیب کرد.
الن گریتاک، مدیر بیوانفورماتیک بیولوژیکی پارابون می گوید که کار با DNA انسان های قدیمی به دو دلیل می تواند چالش برانگیز باشد: DNA اغلب بسیار تخریب شده و معمولاً با DNA باکتریایی مخلوط می شود.
به گفته‌ی الن گریوتاک، مدیر بیوانفورماتیک پارابون:
«مقدار DNA انسانی موجود ممکن است بسیار اندک باشد؛ اما از آنجا بخش زیادی از DNA بین تمام انسان‌ها مشترک است، دانشمندان برای رسیدن به تصویری فیزیکی از یک فرد نیازی به کل ژنوم ندارند؛ بلکه تنها لازم است نقاط مشخصی از ژنوم را تحلیل کنند که بین افراد متفاوت است.»
.با این حال ، گاهی اوقات DNA باستانی SNP های کافی برای مشخص کردن یک ویژگی خاص ارائه نمی دهد. ژانت کاردیJanet Cady ، دانشمند علوم بیوانفورماتیک Parabon گفت: در این موارد، دانشمندان می توانند داده های ژنتیکی غایب را با مقادیر جایگزینی که از SNP های دیگر در نزدیکی آنها به دست می آید، جایگزین کنند. آماری که از هزاران ژنوم محاسبه می شود نشان می دهد که هر SNP چقدر با یک همسایه غایب ارتباط دارد. از آنجا ، محققان می توانند پیش بینی آماری از SNP مفقود شده را انجام دهند.
فرایندهای مورد استفاده در این مومیایی های باستانی می تواند به دانشمندان در بازسازی چهره برای شناسایی بقایای مدرن کمک کند. به گفته گریتاک« از حدود 175 مورد که محققان پارابون با استفاده از شجره نامه ژنتیکی به حل آنها کمک کرده اند ، تاکنون 9 مورد با استفاده از تکنیک های این مطالعه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
های فن تک از شما دعوت می کند نظرات خود را در مورد این مقاله به اشتراک بگذارید.